سراوان روستایی در نزدیکی شهر سنگر گیلان است. البته اگر این اسم را گوگل کنید، سراوان در سیستان و بلوچستان را نشانتان می دهد که شهری مرزی است. قبلاً به سراوان سیستان هم سری زدیم و امروز سفرمان به سمت گیلان است. در گیلان پارک جنگلی سراوان انتظارمان را می کشد. برای دیدن این پارک جنگلی باید یک روز تمام وقت صرف کنید.
چرا پارک جنگلی سراوان؟
- پارک جنگلی سراوان طبیعتی زیبا را به شما هدیه می کند و می تواند لحظات خوشی را برای تان به ارمغان بیاورد.
- این پارک جنگلی امکانات نسبتا مناسبی برای گردشگران دارد و همین موضوع آن را به مقصدی محبوب برای خانواده ها و افراد در همه سنین تبدیل کرده است.
- دریاچه زیبا و رودخانه خروشان این پارک، تفاوت مهم آن با دیگر پارک های جنگلی هستند که با جلوه های خود شما را غافلگیر می کنند.
- نخستین زمین پینت بال جنگلی در شمال کشور در این پارک قرار دارد.
جنگل باید سراوان باشد
جنگل های سراوان نزدیک ۵ هزار هکتار وسعت و تا دلتان بخواهد قدمت دارند. یعنی فقط کمی از کشور کرواسی کوچک تر هستند، کمتر از ۱۰۰۰ هکتار! از این همه، در سال ۷۰، قطعه ای با طول ۷ هزارو۶۰۰ و عرض ۲ کیلومتر برای تبدیل به پارک جنگلی، از بافت جنگل جدا شده است. البته جدا نه به معنای تخریب یا تغییر بافت جنگل، بلکه فقط کارهای لازم برای تامین امنیت گردشگران و رفاهشان انجام شده است.
جنگل سراوان علاوه بر روی زیبای خودش و پارک خیلی محبوبی که دارد، جاذبه های دیگری را در دوروبرش جا داده است. مثلا در فاصله ۱۷کیلومتری پارک سراوان، به روستایی به همین نام می رسید. این روستا با شالیزارهای، طبیعت سبز و رودخانه هایش، به تنهایی یک جاذبه گردشگری کامل به حساب می آید. در جنوب روستا، کاروانسرای شاه عباسی با تاریخی قدیمی تر از ۵۰۰ سال، هنوز پابرجا ایستاده است.
کهنه و اصیل، مثل سراوان
پارک جنگلی سراوان از آن جاهای دیدنی رشت است که از نظر زیبایی و جذابیت دست کمی از جاذبه های دیگر شمال کشور مثل دریایش ندارد. با این تفاوت که هرچه دریا تا بیکران، آبی است، سراوان از اول تا آخرش خیلی سبز است. جنگل سراوان یکی از جنگل های قدیمی ایران است که خدا را شکر پای ساخت وساز و آتش سوزی های طبیعی و غیرطبیعی هنوز در آن باز نشده است.
مسیر دسترسی به پارک جنگلی سراوان خیلی سرراست و راحت است. اگر از رشت حرکت کنید. در جاده رشت، بعد از حدود نیم ساعت رانندگی یعنی ۱۷ کیلومتر بعد از شروع مسیر، به ورودی فاز دوم پارک می رسید. گفتم فاز دوم شاید مثل من فکر کنید در دیگر از فاز دیگری وجود دارد. ولی خودتان را به زحمت نیاندازید. همین یک در و همین یک پارک جنگلی سراوان در این اطراف دیده می شود.
هم خوانه های سراوان
جنگل سراوان از آن جاهای دیدنی رشت است که جای پایش میان جاذبه های گیلان تازه نیست. ما نبودیم، سازمان میراث فرهنگی نبود، هرچه که امروزه درباره گردشگری هست هم نبود ولی جنگل سراوان بود. پس در پارک جنگلی سراوان انتظار تماشای ساکنان خیلی قدیمی را داشته باشید. درختانی که خدا می داند چند سال است نفس می کشند و نفس جنگل را تازه می کنند.
بعضی از درختان و گونه های گیاهی را انسان ها خودشان در قسمت پارک جنگل کاشته اند. این ها انواع درختان کاج و سرو هستند که کم کم به جمع گل و گیاه های طبیعی اضافه شدند. کاج سیلوستریس، کاج تدا، سرو نقره ای و زربین همگی محصول کاشت دستی است. نمی دانم چرا این ها را به اکوسیستم طبیعت وارد کرده اند ولی شاید برای این که قسمت پارک را از بقیه جنگل جدا کنند.
اما درختان بومی پارک جنگلی سراوان چیزی از تنوع کم ندارند. اصلا یکی از دلایلی که سراوان را سرآمد پارک های جنگلی ایران می کند، گونه های گیاهی متنوعی است که نظیرشان حتی در دنیا کم پیدا می شود. اگر اهل طبیعت و کمی آشنا به گیاه و درخت باشید، درختان بیدمشک، سفید پت، اوجا، آلوچه جنگلی، توسکا، انجیلی، بید، ممرز و بلوط را در گوشه وکنار جنگل تشخیص می دهید.
اولین بار، اولین حس وحال
شاید عادت کرده ایم در هرجایی که آدم ها پا می گذارند با زباله و خرابی های زیاد روبه رو شویم. اما این بار واقعا فرق می کند. همین که از ورودی پارک جنگلی سراوان بگذرید به خودتان می آیید و می بینید یک کیسه زباله در دست تان است. از آن کارهای زیبایی که حال آدم را خوب می کند. به هر گردشگر یک کیسه زباله می دهند تا نه دربه در دنبال سطل باشد و نه خیال رها کردن پسمانده ها وسط جنگل به سرش بزند.همین حس وحال خوب را نگه دارید تا وارد پارک جنگلی سراوان شوید. به نظرم اولین برخورد، ماندگارترین است. هر حسی که آن لحظه دارید، تا همیشه در حافظه تان ثبت می شود. چیزی که احتمالا برای خیلی از آدم ها ماندگار شده، زیبایی انکارنشدنی سراوان است.
همه آن سرسبزی که از یک جنگل انتظار دارید را کنار آرامش و صدای پرنده ها بنشانید. حالا نور کم رمق آفتاب و تمیزی هوا و زمین را هم به آن اضافه کنید. باور کنید این تصویر حتی از قاب نقاشی باب راس هم آرامش بخش تر است.
چرا پارک جنگلی سراوان تا این حد جذاب است؟
با رفتن به این پارک جنگلی هم می توانید طبیعت گردی تمام عیاری را تجربه کنید و ساعت ها در میان درختان به گشت وگذار و تماشا بپردازید، هم می توانید با موتورسواری، پینت بال و قایق سواری یک روز پر از هیجان را تجربه کنید و حسابی خوش بگذرانید. تفریحات و جاذبه های پارک سراوان را در بخش های بعدی مقاله، مفصل توضیح می دهیم.
جنگل های سراوان جزو قدیمی ترین و بزرگ ترین جنگل های گیلان است. بخشی از این منطقه جنگلی وسیع را در سال ۷۰ از بافت جنگل جدا و تبدیل به پارک جنگلی کردند. وارد پارک جنگلی سراوان که شوید، محو زیبایی و سرسبزی آنجا خواهید شد. در این پارک تا چشم کار می کند درختان سربه فلک کشیده را می بینید و غرق تماشای جلوه های بی نظیر طبیعت می شوید. همین که هوای خنک و پاک وارد ریه هایتان می شود، به این فکر می کنید که چرا زودتر از این ها، به سراوان نیامده اید.
اما جذابیت جنگل سراوان فقط در درختان انبوه و سرسبزش خلاصه نمی شود، بلکه رودخانه خروشان و دریاچه زیبایی که با رنگ سبزش گردشگران را به خود خیره می کند، این پارک را از دیگر پارک های جنگلی متفاوت کرده است و باعث شده تا این حد برای مسافران جذاب باشد. قایق سواری در دریاچه سراوان درحالی که اطرافتان را درختان احاطه کرده است، تجربه بسیار جالب و متفاوتی برایتان رقم می زند.
خوبی پارک جنگلی سراوان این است که برای هر سلیقه ای جذاب است و امکانات مناسبی دارد. کودکان می توانند در محوطه بازی که برایشان در نظر گرفته شده است ساعت ها بازی کنند و خوش بگذرانند. شیفتگان طبیعت می توانند لحظات فراموش نشدنی و خوشی را در این پارک سرسبز بگذرانند و از جلوه های مختلف طبیعت سراوان، عکس های بسیار زیبایی بگیرند. اگر هم سرتان درد می کند برای هیجان و بالا رفتن آدرنالین، در سراوان هیجان انگیزترین تفریحات را تجربه خواهید کرد.
خلاصه که این پارک جنگلی امکانات تفریحی و رفاهی مناسبی دارد و به همین خاطر مقصد گردشگری محبوبی برای خانواده ها، جمع های دوستانه و گروه های طبیعت گردی است. به لحاظ امنیت هم خیالتان راحت باشد؛ یک ایستگاه پلیس در فاصله ۱۰۰ متری پارک قرار دارد و منطقه ای امن است.
مسیر دسترسی به سراوان
تا همین چند سال پیش وقتی به یک مکان گردشگری سفر می کردیم، برای پیدا کردن مقصدمان مجبور می شدیم بارها از افرادی که در مسیر می دیدیم، آدرس بپرسیم. گاهی اوقات هم به دلیل شیطنت یا نابلدی، بعضی ها با آدرس اشتباه، ما را راهی ناکجاآباد می کردند. این روزها اما با اپلیکیشن های مسیریاب و نقشه آنلاین گوگل، به راحتی می توانیم به هرکجا که می خواهیم برویم.