به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، یکی از کارگردان های سینما، تلویزیون و تئاتر شامگاه چهارشنبه ۱۹ شهریور در خیابان خواجه نصیر تهران پس از بالا گرفتن مشاجره با همسایه اش که مردی ۶۰ ساله به نام فریدون بود، او را با شلیک گلوله اسلحه کلاشنیکف به قتل رساند.
متهم چهار ساعت بعد از حادثه با عملیات ویژه مأموران پلیس نوپو بازداشت شد و جسد مقتول هم در محل کشف و به پزشکی قانونی منتقل شد. متهم صبح دیروز در جلسه بازجویی که در دادسرای امور جنایی برگزار شد، توضیح داد که قصد کشتن مرد همسایه را نداشته است و فقط می خواسته او را بترساند به همین دلیل ابتدا دو تیر هوایی شلیک کرده، اما وقتی مقتول لوله تفنگ او را می گیرد، در کشمکش با او گلوله سوم به سرش شلیک می شود.
مقتول رفتار غیراخلاقی داشت
متهم در توضیح ماجرا به قاضی ساسان غلامی، بازپرس ویژه قتل تهران گفت: سال ها نویسندگی و کارگردانی می کردم و تعدادی فیلم، سریال و تئاتر کارگردانی کردم، اما از مدتی قبل به خاطر بیماری های اعصاب و روان و بیماری های تنفسی از سینما و تلویزیون فاصله گرفتم به طوریکه آخرین کارگردانی فیلم سینمایی ام به سال ۹۱ بر می گردد. سال هاست در دفتر کارم که حادثه در آنجا رخ داد، تئاتر تدریس می کنم و سرگرم کارهای هنری هستم. ۳۰ سال است در آن محله مشغول به کارم و در این مدت هیچ کسی از من بدی ندیده است و همیشه سعی کردم اگر کاری از دستم بر می آید گره ای از مشکلات همسایه ها باز کنم.
متهم ادامه داد: مقتول خیاط بود و در زیر زمین ساختمان بغلی ما خیاطی می کرد تا اینکه طبقه بالایی دفتر مرا خرید و از ۲۶ سال قبل همسایه من شد. او از سال ها قبل شغل خیاطی اش را رها کرد و دو تا از اتاق های آپارتمانش را به دو وکیل اجاره داده بود و یکی از اتاق هایش هم در اختیار خودش بود، اما نمی دانم آنجا مشغول به چه کاری بود. وی ادامه داد: او هر چند وقت یک بار در روزنامه ها برای جذب منشی زن آگهی می داد و پس از آن تعداد زیادی دختر و زن برای گزینش به آنجا می آمدند تا اینکه یکی یا دو تا از آن ها انتخاب می شدند، اما مدتی بعد با آن ها اختلاف پیدا می کرد و آن ها را بیرون می کرد و دوباره آگهی می داد. او در همین رابطه در پلیس امنیت پرونده داشت و با قرار وثیقه آزاد بود. من از رفتارهای غیراخلاقی او خسته شده بودم و همیشه به رفت و آمدهای افراد مختلف و ناباب اعتراض داشتم، اما او توجهی نمی کرد و سعی می کرد با کارهایش مرا اذیت کند. مثلاً با چکش و قلم فلزی به در و دیوار و سقف می کوبید و چند بار هم کف سرویس بهداشتی اش را سوراخ کرد و الان هم سوراخ است به طوریکه آب از کف سرویس او همیشه داخل سرویس ما می ریخت.
متهم گفت: مقتول مدتی بود اصرار داشت ساختمان را بکوبیم و از نو بسازیم، اما همه مالک ها مخالف بودیم و به همین دلیل سعی می کرد، ساختمان را تخریب کند و حتی در ورودی را که ما تعویض کرده بودیم تا از طریق آیفون باز شود، تخریب کرد و الان فقط با کلید باز می شود. او همیشه در را باز می گذاشت و معتادان به زیر زمین می آمدند و آنجا مواد می کشیدند که من به او اعتراض می کردم و به خاطر همین درگیری ها الان دو پرونده در حال رسیدگی در دو دادسرا داریم. خیلی وقت ها که منشی ها اخراج می شدند به ساختمان می آمدند و با او درگیر می شدند و مدعی بودند که فریدون آن ها را فریب داده و آن ها را اذیت کرده است. حتی یکی دو بار منشی ها برای اعتراض جلوی در آپارتمان او ادرار کرده بودند. من از رفت و آمدهای نابه جا و درگیری های او خسته شده بودم و برای فرار از آنجا دوسال قبل دفتر کارم را برای فروش به بنگاهی سپردم تا مکان دیگری را بخرم، اما به خاطر آزار و اذیت فریدون کسی حاضر نبود واحدی از این آپارتمان بخرد.
شلیک اتفاقی بود
وی درباره شب حادثه گفت: به خاطر بیماری کرونا مدتی است از ترس اینکه فرزندانم و همسرم بیمار نشوند در دفتر کارم می خوابم و آن شب هم ساعت ۸:۳۰ خوابیدم که نزدیک ساعت ۱۰ شب با صدای چکش های او از خواب پریدم. به داخل پله ها رفتم و به او گفتم شرم نمی کنی که در این موقع از شب با چکش به در آهنی می زنی که شروع به فحاشی کرد و در یک لحظه نمی دانم مغزم هنگ کرد و اسلحه را برداشتم و دو تیر هوایی شلیک کردم که تیرها به سقف اصابت کرد. در این لحظه مقتول لوله اسلحه مرا گرفت که در جدال با او ماشه اسلحه فشرده شد و تیری شلیک شد. فکر کردم تیر فقط سرش را زخمی کرده است، چون زنده بود و با خودم گفتم همسایه طبقه سوم که در خانه اش بود پایین می آید او را به بیمارستان منتقل می کند. به همین دلیل سطلی را پر آب کردم و خون را از دم در آپارتمانم شستم که فکر می کنم پوکه همراه خونابه ها به بیرون رفت و مأموران گشت بسیج مشکوک شدند. پس از این من به اتاقم رفتم و خوابیدم تا اینکه متوجه مأموران شدم که ساختمان را محاصره کرده اند. من می خواستم خودم را تسلیم کنم و به همین دلیل به طرف پنجره رفتم و مأموری را صدا زدم که قصد دارم در را باز کنم، اما او ترسید و خیال کرد که قصد دارم شلیک کنم و فرار کرد و بعد هم که مأموران ویژه به سوی آپارتمانم شلیک کردند به طوریکه من صدای شاهدان عینی را می شنیدم که می گفتند حادثه نیست دارند فیلم می سازند. من اصلاً نه مقاومتی کردم و نه شلیکی که مأموران وارد شدند و همانطور که روی تختم نشسته بودم مرا دستگیر کردند. وی در پایان گفت: من اصلاً قصد قتل نداشتم و تا الان هم به کسی آزار نرسانده ام و آن شب هم می خواستم او را بترسانمش که لوله تفنگ را گرفت و ناخواسته تیر به سرش شلیک شد.
اسلحه را برای ساخت فیلم امانت گرفته بودم
متهم درباره اسلحه هم گفت: هنگام ساخت یکی از فیلم هایم به نام «سلام به انتظار» مسئول تدارکات حدود ۶۰ تا ۷۰ اسلحه جنگی همراه مقادیر زیادی مهمات جنگی از ارگان نظامی امانت گرفت که بعد از پایان فیلم هم تحویل داده شد، اما نمی دانم چرا مسئول تدارکات این اسلحه را تحویل نداده بود تا اینکه بهمن ماه به انباری رفتم تا مقداری از وسایل صحنه آرایی را بفروشم و در صندوقی با این اسلحه و فشنگ و مقداری وسایل دیگر روبه رو شدم. اسلحه زنگ زده بود و برداشتم آن را روغن کاری کردم و روی آن نوشتم امانتی است و تحویل ارگان مورد نظر شود و به مسئول تدارکات آن زمان هم خبر دادم، اما به خاطر بیماری کرونا من در قرنطینه محل کارم بودم و موفق نشدم اسلحه را تحویل دهم. متهم در پایان به دستور قاضی ساسان غلامی برای تحقیقات بیشتر در اختیار کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی قرار گرفت.