شرکت‌های دانش‌بنیان، شرکت‌هایی هستند که بر اساس ایده‌ها و نوآوری‌های جدید، محصولات و خدماتی را توسعه می‌دهند. این شرکت‌ها معمولاً به منظور تجاری‌سازی ایده‌ها و فناوری‌های نو در حوزه‌های مختلف تأسیس می‌شوند.
بر طبق آیین نامه جدید معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری شرکت های دانش بنیان به سه دسته اصلی دانش بنیان فناور ، نوآور و نوپا تقسیم بندی شده است. اما به طور کلی ، شرکت های دانش بنیان به دو دسته شرکت های تولیدی و شرکت های نوپا تقسیم می شوند. بر اساس آیین نامه قدیمی دانش بنیان تقسیم بندی این شرکت ها به شکل متفاوتی بود که شامل دانش بنیان نوع اول و دانش بنیان نوع دوم بوده.
تفاوت های عمده ای بین شرکت های نوع 1 و 2 وجود دارد که شرکت‌های دانش بنیان نوع 1 عمدتاً در حوزه فناوری‌های پیشرفته و نوآورانه هستند در حال که شرکت‌های دانش بنیان نوع 2 معمولاً در حوزه‌های فنی و مهندسی فعالیت می‌کنند. نوع محصولات ، رقابت پذیری بین شرکت ها ، تسهیلات و امکانات به شرکت ها ، تفاوت های منابع مالی و ساختار قانونی هر یک از این شرکت ها با یکدیگر متفاوت است که در این مقاله به معرفی و تفاوت های بین آنها بیشتر اشاره می کنیم.
شرکت‌های دانش‌بنیان نوآور، شرکت‌هایی هستند که تمرکز خود را بر روی توسعه و اجرای نوآوری‌های جدید و ایده‌های پیشرفته قرار داده‌اند. این شرکت‌ها معمولاً به منظور حل مسائل پیچیده، ارائه راه‌حل‌های نوین و ایجاد تغییرات مثبت در صنایع و جوامع تشکیل می‌شوند. در زیر، برخی از مثال‌هایی از شرکت‌های دانش‌بنیان نوآور شامل : SpaceX - Tesla - Google - Amazon - Apple
شرکت هایی با فروش اظهارنامه ای بیش تر از 5 میلیارد تومان در اظهارنامه سال مالی گذشته می باشند که کالا یا خدمتی دارند که از لحاظ تکنولوژی در سطح بالا قرار می گیرند، ولی سهم فروش محصول یا خدمت دانش بنیان از کل فروش آنها، بیشتر از 50 درصد است. و تعداد حداقل 10 نفر نیروی انسانی بیمه شده در این شرکت ها مشغول به کار هستند. این شرکت ها نیز برای 3 سال می توانند از حمایت های دانش بنیان استفاده نمایند و پس از آن، باید گواهینامه آنان تمدید گردد.
شرکت‌های دانش بنیان نوپا، شرکت‌هایی که تازه تأسیس بوده و اغلب دارای 3 الی 4 نفر پرسنل هستند، که بصورت پاره وقت فعالیت‌های شرکت را جلو می‌برند. شرکت‌های دانش بنیان نوپا اولین سطح از شرکت‌های دانش بنیان از نظر استطاعت مالی محسوب می‌شوند که به دلیل تشکیل شدن از افراد آکادمیک و نوپا که به تازگی پا به عرصه صنعت گذاشته‌اند، به تازگی تأسیس شده‌اند و نیازمند حمایت بیشتری جهت تجاری شدن محصولات و خدمات خود دارند، اینگونه شرکت‌ها عمدتاً بر پایه ایده محوری تشکیل شده‌اند و می‌توان به اینگونه شرکت‌ها استارت آپ گفت که میزان ریسک اینگونه شرکت‌ها هم به نسبت مزیت‌های ایده محوری، بالا می‌باشد
شرکت‌های فناوری اطلاعات (IT): این شرکت‌ها در زمینه‌های نرم‌افزار، سخت‌افزار، اینترنت اشیا (IoT)، امنیت سایبری و سرویس‌های دیگر فناوری اطلاعات فعالیت می‌کنند.
شرکت‌های بیوتکنولوژی: این شرکت‌ها فناوری‌های بیولوژیکی را برای تولید داروها، درمان بیماری‌ها، زیست فناوری و بهبود عملکرد محصولات کشاورزی استفاده می‌کنند.
شرکت‌های انرژی تجدیدپذیر: این شرکت‌ها به‌منظور توسعه و بهبود فناوری‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی، بادی، هیدروژن و سایر منابع انرژی تمیز فعالیت می‌کنند.
شرکت‌های رباتیک و هوش‌مصنوعی: این شرکت‌ها در زمینه توسعه ربات‌ها، سیستم‌های هوشمند و الگوریتم‌های هوش‌مصنوعی فعالیت می‌کنند.
شرکت‌های اینترنت اشیا (IoT): این شرکت‌ها سنسورها و دستگاه‌های متصل به اینترنت را برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها و کنترل اشیا در محیط‌های مختلف توسعه می‌دهند.
شرکت‌های صنعتی و مهندسی: این شرکت‌ها در زمینه طراحی و توسعه فناوری‌های مرتبط با صنایع مختلف مانند خودروسازی، هوافضا، الکترونیک و مهندسی مکانیک فعالیت می‌کنند.
شرکت‌های فناوری مالی (FinTech): این شرکت‌ها فناوری‌ها و نوآوری‌های مرتبط با امور مالی و بانکی را برای بهبود سرویس‌های مالی، پرداخت‌های الکترونیکی، اعتبارسنجی و سایر خدمات مالی استفاده می‌کنندر طول سال‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان در بسیاری از صنایع و حوزه‌های فعالیت وجود داشته‌اند. همچنین، ترکیب و تنوع این شرکت‌ها به تغییرات بازار و پیشرفت‌های فناوری بستگی دارد. بنابراین، لیست زیر تنها چند مثال از انواع شرکت‌های دانش‌بنیان است:
شرکت‌های دارویی و بهداشتی: تولیدکنندگان دارو و محصولات بهداشتی که بر اساس تحقیقات علمی و نوآوری‌های جدید عمل می‌کنند.
شرکت‌های تکنولوژی خدمات مالی (FinTech): شرکت‌هایی که فناوری‌های نوین را در بخش مالی مانند پرداخت‌های الکترونیکی، اعتبارسنجی، بیمه و مدیریت سرمایه به کار می‌برند.
شرکت‌های خدمات آنلاین و تجارت الکترونیک: این شرکت‌ها بر اساس فناوری اینترنت و نوآوری‌های مرتبط با آن، خدمات آنلاین و تجارت الکترونیک را فراهم می‌کنند.
شرکت‌های تولید و توسعه نرم‌افزار: شرکت‌هایی که نرم‌افزارهای کامپیوتری را توسعه و بهبود می‌دهند، از جمله نرم‌افزارهای کسب و کار، بازی‌های رایانه‌ای و برنامه‌های موبایل.
شرکت‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین: شرکت‌هایی که به تحقیق و توسعه در زمینه هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و الگوریتم‌های مرتبط با آنها می‌پردازند.
شرکت‌های انرژی نوین: تولیدکنندگان فناوری‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی، بادی و هیدروژن.
شرکت‌های تکنولوژی سلامت: شرکت‌هایی که فناوری‌های نوین را در زمینه پزشکی، دستگاه‌های پزشکی و مراقبت بهداشتی استفاده می‌کنند.
شرکت‌های واقعیت مجازی و افزوده: شرکت‌هایی که به توسعه و بهبود تکنولوژی‌های مرتبط با واقعیت مجازی و واقعیت افزوده می‌پردازند.
جهت ثبت شرکت دانش دانش بنیان در انواع حوزه های فعالیتی می توانید با مراجعه به سایت دانش بنیان ایران از طریق لینک زیر اقدام به دانش بنیان شدن کنید.
https://irkbn.com/how-to-build-knowledge/
شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند در بسیاری از جنبه‌ها اختلافات و تفاوت‌هایی داشته باشند. در زیر چهار تفاوت اصلی بین شرکت‌های دانش‌بنیان را بررسی می‌کنیم:
1. حوزه فعالیت: شرکت‌های دانش‌بنیان ممکن است در حوزه‌های مختلفی فعالیت کنند. برخی از آنها ممکن است در زمینه فناوری اطلاعات، داروسازی، انرژی، رباتیک، هوش مصنوعی و غیره فعالیت داشته باشند. تفاوت در حوزه فعالیت می‌تواند بر تکنولوژی‌های استفاده شده، محصولات تولیدی و نوآوری‌های مورد تمرکز تأثیر بگذارد.
2. مراحل توسعه: شرکت‌های دانش‌بنیان ممکن است در مراحل مختلف توسعه قرار داشته باشند. برخی از آنها می‌توانند هنوز در مرحله ایده‌پردازی و پژوهش باشند و برخی دیگر در مرحله تجاری‌سازی و رشد باشند. تفاوت در مراحل توسعه می‌تواند بر سرمایه‌گذاری‌ها، تیم‌های کاری و استراتژی‌های رشد تأثیر بگذارد.
3. منابع مالی: شرکت‌های دانش‌بنیان ممکن است منابع مالی متفاوتی داشته باشند. برخی از آنها ممکن است به سرمایه‌گذاری‌های خصوصی و وجوه جذب شده از نمایندگان سرمایه‌گذاری معتبر دسترسی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر از منابع دولتی، گرنت‌های تحقیقاتی و سرمایه‌گذاری‌های دیگر برخوردار هستند.
4. اهداف و نیازها: شرکت‌های دانش‌بنیان ممکن است اهداف و نیازهای متفاوتی داشته باشند. برخی از آنها ممکن است به دنبال توسعه و بهره‌برداری از فناوری‌های خود باشند، در حالی که برخی دیگر به فروش شرکت یا ادغام با یک شرکت بزرگ‌تر علاقه‌مند باشند. تفاوت در اهداف و نیازها می‌تواند بر استراتژی‌های رشد، فرصت‌های همکاری و تصمیمات استراتژیکی تأثیر بگذارد.
شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 1 و 2 مفاهیمی است که در مورد شرکت‌های فناوری و نوآوری استفاده می‌شود. این دسته‌بندی‌ها به توصیف مراحل و مشخصه‌های توسعه و رشد این شرکت‌ها می‌پردازند.
شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 1 به شرکت‌هایی اطلاق می‌شود که در مراحل ابتدایی توسعه و رشد خود قرار دارند. این شرکت‌ها معمولاً بر پایه تکنولوژی‌های نوظهور و نوآورانه ایجاد می‌شوند و سعی دارند محصولات یا خدماتی جدید را به بازار عرضه کنند. معمولاً شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 1 تمرکز زیادی بر تحقیق و توسعه دارند و تلاش می‌کنند تا به نتایجی نوآورانه و قابلیت همکاری با شرکت‌های بزرگ برسند. این شرکت‌ها ممکن است مشکلات مالی داشته باشند و به سرعت در حال تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری هستند. هدف اصلی آنها معمولاً تبدیل ایده‌ها و نوآوری‌ها به محصولات قابل عرضه به بازار است.
شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 2 رشد و توسعه بیشتری نسبت به شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 1 داشته‌اند. این شرکت‌ها معمولاً محصولات یا خدمات خود را با موفقیت به بازار عرضه کرده‌اند و در حال حاضر در مرحله رشد و ادامه فعالیت‌های تجاری خود هستند. شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 2 معمولاً به دنبال افزایش تولید، گسترش بازار، جذب سرمایه‌گذاری بیشتر و بهبود عملکرد مالی هستند. آنها معمولاً سرمایه‌گذاری بیشتری در بازاریابی، تولید و آموزش کارکنان خود انجام می‌دهند. هدف اصلی آنها معمولاً رشد و توسعه مستمر و پایدار است.
به طور خلاصه، تفاوت اصلی بین شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 1 و 2 در مرحله توسعه و رشد آنها و عملکرد مالی است. شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 1 در مراحل ابتدایی توسعه و رشد خود قرار دارند و تلاش می‌کنند تا به نتایج نوآورانه برسند و سرمایه‌گذاری جذب کنند. در حالی که شرکت‌های دانش‌بنیان نوع 2 در مرحله رشد و توسعه بیشتری هستند و محصولات یا خدمات خود را با موفقیت به بازار عرضه کرده‌اند و به دنبال رشد پایدار هستند.
وب سایت: www.irkbn.com
شماره تماس: 02126714517
1 سال پیش