آوانگارد و تاثیر آن در مد و فشن

آوانگارد به چه معنایی است؟

تعریف واژه ی آوانگارد کمی چالش برانگیز است. این کلمه در فرهنگ لغات از زبان فرانسوی نشات گرفته و به معنای طلایه دار یا پیشرو است. آوانگارد کلمه ای نظامی بود که از آن برای توصیف یک گروه کوچک از سربازان بسیار ورزیده استفاده می شد که جلوتر از تمام ارتش برای یافتن مسیر ها و هشدار در مورد خطرات احتمالی حرکت می کردند. با این طرز تفکر، می توان هنرمندان آوانگارد را نیز به عنوان گروهی از مردم توصیف کرد که در هنر بصری، ادبیات و فرهنگ اقدام به ارائه ی ایده های تازه و بسیار شگفت انگیز می کنند. درواقع، آنری سن سیمون، نویسنده ی سیاسی فرانسوی، اولین بار این واژه را در توصیف هنرمندانی به کار برد که در جنبش های عمومی ترقی خواه و اصلاحات رادیکال، حتی پیش از دانشمندان، صنعتگران و دیگر طبقات جامعه، حضور داشتند. بااین حال، ازآنجایی که مشخص نبود که «فراتر از زمان» دقیقاً به چه معناست یا به چه کسی اطلاق می شود و کدام آثار باید در دسته ی آثار انقلابی قرار گیرند، واژه ی آوانگارد به عنوان یک صفت به افرادی اطلاق شد که به دنبال شیوه ها و موضوعات جدیدی در هنر بودند که تا پیش از آن هرگز از سوی هیچ کسی دیده یا انجام نشده بود. به خاطر این ماهیت رادیکال و همچنین این واقعیت که این جنبش به طور گسترده در تقابل با ایده ها، فرآیند ها و شیوه های مرسوم بود، آوانگارد شوک برانگیز و چالشی به نظر می رسید.

ریشه یابی تاریخ هنر آوانگارد

زمانی که اصطلاح آوانگارد وارد جهان هنر شد، برای توصیف هنری که جلوتر از زمان خود حرکت می کند مورد استفاده قرار گرفت؛ هنری که سبب شوک و تکان خوردن بیننده می شود. هدف آوانگارد تاریخی نفوذ در عادت زندگی روزمره و تحریک انقلاب اجتماعی که به اتوپیا منجر شد بود. وقتی استفاده از این اصطلاح گسترش یافت، به کار بردن آن برای جنبش های خاص آغاز شد و همین استفاده خاص بود که موفقیت آوانگارد را محدود کرد؛ هنر خوب، هنری که جلوتر از زمان خود حرکت می کند. و بنابراین آوانگارد با دلالت بر اینکه هنری خوب است، نیروی تازه یافت.اگر بخواهیم ریشه یابی تاریخ هنر آوانگارد را داشته باشیم با چالش هایی مواجه می شویم. تا قرن هفدهم، کلمه ی “هنر” به معنایی استفاده می شد که شامل دانش ، مهارت انسانی و تغییر آگاهانه ی طبیعت بود. بعدها، در طول قرن هجدهم، “هنر” نشان دهنده ی گروه خاصی از مهارت ها بود . پس”هنرهای تخیلی” یا “هنرهای خلاق” ، تمایزهای آشنایی بین هنر، علم، صنایع دستی و مد مطرح شد. در پی تمایز حوزه ی زیبایی شناسی در قرن 18 ، هنر به معنای “ظاهر زیبا” با واقعیت عملی در تضاد بود. چراکه بر اساس این تضاد درک می شد. در این مرحله ، اشکال مختلف هنری مانند ادبیات و موسیقی نیز متمایز شدند. پس هنر به نقطه نظر خود تبدیل شد و ادعای خود مختاری کرد. بنابراین عقلانیت هدفمند و تقسیم کار به عنوان اصول اساسی جامعه ی مدرن به رسمیت شناخته شد. هنر به عنوان تنها حوزه ی احتمالی در نظر گرفته شد که می توان تمامیت از دست رفته ی بشریت را در آن دید.

جایگاه آثار آوانگارد

جایگاه آثار آوانگارد در زمان های مختلف متفاوت بوده است. اما این واژه، همچنین دلالت بر ترویج اصلاحات اجتماعی رادیکال دارد. در طول زمان، اصطلاح آوانگارد با جنبش های مربوط به نظریه ی «هنر برای هنر» گره خورد. گروهی اولویتشان در درجه ی اول، گسترش مرزهای زیبایی شناختی بود، تا اصلاحات گسترده ی اجتماعی. هدف از طراحی آثار آوانگارد ایجاد محصولی از تحولات سریع زمینه ها و فراتر از نیازها و مقتضیات زمانی_مکانی است. این جریان نقطه ی عطفی در تحولات تاریخ هنر و انتقال سبک محسوب می شود. تاریخ هنر بسیاری از دگرگونی های خود را، مرهون نگاه آوانگاردیسم بوده است. بنابراین نقد و ارزیابی این آثار حساس، دنباله روی قراردادهای رایج جامعه است.

برخی از پیشگامان آوانگارد:

• Therry mugler

• Gareth Pugh

• Paco Rabanne

• Comme Des Garçons

• Viktor & Rolf

• Maques Al Meida

• Jacque Mus

• Vivienne Westwood

ریسک پذیری بالای استایل آوانگارد

برای پذیرفتن و استفاده از استایل آوانگارد، باید نگاهی رو به جلو و جسارت بالایی داشت. بسیاری از دستاوردهای هنری و فرهنگی صنعت فشن از طریق دیدگاه های آوانگارد به دست آمده اند. کافیست اندیشه ی معمولی و کلیشه همیشگی راجع به استایل را کنار بذارید و ذهن خود را برای شکل دهی آینده رها کنید و فراموش نکنید که برای موفقیت در ساخت استایل آوانگارد، خلاقیت و ریسک پذیری کلید اصلی است. گاهی این ریسک پذیری می تواند به ماندگاری یک المان خاص در صنعت مد و ترند شدن آن بیانجامد. مثلا استفاده از پارچه های طلقی که ابتدا در استایل های عجیب و آوانگارد دیده می شد کم کم در مارکت پوشاک روزانه به خصوص در بارانی ها و کیف و کفش های بازار به کار گرفته و مورداستقبال واقع شد.

تاثیر جنبش آوانگارد بر صنعتِ مُد و فشن

سبک آوانگارد در فشن به هر طراح یا طراحی مد گفته میشود که از قابلیت خلاقیت، مفهوم و ترکیبی خارج از زمان حال و ترند های حال حاضر دنیای فشن برخوردار باشد. شاید طرفداران این سبک در ابتدا خیلی محدودیت داشتند ولی امروزه با گذشت زمان، این سبک پیشرو در میان سلبریتی ها جای خودش را باز کرده است. یکی از وفادارترین جنبش های هنری و ادبی که تأثير بسیاری بر تمامی ابعاد زندگی بشر دارد، جنبش آوانگارد می باشد. جنبشِ آوانگارد اثراتی بر تفکر طراحان مُد داشت. عوامل دیگری که تحت تأثیر این جنبش دچار تغییراتی شد، نحوۀ بُرشِ لباس ها و سایز آنها بود. مُدِ آوانگارد که همیشه پویا و متغیر است، نگاهی رو به جلو دارد. هنرمندان و طراحان آوانگار، جسارت پیش رفتن برخلاف جریان ها را دارند و ایده های غیر معمولشان را بدون هیچ ترسی بیان میکنند. ساختارشکنی به عنوان مبنای استایل آوانگارد در نظر گرفته شده است.

معمولاً طراحان آوانگارد، اقدام به طراحی لباس های مناسب برای زنان و مردان می نمایند. ساختارِ لباس های آوانگارد بسیار چالش برانگیز است و نیز باتوجه به تجربه و سلیقۀ طراح، الگوهای آن ها بوجود می آید و اصول طراحی لباس مدنظر قرار نمیگیرد. البته بعضی از طراحان آوانگارد در عصر حاضر ، ترجیح میدهند لباس هایی که چندان عجیب و غریب نیست و بیشتر افراد آن ها را دوست دارند، را طراحی کنند؛ به عبارت دیگر، آن ها قصد فروش دارند تا از این طریق، منفعتِ بیشتری را بدست آورند.

استایل آوانگارد

فضای مد و فشن برای آوانگارد شدن، پتانسیل زیادی را بهمراه دارد؛ چون مدی بهتر است که دایماً تغيير کند و جدید باشد و همچنين موجب خلق ایده های تازه ای شود. حتی تصور برخی افراد اینست که لزوماً مد و ترندها باید عجیب باشند و با به کار بردن لفظ “اینم مد شده” هر چیز خلاف هنجاری را توصیف کنند. در دنیای مد، فضای کار بعضی از طراحان نظیر“کارل لاگرفلد” یا “جرمی اسکات” در مقایسه با استایل آوانگارد، همخوانی دارد. بهتر است بدانید که استایل آوانگارد در تضاد با انتظارات عموم جامعه است و صرفاً بعضی از افراد به چنین آیتم های روی می اورند که شامل نخبگان، سرمایه داران، سلبریتی ها و… می باشند. برخی سلبریتی ها با کاستوم های خاص مثل آویز یا لباس های نوری و یا تم سبزیجات و غذا ها در مراسم مت گالا مثال بارز آوانگارد هستند.

کسی که ساده ترین و کلاسیک ترین نوع لباس را استفاده می کند تا همیشه قابلیت استفاده از این آیتم ها را داشته باشد و برای آنها کم تر هزینه کند، مدل های آوانگارد و متفاوت را دوست ندارد. با این حال سلبریتی ها و افراد مشهور، از طرفداران استایل آوانگارد محسوب میشوند. این استایل برای هرکسی باتوجه به شرایط و موقعیت های مختلف، خاص است و از قاعده خاصی برخوردار نیست.

ایده های ارائه شده توسط طراحان برای استایل آوانگارد، با پذیرش عموم جامعه بسیار متفاوت است و حتی گاهی اوقات اکثر مردم آنها را عجیب و مسخره می دانند. آماده سازی برخی از این ایده ها که جنبه ی نمایشی دارد صرفا برای کت واک هاست و هیچ زمانی در دسترس عموم مردم قرار نمی گیرند. استایل پیشرو در بسیاری از مواقع، بعنوان یک فرصت برای ارائه ایده ها و خودنمایی طراحان در نظر گرفته میشود. در ادامه برخی مشخصه های مد آوانگارد را گرد آورده ایم با ما همراه باشید.

استفاده از خطوط و اشکال درهم در استایل آوانگارد

اشکال هندسی و خطوط پیچیده، یکی از ابزارهای اصلی ساخت استایل آوانگارد است. این اشکال که به نظر از حوزه های دیگری مثل معماری و مدل سازی وارد فشن شده اند، استایل شما را به یک اوریگامی شبیه سازی شده تشبیه می کند. همچنین استفاده از خط های نامحدود به اشکال صاف و پیچیده، شما را به یکی از مازهای مجله ای شبیه می کند که چشم بیننده را به خطا وادارمی کنداحتمالا تکرار تعداد زیادی گل یا قلب روی لباس، نه تنها بیننده را به تعجب وانمی دارد بلکه بسیار خوشایند و ملموس است. داستان وقتی عجیب و «آوانگارد» می شود که تعداد زیادی چشم انسان روی یک سرهمی بلند می بینیم که به ما زل زده اند. دقت کنید که علاوه بر پترن نامتعارف، الگوی این سرهمی، تزئین پوست دست و پا و آرایش صورت این مدل، با چشم و ذهن بیننده بازی می کند.

نداشتن الگوی لباس های معمولی در لباس های آوانگارد

شاید ما از دیدن لباسی که هیچ آستینی ندارد یا بدون یقه طراحی شده تعجب کنیم، اما ازدید آوانگاردی ها، این یک فرصت مناسب برای شکستن کلیشه هاست. فشن دیزاینر های آوانگارد به حدی در این زمینه حرفه ای عمل می کنند که بیننده گمان می کند این مدل هرگز دست نداشته است و به آستین نیازی ندارد! البته در تصویر زیر تنها نداشتن آستین نیست که توجه مخاطب را جلب می کند، بلکه پوشش لایه لایه لباس است که شما را یاد کاردستی هایی می اندازد که در دبستان با وسایل بازیافتی می ساختیم!

رنگ های مورد استفاده در طراحی های آوانگارد

باربارا گانجینی Barbara í Gongini طراح آوانگارد بیان کرده آوانگارد موجب شده بی رنگی وارد دنیای مد شود، تک رنگی که Monochrome نام دارد کمک می کند طراحان لباس هنر را به دنیای مد دعوت کنند، طراحان با ترکیب رنگ های متضاد و مکمل خلاقیت و ایده های خود را در این استایل به نمایش می گذارند. از رنگهای آوانگارد می توان به رنگ خالص سفید، قرمز، سیاه، زرد و سبز اشاره کرد. حتی در یک اتاق، قابلیت استفاده از چندین رنگ متضاد وجود دارد که انجام چنین کاری موجب پویایی می شود. در واقع تمام رنگ ها می توانند در استایل آوانگارد در تعامل و ترکیب با هم قرار گیرند، ولی در بعضی رویدادها که مجموعه دارای پیام و تم مشخصی است طراحان از رنگی مشخص برای طراحی و آرایش استفاده می کنند.

با توجه به استقبال آوانگارد از تضادهای زیبا، این جنبش به دنبال هنجارشکنی است و در آن به مقدار زیادی از ترکیب رنگ مشکی و سفید استفاده می شود و درواقع استفاده از همین دو رنگ به عنوان مشخصه های اصلی آوانگارد محسوب میشود.

چگونگی یک هنرمند آوانگارد شویم؟

شاید خیلی از افراد از آوانگارد، اشتباها به عنوان یک سبک یاد کنند در حالی که جنبش بوده و بیانگر یک طرز فکر و نگرش جدید می باشد. آوانگارد شدن برای هنرمند به اینصورتست که باید از مسیر همیشگی که بدون نوآوری ولی ساده تر است، فاصله بگیرد و قانون شکنی کند. توجه داشته باشید که هنر حاصل شده از این فعالیت، باید برای خود هنرمند و آفریننده آن جذابیت داشته باشد؛ علاوه بر آن منتقدان، هنرمندان یا افراد عادی هم توانایی درک نکات مثبت و متمایز و برقراری ارتباط با آنرا داشته باشند. هنر خلق شده باید تأثير به سزایی بر افراد بگذارد و کسانی، تمایل به دنبال کردن این روند داشته باشند.

یکی از نکات قابل توجه برای آوانگارد بودن اینست که از روحیه ی انتقادی برخوردار باشید و توانایی تحمل نظرات مخالف و نقدهای سازنده یا مخرب را داشته باشید. بهرحال چنین هنرمندی باید از روند طبیعی و همیشگی اش خارج شده باشد چون همیشه افرادی وجود دارند که نسبت به کار تو از سر دانایی یا حساسیت به قوانین، اعتراض یا نقد داشته باشند. همچنین هنرمند آوانگارد باید حرف و ایده ای برای گفتن به منظور بهبود وضعیت موجود داشته باشد. در هنر آوانگارد ضروری مواردی نظیر تأثیر مثبت، بهبود یا تغيير خلاقانه ی آن چه که هست، امری مهم می باشد. این نکته را در نظر داشته باشید که آوانگارد شدن بیش از نیاز به مهارت یا ژن خلاق، مرتبط به تمرین و تلاش است.

نگاهی به دنیای اوت کوتور