به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از برترین ها، کاوه معین فر در عصر ایران نوشت: روز ۱۱ شهریور جشنواره فیلم مسکو به کار خود پایان داد و در مراسم اختتامیه فیلم «بدون قرار قبلی» بهروز شعیبی موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن از این جشنواره شد.
بعد از این اهدای جوایز و اعلام آن 2 نکته در داخل ایران با بحث و جنجال همراه شد:
اول این که این جایزه جشنواره مسکو در شرایط کنونی وضعیت روسیه و اتفاقات بعد جنگ اوکراین به گونه ای تحت تاثیر سیاست است و نکته دوم هم این که درمراسم اختتامیه بهروز شعیبی هنگام دریافت جایزه با کت شلوار مشکی و کراوات ظاهر شده است حال آن که تا کنون این گونه دیده نشده بود و همین باعث حرف و حدیث فراوان پیرامون این فیلم ساز و حتی جایزه جشنواره مسکو شده است.
محمود بابایی تهیه کننده فیلم سینمایی «بدون قرار قبلی» در مصاحبه با خبرگزاری مهر در واکنش به شائبه های مطرح شده، درباره تأثیر مسائل سیاسی و مراودات نزدیک میان ایران و روسیه در سال های اخیر، بر توجه ویژه تر جشنواره مسکو به سینمای ایران و اهدای جوایز اصلی به فیلم «بدون قرار قبلی» هم گفته است: «اینکه بخواهیم نظم نوین جهانی را به جوایز این فیلم ربط دهیم، بی انصافی است. اگر بخواهیم این ماجرا را به مسایل سیاسی تقلیل دهیم، باید به این سؤال پاسخ دهیم که چرا از میان فیلم های دیگر که متقاضی حضور در این رویداد بوده اند، این فیلم انتخاب شده است؟ به خصوص که «بدون قرار قبلی» اساساً فیلم سیاسی یی نیست.»
«ما در همین جشنواره مسکو، در مقاطع دیگری هم نماینده داشته ایم. آنچه از سیاست برمی آید هم این است که ما همواره روابط نزدیکی با روسیه داشته ایم. به همین دلیل اگر بخواهیم درباره جوایز اخیر روی چنین تحلیل هایی تأکید کنیم، دچار بی انصافی شده ایم. بالاخره هر رویداد سینمایی یک اساسنامه و منشور سینمایی و البته هیأت داورانی برای خود دارد و براساس همین اصول و قواعد فیلم ها را انتخاب و داوری می کند.»
محمود بابایی به درستی اشاره کرده است که : «هر رویداد سینمایی یک اساسنامه و منشور سینمایی دارد و براساس همین اصول و قواعد فیلم ها را انتخاب و داوری می کند.» و این قضیه غیر قابل انکار است نه فقط برای جشنواره مسکو بلکه برای تمام جشنواره های دنیا همین است.
نمی توان جشنواره هایی چون کن ، برلین ، ونیز و ... را سیاسی خواند ولی درباره جشنواره مسکو استثنا قائل شد و حال جایزه جشنواره مسکو به فیلم "بدون قرار قبلی" را به دور از هر گونه سیاست و یا سیاسی کاری دانست.
نکته دیگر این است که بهروز شعیبی با کراوات در مراسم اختتامیه ظاهر شده است و بسیاری بر روی این شکل پوششِ دیده نشده از او خرده گرفته اند ولی واقعیت این است که هر کسی آزاد است هر گونه دوست دارد لباس بپوشد و در مراسم های این چنینی ظاهر شود. پس هیچ خرده ای نمی توان بر شعیبی گرفت ولی این قضیه بیشتر از اظهار نظر و یا واکنش طیف های سیاسی داخل کشور ناشی می شود که کراوات زدن را یک عمل غرب گرایانه قلمداد می کنند و حال مخاطبان این پرسش را پیش می کشند که چرا وقتی بهروز شعیبی کراوات زده دیگر از آن حرفها خبری نیست و به نوعی چشم بر آن بسته اند؟!
ساده ترین و کم زحمت ترین راه برای اینکه تکلیف یک شخص را در کسری از ثانیه مشخص کرد و فایل او را در ذهن مان ببندیم همین قضاوت از طریق ظاهر است که اتفاقا بیشترین درصد خطا را می تواند داشته باشد.
مشکل از آنجاست که این نماد های ظاهری مانند کراوات زدن یا نزدن، ریش گذاشتن یا نگذاشتن، پیراهن بر روی شلوار انداختن یا نینداختن، انگشتر به دست داشتن یا نداشتن، چفیه دور گردن انداختن و یا نینداختن و ... باعث شده درباره درون آدم ها هم قضاوت و نظر داشته باشیم و حتی این قضیه به شکلی اشاعه داده شده است.
انصافا بهروز شعیبی درباره کراوات زدن یا نزدن خودش یا دیگران هیچ اظهار نظری نکرده است و از طرف دیگر هم شاید آن پوشش ظاهری که همیشه از او در داخل کشور دیده ایم تا این حد باعث شده که این کراوات زدن او غیر متعارف باشد.
به هر حال همه باید بدانیم تناقض در گفتار و کردار همواره به چشم می آید و افکار عمومی در زمانۀ امروز از طریق شبکه های اجتماعی به سرعت نقد می کند و زیر سؤال می برد.