به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، این هنرمند و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون آن طور که خودش روایت می کند، "متولد 21 دی ماه 1336 است و در محله قدیمی "مختاری شاپور تهران" متولد شده است.
امین تارخ و آزیتا حاجیان در سریال سایه‌بان
بازیگر فیلم ها و سریال های چون "دزد عروسک ها"، "سفر جادویی"، "اوینار"، "دایان باخ"، "راز گل شب بو"، "راه افتخار"، "آدم برفی"، "روبان قرمز"، "موج مرده"، "شمعی در باد"، "معادله"، "باغ فردوس پنج بعداظهر""، "محیا"، "دیوار"، "خواب زمستانی"، "سایه ها"، "تاکسی نارنجی"، "لاله"، "ماه در جنگل"، "زیر سقف دودی"، "کیمیا"، "نجلا"، "سالهای دور از خانه" و ... در یک گفتگوی مفصل تصویری با موزه سینما که به بهانه سالروز تولدش بخشی از این مصاحبه منتشر شده است، از دوران کودکی اش صحبت کرده و از خاله اش به عنوان لید هنری اش یاد می کند، خاله ای که در دانشکده هنرهای دراماتیک فعالیت داشته و به یکدیگر علاقه داشتند.
آزیتا حاجیان از خاله اش به عنوان بزرگترین راهنمایش در زمینه هنر یاد می کند و از کتاب "ابله" داستایوفسکی به عنوان کتابی که بارها در سنین مختلف خوانده و از تاثیراتش سخن گفته است.
او در بخشی از این گفتگو از همکاری با ابراهیم حاتمی کیا در "روبان قرمز" به عنوان یک همکاری غنی و قوی یاد می کند و می گوید: ابراهیم حاتمی کیا خیلی در فرم بود و به فیلم نامه تسلط داشت و این استواری کارگردان به هر سه بازیگر یک آرامش خاصی می داد و البته نقش "محبوبه" برای من آشنا بود، چون ریشه ها و ویژگی های شخصیت محبوبه را داشتم و می فهمیدم؛ زنی که حضور مرد در زندگی اش یک جریان دست اول نیست.
آزیتا حاجیان همچنین می گوید: من خیلی نقش‌های خوب بازی کردم، نقش "اوفلیا" هملت و "ژاندارک" در صحنه تئاتر اما فقط یک نقش بود که من دوست داشتم آقای بیضایی کارگردانی کنند و من نقش آن بانوی پشت پرده را بازی کنم و آن هم "بانوی پرده نئی" آقای بیضایی بود.
این هنرمند در وقت های بیکاری اش فیلم می بیند و کتاب می خواند و بعضی وقت ها هم نقاشی می کند و می گوید: علاقه دارم فیلم کمدی بازی کنم ولی دوستان پیشنهاد نمی دهند. علاقه ام خصوصا در این سال ها به این دلیل است که مردم نمی خندند و بیشتر دارند گریه می کنند پس خیلی دوست دارم مردم را بخندانم.
آزیتا حاجیان در پایان اظهار امیدواری کرد: در سال پیش رو غم مان فقط کرونا باشد و بقیه غم های که سالیان سال درگیرش شدیم، ذهن مان از آن غم ها و رنج ها، خالی شود و دلمان برای ادامه زندگی گرم شود.
