به گزارش پایگاه خبری_ تحلیلی ساعدنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، اصغر نقی زاده، بازیگر فیلم و سینما که میهمان برنامه «شب نشینی» بود، گفت: من اولین فیلم خود را در سال ۱۳۶۱ بازی کردم که در آن زمان بیست سال داشتم. در سال ۶۸ برای اثر «مهاجر» جلوی دوربین رفتم و فعالیت حرفه ای خود را رسماً آغاز کردم و تا سال ۱۳۸۰ کار های مختلفی در سینما انجام دادم. از سال ۱۳۴۶ به بعد که از وجود سینما باخبر شدم به آن علاقه مند شدم و همیشه به سینما می رفتم تا فیلم های مختلف تماشا کنم. همچنان به سینما علاقه دارم و همواره فیلم و سریال تماشا می کنم. نقی زاده ادامه داد: از نظر من هر فردی که به بازیگری علاقه دارد و تمایل دارد در این زمینه پیشرفت کند، باید تا جایی که می تواند فیلم و سریال ببیند و آن ها را تحلیل کند. برای مثال، من مختارنامه را چندبار تماشا کردم تا میزانسن، کارگردانی، فیلم برداری، طراحی صحنه، طراحی لباس، بازی ها و باقی نکات را برای خود تحلیل کنم و به عنوان یک دانش آموز یاد بگیرم. این رفتار را استاد خسرو شکیبایی به من آموخت.
وی افزود: من در فیلم «سرزمین خورشید» با آقای شکیبایی همبازی بودم و در آنجا بسیاری از نکات مربوط به بازیگری را از او یاد گرفتم. او به من آموخت چگونه به صورت باورپذیر به بازیگری بپردازم. خسرو شکیبایی در یکی از فیلم هایش با نقش مقابل رابطه خوبی نداشت؛ به همین دلیل در دنیای واقعی با او ارتباط مثبتی برقرار نمی کرد تا احساسی واقعی تر را به نمایش بگذارد. او گفت: در سکانس نسخه طولانی فیلم «از کرخه تا راین» علی دهکردی در کنار رودخانه ایستاده بود. کودکی توپ را به سمت او پرتاب می کند و علی دهکردی در فیلم درون آب می افتد. برای فیلمبرداری آن صحنه خواستیم بدلکار بیاوریم، اما بدلکار آلمانی از ما درخواست مبلغ بسیاری کرد. ابراهیم حاتمی کیا از من پرسید که آیا صحنه پریدن در آب را بازی می کنم! من نیز قبول کردم؛ مسئول هماهنگی ها و تهیه کنندگی در آلمان خواست تا من را بیمه کند، اما من به دلیل بالا رفتن هزینه قبول نکردم. این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: برای برداشت این سکانس چهار برداشت داشتیم و هر بار من به درون رودخانه پریدم تا بتوانیم به خوبی فیلم را تولید کنیم. در آن فیلم کاملا با جان و خون و دل بازی کردیم و به همین دلیل بسیار خوب ساخته شده بود.
نقی زاده افزود: در فیلم های دفاع مقدس ما تلاش بسیاری می کنیم تا حس و حال واقعی آن دوران را به نمایش در آوریم، اما به دلیل آن که فضا جنگی است صحنه ها از یک حد واقعی تر نمی شوند. در سریال هایی مانند «آژانس شیشه ای» نویسنده ماجرای اصلی را در نظر می گیرد و درباره آن می نویسد. او ادامه داد: بازیگر وظیفه دارد تا به ذهنیت کارگردان عینیت ببخشد. از نظر من سخت ترین پروژه ای که از نظر بازیگری داشتم آژانس شیشه ای بود. چرا که باید خودم را بازی می کردم. من باید تلاش می کردم که از خودم بیرون نیایم؛ در این فیلم برای من دیالوگ نمی نوشتند و در طی فیلم برداری ما از صبح تا شب تمرین می کردیم و ساعت ۷ شب گروه فیلم برداری می آمد.
وی افزود: در آن زمان ایران برای مقدماتی جام جهانی با چین بازی داشت؛ در یک اتاقی که در آژانس وجود داشت، تلویزیون کوچکی بود که برای دیدن فوتبال از آن استفاده کردم. از آنجایی که آن زمان گوشی تلفن همراه وجود نداشت، دیگران نگران من شدند و به دنبالم گشتند تا آنکه من را در اتاق دیدند و مچم را گرفتند. نقی زاده اظهار کرد: اگر می خواستم سکانسی از فیلم هایم را انتخاب کنم به سکانس «دلم می خواهد در رکابت باشم، بگویی بخوان می خوانم، بگویی برقص می رقصم» را انتخاب می کنم چرا که بسیاری برای من ماندگار است و آن را از شب های دفاع مقدس الهام گرفتم. در جنگ پیش از هر عملیات افراد از هم حلالیت می طلبیدند و من نیز این سکانس را از آن حس و حال الهام گرفتم. برنامه «شب نشینی» از شنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می رود و تهیه کننده این برنامه نیز عباس درویش است.