به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی ساعدنیوز به نقل از رکنا، زنان اغواگر سینما تاکنون توانسته‌اند به ماندگاری آثار مختلف کمک شایانی کنند. منظور از زنان اغواگر چیست؟ همان به‌کارگیری جاذبه‌های زنانه در بستری از خبث طینت است که برای پیش‌برد نیات خود از ترفندهای جنسیتی استفاده می‌کنند. در سینمای دنیا، تصویر این زنان بعضا بسیار جذاب به نمایش درآمده است و می‌خواهیم در این مقاله از این اغواگران خوش‌صورت برایتان بگوییم. این‌ها چه استایل و پوشش داشته‌اند و ظاهرشان چگونه بوده است؟
یکی از جذاب‌ترین شخصیت‌های اغواگر سینما را در محله چینی‌ها ساخته پولانسکی می‌بینیم. هر اثر از پولانسکی بی‌تردید راهی برای شناخت بهتر شخصیت‌های انسانی و نفوذکردن به زیر پوست معنا است. در این اثر هم با زنی روبه‌رو هستیم که حضوری اغواگرانه دارد و برای پرده‌برداشتن از رازی درباره شوهرش اقدام به استخدام کارآگاهی خصوصی کرده است. او ویژگی‌های طبیعی شخصیتی اغواگر را دارد. چطور؟ استفاده از اکسسوری‌های شاخصی مانند گردنبند مروارید، مدل موهایی آراسته و با پیچیدگی و جزئیات آرایش‌شده، آرایش صورتی که رژ قرمز معمولا شاخصه اصلی آن است و البته استفاده از عناصری زینتی مانند کلاه توردار که انگار بر دست‌نیافتنی‌شدن او صحه می‌گذارد. هرچند که با پیش‌رفتن داستان در فیلم محله چینی‌ها متوجه می‌شویم که این زن اغواگر که با سیاست و ترفند جلو می‌رود، خود قربانی است و مایه ترحم.
کیم بیسینگر از هنرپیشه‌های جذاب دهه 90 میلادی است که نیمی از موفقیتش در آن سال‌ها را مدیون همین زیبایی اغواگرانه بود. در فیلم مطرح محرمانه در لس‌آنجلس هم در نقش زنی پرجاذبه و پرماجرا ظاهر شده است. اگر به فیلم‌هایی با محوریت موضوعات کارآگاهی و معما علاقه دارید، از این اثر خوشتان خواهد آمد. سینمای دنیا در دهه 90، حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. کیم بیسینگر در این فیلم با لباس‌هایی باز، موهایی بلوند و آرایشی کلاسیک (رژ قرمز و صورت سفید) به‌خوبی از پس اجرای یک فم‌فتال اساسی (زن اغواگر) برآمده بود.
میشل فایفر یکی از زیباترین هنرپیشه‌های دهه‌های پیش است. او هنوز هم زیبا است اما دیگر از طراوت روزهای جوانی‌اش کمی فاصله گرفته است. ویژگی‌های شاخص چهره‌اش از او یکی از مناسب‌ترین گزینه‌ها برای ایفای نقش زنی اغواگر می‌ساختند. چشمانی گربه‌ای و رنگی، صورتی استخوانی با خط چانه‌ای ظریف و زیبا. اندام متناسب و نگاه نافذ میشل هم از برگ برنده‌های دیگری بودند که او برای ایفای نقش زنی اغواگر در آستین داشت. در بتمن بازمی‌گردد که بی‌تردید یکی از بهترین نسخه‌های ساخته‌شده از بتمن است، او در نقش زن گربه‌ای ظاهر شد. زن گربه‌ای هم شخصیت معروف اغواگر کمیک‌های مصور است و پایش به سینما هم باز شده است. اگر فیلم را دیده باشید، حتما می‌دانید که شخصیت زن گربه‌ای در ابتدا سلینا کایل گیج و غیرجذابی است که هیچ نگاهی را به خود جلب نمی‌کند و به‌ناگه بدل به زن گربه‌ای می‌شود که اغواگر است و حتی بتمن را هم از پا درمی‌آورد. از زیبایی و توانایی میشل فایفر که بگذریم، آن لباس چرم چسبان هم در جذابیت زن گربه‌ای بی‌اثر نیست.
رزمند پایک بازیگر زن اصلی فیلم دختر گمشده است. این فیلم یکی از آثار شاخص کارنامه دیوید فینچر کارگردان اثر است. رزمند پایک در این فیلم، آنچنان با تعاریف اغواگری موردنظرمان در این مقاله هم‌سو نیست. در واقع، او بیشتر ایفاگر کاراکتری است که خدعه می‌کند و بازی‌هایی برای پیش‌برد اهدافش در سر دارد. بااین‌حال، تاحدی می‌تواند خود را در این فهرست جای بدهد. اگر اغواگری را با کمی اغماض، زیبایی و حیله‌گری توأم در نظر بگیریم، پایک هم راهی به این فهرست پیدا می‌کند. به‌طور کلی، چهره او ویژگی‌های جالبی برای ایفای نقش‌های مختلف دارد. او هم ساده و معصوم به نظر می‌رسد و هم باهوش و گاهی پرحیله. البته از توانایی او در اجرای هوشمندانه ویژگی‌های روحی نمی‌توانیم غافل شویم. او در بخش عمده‌ای از فیلم با لباس‌هایی ساده ظاهر می‌شود و از نقطه‌نظر چهره و استایل شک‌برانگیز نیست.
یکی از معروف‌ترین چهره‌های اغواگرانه سینمای دنیا، شارون استون در فیلم غریزه اصلی است. او که از زیبایی و جذابیت زیادی در آن سال‌ها برخوردار بود، در نقش زنی اغواگر توجه همه را به خود جلب می‌کرد. پیراهن سفید و اندامی، مدل موها و لباس‌های خوش‌دوخت و خوش‌برش استون در غریزه اصلی به شکل‌گیری شخصیت او اثرگذاری زیادی داشتند. استون هنوز هم با همان نقش در ذهن بسیاری از تماشاگران سینما ماندگار شده و لباس سفیدش در سکانس جنجالی از غریزه اصلی از آیکونیک‌ترین تصاویر و سکانس‌های فیلم‌های ماجراجویی و البته اغواگرانه است.
مونیکا بلوچی شخصیت محبوب و معروفی درمیان مردمان نقاط مختلف دنیا است. این شهرت را هم مدیون زیبایی بیش از حد و البته ایفای نقش ماندگار مالنا است. او در مالنا یک زن جذاب به معنای واقعی کلمه است. هم چهره زیبایی دارد و هم قامت کشیده و جذابی. او با لباس‌های زیبا و موهای آراسته‌اش دل همه افراد شهر را برده است و حضوری اغواگرانه دارد. البته او هم تاحدی با مشخصه‌های اصلی اغواگری فاصله دارد اما حیف بود که او را در این فهرست یاد نکنیم. مونیکا بلوچی یا همان مالنای اثر جوزپه تورناتوره همیشه زیبا و اتوکشیده دیده می‌شود اما در نیمه دوم فیلم که بنا است از پوسته خود خارج شود و به خاطر معاش به تن‌فروشی دست بزند، استایلش تغییرات اساسی می‌کند. او موهایش را می‌چیند و کوتاه می‌کند. مفهوم گیس‌بریدگی همیشه در سنت و تاریخ بسیاری از سرزمین‌ها معنای خوبی نداشته و نوعی از دست‌رفتن حیا و نجابت را یادآور می‌شده است. مالنای گیس‌بریده با آرایشی سنگین و غلیظ و با گام‌هایی لرزان تصمیمی تازه می‌گیرد و البته عواقب خوبی هم نمی‌بیند. اگر طرفدار سینمای داستان‌گوی ساده اما پرمفهوم هستید، مالنا را ببینید.
در این مقاله از تصاویر زنان اغواگر در سینمای دنیا گفتیم. البته شمارشان به همین جا ختم نمی‌شود ولی سعی کردیم که به‌سراغ چهره‌های مشهوری برویم که برای مخاطبان ایرانی هم معروف و شناخته‌شده هستند. تعریف اغواگری کمی پیچیده است و برای همین، گزینش چهره‌هایی که در این زمینه ارتباط معنایی با مفهوم موردنظر دارند، کمی سخت می‌شود. از میان چهره‌هایی که معرفی کردیم، کدام موارد را دیده‌اید و به خاطر دارید؟ به نظرتان استایل به کمک این شخصیت‌ها شتافته و به بهبود تعریف نقششان کمک کرده است؟
در دهه 70 سینمای ایران فیلم‌های خوبی روی پرده رفتند و استقبال زیادی از برخی آنها شد. سینما در آن دوران هنوز جذاب بود و این سستی و رخوت امروزی بر سر فیلم‌ها سایه نیانداخته بود. اگرچه محدودیت‌های مختلفی چون ترکشی در دهه مذکور به سینمای بدنه و البته بدنه سینمای ایران وارد می‌شد اما جو و فضای حاکم بسیار پرشورتر از حال حاضر بود. در چنین روزگاری، نمایش زنان اغواگر چارچوب خاصی داشت و با فرسنگ‌ها فاصله از واقعیت و سینمای دنیا بروز می‌کرد. با همه این‌ها، در برخی از آثار دهه 70 شمسی، شخصیت‌های اغواگری از زنان به تصویر کشیده شده که جذاب از کار درآمدند و ماندگار شدند. نگاهی به پوشش این زنان و نقش‌ها خواهیم داشت. اگر گزینه دیگری به جز موارد پیش رو در ذهن دارید هم ما را در جریان بگذارید. مخاطبان جدی سینما، نقش‌های ماندگار در این حیطه را به خاطر دارند.
هدیه تهرانی از متفاوت‌ترین چهره‌های سینمای ایران است. با گذر سال‌ها، همچنان رقیبی در اجرای نقش‌های ماندگارش ندارد. او سیمای خاصی دارد، سبک بازی‌اش مخصوص به خود او است و حتی زمانی که به‌مدت چندین سال از سینما دور بود، از یادها نرفت. تهرانی با چهره‌ای جذاب و سردی خاصی که البته جاذبه هم دارد، گزینه‌ای مناسب برای بازی در نقش زنان اغواگر به‌نظر می‌رسد. او در فیلم متفاوت شوکران که از آثار بسیار خوب دهه هفتاد بود، نقش پرستار جوانی را بازی می‌کرد که زندگی آشفته‌ای دارد. او با مهندسی متاهل وارد رابطه می‌شود و حضوری اغواگرانه ولی توأم با معصومیت دارد. مرگ غریبانه او در انتهای فیلم، بر این معصومیت صحه می‌گذارد. تهرانی در شوکران نه عشوه و لوندی کلیشه‌ای بر نقش جاری می‌کند و نه در قالب زنی فریبکار ظاهر می‌شود. او دختر تنهایی است که به‌دنبال تکیه‌گاهی امن می‌گردد و متاسفانه در این میان نه‌تنها پناهگاهی امن پیدا نمی‌کند بلکه بر بادی ویرانگر تکیه می‌زند که نتیجه‌ای جز مرگ و تباهی برایش به همراه ندارد. تهرانی در این فیلم خوش‌پوش است و استایلش در تقابل با همسر سنتی فریبرز عرب‌نیا یا همان مرد اغواشده فیلم است. او از رنگ‌ها و مدل‌های متنوع و زیبا در پوشش خود بهره می‌برد و حضور در ظاهر آزادی دارد.
لیلا حاتمی بی‌تردید از برترین چهره‌های سینمای ایران است. مقایسه بازی او با سایرین نشان می‌دهد که همیشه از سطح فراتر می‌رود و به قلب شخصیت‌های فیلم‌هایش نفوذ می‌کند. او در آب و آتش نقش زنی بدکار را ایفا می‌کند که با استایلی مخصوص به زنانی از همین طیف، باورپذیر می‌شود. او با موهایی کوتاه، صورتی آرایش‌کرده و عینک دودی، سعی بر تقلید تیپ خاصی از زنان را دارد که قربانی تبعیض‌های مختلف هستند. حاتمی در انتهای این اثر تاحدی معمایی-اجتماعی کشته می‌شود و دختری از خود به جای می‌گذارد که مخاطب آرزو دارد، آینده‌ای دیگر برایش رقم بخورد. لیلا حاتمی از عهده به تصویرکشیدن معصومیتی پنهان به خوبی برآمده است و آب و آتش از فیلم‌های بسیار خوب او در دهه‌های گذشته است. این فیلم درمیان آثار فریدون جیرانی هم گزینه‌ای قابل‌تامل است
قراردادن این گزینه درمیان زنان اغواگر کمی عجیب است. ساحره اثر قابل تأملی از داوود میرباقری با بازی ویشکا آسایش بود. او در این فیلم که از داستانی از صادق هدایت الهام گرفته شده بود، عروسکی را به تصویر می‌کشد که اغواگرانه قلب شخصیت اصلی مرد را ربوده است. مرد که با زنی شبیه به عروسک یعنی ویشکا آسایش ازدواج کرده است، به‌طور پنهانی دل در گروی عروسکی دارد که در اتاقش پنهان کرده است. هرچند که تِم داستان دارای لایه‌های روانشناختی و اجتماعی است و از نوعی تقابل سنت و مدرنیته صحبت می‌کند اما عروسک موبلند داستان، حضوری اغواگرانه دارد و با آن موهای بلند، چتری‌های زیبا و لباس جذاب رقیب زن واقعی فیلم است. توصیه می‌کنیم که این فیلم را به عنوان اثری متفاوت حتما مشاهده کنید. پشیمان نخواهید شد.
سینمای ایران محدودیت‌های زیادی برای به تصویرکشیدن واقعیت زنان اغواگر دارد. برای همین در دهه‌ای مانند 70، تصاویری ثبت شده که اگرچه نماینده زنان اغواگر هستند اما در کل، آنچنان هم اغواگرانه عمل نمی‌کنند. برای نمونه، شراره رخام از چهره‌های مرتبط با چنین نقش‌هایی است. او در فیلم دختران انتظار، نقش دختر متمولی را ایفا می‌کرد که سعی در اغوای دانشجوی جوان و نیازمند و البته خوش‌چهره یعنی پارسا پیروزفر را داشت. او با مانتوهایی بلند و در رنگ‌هایی پاستلی و روشن دیده می‌شد و در مقایسه با چهره رقیب یعنی نیکی کریمی که دانشجویی ساده و فقیر بود، پوششی پرزرق‌وبرق‌تر داشت.
در سینمای دهه هفتاد و آثار تصویری، چهره اغواگر ویشکا آسایش در مجموعه امام علی هم فراموش‌نشدنی است. آن روزها، همه‌جا صحبت از چهره جذاب و جوانی بود که در نقش قطام در اثری تاریخی حضور داشت. ویشکا آسایش هرگز بعد از ایفای آن نقش، موفق به رسیدن به جایگاهی مشابه و پرسروصدا نشد. قطام ویژگی‌هایی داشت که به کمک آسایش آمده بود. چه ویژگی‌هایی؟ طراحی لباس و گریمی بسیار عالی که با واقعیت ظاهری آسایش تاحد زیادی متفاوت بود. حتی بسیاری از مخاطبان با دیدن ویشکا در آثار بعدی تصویری‌اش شوکه شدند و احساس می‌کردند که این چهره سفید و اندام بسیار لاغر با آنچه در سریال امام علی دیده بودند، هیچ شباهتی نداشت. اینجاست که اهمیت استایل و طراحی لباس در اثرگذاری هر نقش سینمایی خود را نشان می‌دهد. برای قطام در سریال، لباس‌هایی لایه‌لایه در نظر گرفته شده بود که رنگ‌هایی جذاب داشتند. این موضوع روی هیکلی نشان‌دادن هنرپیشه اثر مثبت داشت. ضمن اینکه رنگ‌های شاخصی که در کنار مشکی خود را نشان می‌دادند هم به شخصیت اغواگر قطام شکوه خاصی می‌دادند.
