به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از خبرگزاری ایسنا،قالی ترکمن که آوازه ای کهن دارد و یکی از قطب های قالیبافی ایران به شمار می رود اکنون با قاچاق فرش های افغانستانی به ایران آن هم از مرزهای خراسان رضوی و جنوبی و حتی سیستان وبلوچستان که راهش را به بازارهای ایران از جمله مشهد، تهران، قم، شیراز، گنبد، بندرترکمن و ... پیدا کرده، مورد تهدید جدی قرار گرفته است.
روزنامه جام جم با این مقدمه نوشت: «بیشتر کسانی که این فرش ها را می فروشند هیچگاه اشاره ای به اینکه قالی ها ایرانی نبوده و از مرغوبیت کافی برخوردار نیستند، به میان نمی آوردند؛ چراکه سود بالای آن وسوسه برانگیز است. اگر آن بخش از بازار را که فروشندگان عادی هستند، کنار بگذاریم برخی از افرادی که این گونه فرش ها را می فروشند دارای سمت های حقوقی هستند مثل بازرس و رئیس اتحادیه و ... . برای پیگیری اینکه چرا فرش افغانستانی را می فروشند و با این کار بستر را برای ورود بیشتر فرش های افغانستانی و کاهش تولید داخلی را رقم می زنند پاسخ شان تهدید است یا تطمیع! برخی هم عنوان می کنند که برای جوری جنس و به دلیل سفارش مشتری، این فرش های قاچاق را می آورند که به شکل عجیبی ابایی از گفتن این موضوع هم ندارند.
یکی از مسئولان تجارت و فروش فرش درباره این تخلف و قانون شکنی می گوید: «فرش هایی که ما در فروشگاهمان داریم متعلق به ترکمنان افغانستان یا ازبکان افغانستان است. ما این فرش ها را برای جوری جنس مان می آوریم.»
او در پاسخ به این سؤال که چرا او به عنوان یک مقام مسئول به قاچاق فرش دامن می زند، چنین پاسخ می دهد: «ما هم مثل بقیه فرش افغانستانی می فروشیم. اگر جلوی قاچاق را بگیرند و دیگر فرشی از افغانستان نیاید، خب ما هم فرش افغانستانی نمی فروشیم.»
آزاد مثل سودجویان
البته در این میان باید به کم کاری و شاید بی اطلاعی برخی دستگاه های متولی همچون سازمان تعزیرات و ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز اشاره کرده که فرصت را در اختیار عده ای سودجو قرار داده تا با قاچاق و فروش فرش های بی کیفیت افغانستانی به تولید ملی که دغدغه اصلی رهبر انقلاب است، ضربه بزنند.
رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی و در حمایت از تولید داخل چنین گفته بودند: «در اقتصاد هم مسأله عمده عبارت است از تولید ملی که اجمالا عرض کردیم و من در این سه - چهار سال اخیر در شعار سال مسأله تولید را تکرار کردم و البته دولت ها و مسئولان به قدر توان خودشان، به قدر همت خودشان، با توجه به شرایط بین المللی کارهایی انجام دادند؛ آن مقداری که توانستند کارهایی انجام داده اند، تلاش هایی کرده اند ولیکن به نظر من امروز مسأله اصلی ما، مسأله اصلی مسئولان اجرایی کشور و کسانی که به نحوی در این مسائل، در اداره کشور دخالت دارند، عبارت است از اقتصاد.»
روزهای بد فرش ترکمن
فرش ترکمن در آستانه فراموشی و نابودی قرار گرفته است؛ چراکه قاچاق فرش های افغان باف، تولید را با اختلال شدیدی روبه رو کرده است. تولیدکنندگان فرش دستباف ترکمن، همان هایی که آبا و اجدادشان در استان خراسان شمالی و گلستان طی قرون گذشته دستباف های یموت و تکه و دیرناق گل و بازوبندی و آیناگل و ماری گل را می بافتند حالا وضعیت شان به گونه ای شده که دیگر حاضر به تولید نیستند یا واردکنندگان فرش قاچاق از افغانستان عرصه را بر آنها تنگ کرده اند.
یکی از تولیدکنندگان فرش ترکمن که نمی خواهد نامی از او در این گزارش برده شود، درباره این موضوع می گوید: «ما هر چه در چنته داشتیم به کار گرفتیم تا صدایمان را به عالی ترین مقام دولتی برسانیم. وقتی آقای رئیسی به استان ما سفر کرد مشکلاتمان را به گوش ایشان رساندیم و نامه هم دادیم. بعد از مدتی سازمان صمت استان که خود را از موضوع ورود فرش قاچاقاق اطلاع داشت برای بررسی وارد عمل شد ولی نتیجه هیچ!»
او در ادامه می افزاید: «مافیای قاچاق فرش از افغانستان انگار سمبه پرزوری دارد و تلاش های تولیدکنندگان خرد برای سرپاماندن بی نتیجه است.»
فرش ایرانی روزهای خوبی را سپری نمی کند و قاچاق فرش افغانستان و هجوم خزنده این فرش ها در بازارهای داخلی، تولید فرش مناطق مختلف ایران را به شماره انداخته است.»