انتقاد تند فلور نظری از حاشیه‌سازی‌های «ریحانه پارسا»

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از آخرین خبر، قسمت اول سری جدید مسابقه «شام ایرانی» روز پنج شنبه در نمایش خانگی منتشر خواهد شد و در این سری از مسابقه بازیگرانی مانند فلور نظری ، بهاره رهنما، مریم امیرجلالی و شهرزاد کمال زاده شرکت کرده اند. به بهانه این مسابقه با فلور نظری که در سال های اخیر از عرصه بازیگری کمی فاصله گرفته است، درباره دوری اش از این عرصه و تجربه حضور در «شام ایرانی» گفت وگویی داشته ایم که در ادامه می خوانید.

چه شد که حضور در مسابقه «شام ایرانی» را پذیرفتید؟

من کلا آدمی هستم که خیلی دوست ندارم در برنامه های این چنینی شرکت کنم، خیلی اصرار کردند و چهره هایی هم که بودند، باعث شد بپذیرم. احساس کردم اگر مردم پس از گذشت ۱۶ سال از سریال «خانه به دوش» که به آن عشق دارند، من و خانم امیرجلالی را که در سریال در نقش دو خواهر بودیم، در این مسابقه ببینند، برای شان جذاب است. برای خود من جذاب است بازیگری را که جلوی دوربین دیدم، حالا در این فضا ببینم، چه برسد به مردم که از اتفاقات خانوادگی ما مثل خانه، زندگی و آشپزی دور هستند، مسلما برای آن ها جذاب تر است. فکر کردم ممکن است مردم را سرگرم کند، به همین دلیل با این که خیلی وسواس دارم، دلم را به دریا زدم، خانواده ام را راضی و شرکت کردم، چون مردم این مسابقه را خیلی دوست دارند و پرمخاطب بودن آن برایم خیلی مهم بود. کاملا پروتکل ها را رعایت کردیم و در نتیجه خدا را شکر همه سالم هستیم.

«شام ایرانی» اولین حضور شما در نمایش خانگی است، سریال های این مدیوم را می بینید؟

سریال « آقازاده » را دیدم و خیلی دوست دارم، آقای توفیقی کارگردان هوشیاری است، نویسندگی آقای حامد عنقا و بازی همه بازیگران بسیار خوب است، حتی بازیگران جوان مانند دیبا زاهدی و پردیس پورعابدینی که از بازی هر دو لذت بردم، اما سریال «دل» را اصلا دوست نداشتم، با این که بازیگران درجه یکی در آن حضور داشتند، بازی ها خوب نبود و خود کار خیلی کشدار بود، حتی از سریال های ترکی که با آن ها شوخی می کنیم هم بدتر شده بود. ۸۰ درصد جامعه ما بنز و بی ام دبلیو ندارند. نمی گویم هیچ کس ندارد، اما تعدادشان خیلی کم است. در این سریال هر خانواده یکی از یکی بهتر و خانه شان مجلل تر بود.

چرا مدتی است که حضور کمرنگی در عرصه بازیگری دارید؟

علاقه ندارم کنار آدم هایی کار کنم که کار بلد نیستند و فقط بر اساس رابطه، دوستی و فالوئر آمده اند. کنار من باید کسی باشد که بازیگری، فرهنگ و هنر دغدغه اش باشد، بنابراین عشقم را برای این که کار کنم از دست دادم، چند پیشنهاد را که دو تا از آن ها نقش اصلی بود رد کردم. یک زمانی عشقم این بود که کار کنم، اما الان ترجیح می دهم کار تحقیقاتی انجام دهم، کتابم را تمام کنم و در دانشگاه های بیشتری تدریس کنم.

بعضی همکارانتان می گویند امروزه تعداد فالوئر و هیاهوی یک بازیگر در فضای مجازی در انتخاب او موثر است، این موضوع درست است و در انتخاب شما که بازیگر بی حاشیه ای هستید تاثیر داشته است؟

فکر می کنم بله چنین مسئله ای وجود دارد، اما من خیلی وقت است که دیگر علاقه ای ندارم به هر قیمتی بازی کنم، بیشتر مطالعه و تحقیق می کنم و مشغول نوشتن کتابی برای دانشجویانم هستم که مقوله های بازیگری را به ساده ترین شکل یاد بگیرند. زمانی غصه می خوردم که چرا باید انتخاب بازیگر بر این اساس باشد، پس درس هایی که خواندیم، مدارک تحصیلی و سابقه مان چه می شود، اما الان چون دیگر نمی خواهم به هر قیمتی بازی کنم و به نسبت سن و جایگاهم، فکر می کنم بهتر است که دور باشم. از طرفی بدتر این است که کسانی حاضرند برای این که فالوئرهایشان بالا برود هزار کار انجام دهند. این اشکال رسانه است که به دختر ۱۸ ساله ای که از گرد راه می رسد نقش اول می دهد، بعد همان دختر با آبرو ریزی و کشف حجاب، به آن ها لطمه می زند. این ها مسائل شخصی است، اما وقتی با رانت این جا معروف می شوی بعد بلافاصله می روی چنین کارهایی می کنی یعنی رسانه اشتباه کرده، چون او که سن کمی داشته و آدم کاملی نبوده است پس رسانه باید حواسش را جمع کند. زمانی که ما سن کمی داشتیم این طور نبود، بازیگر باید خیلی کار می کرد تا معرفی شود و به نقش اصلی و همبازی شدن با پارتنرهای باسابقه برسد.

شما با سریال «خانه به دوش» در ذهن مردم ماندگار شده اید، به نظرتان علت محبوبیت این سریال و کارهای آقای عطاران چیست؟

آقای عطاران سریال های مختلفی ساخته است که همگی محبوب هستند، چون ایشان یک جامعه شناس و انسان شناس است و فرهنگ جامعه را می شناسد، دنبال چیزهای عجیب وغریب نیست تا سریال اش را رنگی کند، با اتفاقات ساده و جزئی کارش را قشنگ و باور پذیر می کند که این نشانه هوش و ذکاوت اوست، « خانه به دوش » هم فوق العاده به دل مردم نشسته است. جدا از کارگردانی آقای عطاران، انتخاب بازیگرها درست بود و همه انرژی شان را گذاشتند هرچه بلد بودند به کار گرفتند، عالی درخشیدند و به درستی از همه آن ها استفاده شده است، کاراکترها سر جای خودشان بودند و قصه درست بود.

پرنده ترسناک در آغوش فلور نظری!