به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از خبرورزشی، داستان محمدحسین کنعانی زادگان، سیاوش یزدانی و آن حاشیه سخیف اتوبوسی به جاهای باریکی رسیده است. کنعانی زادگان به خاطر فایل صوتی منتسب به او از حضور در ۲ بازی بعدی تیم ملی محروم شد و ساعاتی بعد هم سیاوش یزدانی پس از پیروزی استقلال برابر پیکان در جام حذفی، به انتقاد صریح از این همبازی خود پرداخت. یزدانی تأیید کرد که با کنعانی قهر است و به خاطر تهمت هایی که مدافع سابق پرسپولیس به او زده، هرگز این بازیکن را حلال نمی کند.
سخنان مدافع استقلال در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بازتاب وسیعی پیدا کرد و خیلی ها در رد یا تأیید او موضع گرفتند. با همه اینها اما، پرسش مهمی وجود دارد که کاش یزدانی به آن جواب بدهد؛ اینکه آیا اگر خود او سرمربی تیم ملی بود، به ۲ بازیکنی که با هم قهر هستند، کنار هم در قلب خط دفاعی بازی می داد؟
این که کنعانی زادگان مقصر است یا یزدانی اصلا یک بحث دیگر است، اما ادعاهای صریح سیاوش نشان می دهد اسکوچیچ در بازی با امارات حق داشته با وجود محرومیت شجاع خلیل زاده، از زوج او و کنعانی استفاده نکند. چطور می توان در حساس ترین نقطه زمین ۲ بازیکنی را کنار یکدیگر قرار داد که به وضوح اختلاف دارند و حتی حاضر نیستند با هم حرف بزنند؟
پست دفاع وسط به بیشترین همدلی و هماهنگی نیاز دارد؛ مگر جنون به مربی دست داده که ۲ قهرکرده را آنجا بازی بدهد؟ ۲ نفری که چشم دیدن هم را ندارند؟ به نظر می رسد این اختلاف می تواند ابعاد بدتری هم پیدا کند و فضای تیم ملی را به هم بریزد. بهتر است موضوع تا قبل از اردوی بعدی به طور کامل و ریشه ای حل شود؛ هرچند در ۲ مسابقه آتی برابر کره جنوبی و لبنان کنعانی زادگان به دلیل محرومیت کنار تیم ملی نخواهد بود. حالا می توان فهمید چرا اسکوچیچ در بازی با امارات از امید نورافکن در پست غیرتخصصی دفاع وسط استفاده کرد. به هر حال کم کم سایر مدافعان میانی مثل مجید حسینی و مرتضی پورعلی گنجی هم به شرایط بازی می رسند و کادرفنی انتخاب های بیشتری خواهد داشت.
بازگشت روزهای بد فوتبالی رونالدو پس از 12 سال
