بیوگرافی هنری داریوش اسدزاده + عکس های زیبا

بیوگرافی داریوش اسدزاده

داریوش اسدزاده (زادهٔ ۱ آذر ۱۳۰۲، کرمانشاه – درگذشتهٔ ۳ شهریور ۱۳۹۸، تهران) بازیگر تئاتر، فیلم و سریال ایرانی بود. او در ۲۰ سالگی وارد عرصه بازیگری شد و سال ها در مقام بازیگر، نویسنده و کارگردان در تئاتر تهران (نصر) فعالیت کرد. در دهه چهل و پنجاه شمسی در بیش از پنجاه فیلم سینمایی ایفای نقش نمود. پیش از انقلاب ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۵ پس از ده سال اقامت در آمریکا بازگشت و در دو سریال سمندونو خانه سبز شرکت داشت که این دو اثر را می توان تأثیرگذارترین آثار کارنامه هنری او دانست. از دیگر آثار مهم او می توان به بازی در فیلم کوتاه دایره (۱۳۷۷)، اثر محمد شیروانی و برگزیده منتقدان بین المللی جشنواره کن در ۱۹۹۹، اشاره کرد. فعالیت او در دهه ۱۳۹۰ متمرکز بر تألیف کتاب هایی دربارهٔ تاریخ تئاتر ایران و تاریخ تهران بود.

شروع فعالیت هنری داریوش اسدزاده

او در کودکی به همراه پدرش به دیدن تئاتر می رفت. هر هفته درسش را به خوبی می خواند تا پدرش برای تشویقش، او را به دیدن تئاتر ببرد. بعدها که بزرگتر شد عاشق هنر شد. پدرش که خود او را با هنر نمایش آشنا کرده بود به شدت با کار هنری مخالف بود و از او توقع داشت تا تعلیمات نظامی را پشت سر بگذارد و صاحب مقام و منصب شود. اسدزاده در جوانی ویلون می نواخت و طبع شعر هم داشت، اما به دلیل مخالفت شدید پدر مجبور شد موسیقی را رها کند. او پس از پایان دوره دبیرستان، این بار به دور از چشم پدر وارد اولین دوره هنرستان هنرپیشگی شد و هم زمان برای خاطر جمعی پدرش به دانشگاه نیز رفت.هنرستان هنرپیشگی که زیرنظر سید علی نصر اداره می شد، نخستین مدرسهٔ حرفه ای تئاتر در ایران بود و از بطن آن تئاتر تهران (نصر) تأسیس گردید. مدتی نگذشت که برای بازی در نمایشنامه های رادیویی که توسط فضل الله بایگان اجرا می شد، به رادیو رفت. در آن زمان عده ای معدودی در خانه های خود رادیو داشتند، از این رو پدر اسدزاده خبر بازیگری پسرش را در آن نمایش ها نه از رادیو که از زبان آشنایان شنید و او را به جرم «مطرب شدن» به خانه راه نداد تا آنکه بعد از یک ماه با وساطت اقوام به خانه برگشت. پدر با آنکه از راهی که پسرش انتخاب کرده بود راضی نبود، اما رفته رفته با آن کنار آمد. در سال ۱۳۲۳ خورشیدی در زمانی که قوام السلطنه نخست وزیر بود، به استخدام وزارت دارایی درآمد و در آنجا نیز از گوشه و کنایه های همکارانش که او را مطرب می خواندند، در امان نبود.

زندگی شخصی و خصوصی داریوش اسدزاده + عکس های حانوادگی

شهرت داریوش اسدزاده

او از سال ۲۱ کار در تئاتر را با بازیگری، کارگردانی و نویسندگی در تئاتر تهران (نصر) و دهقان (لاله زار) شروع کرد. نخستین بازی حرفه ای او بر صحنه تئاتر در سال ۱۳۲۱ در نمایشی به نام «لیلی و مجنون کمدی» به نویسندگی و کارگردانی معزالدیوان فکری بود. «تئاتر تهران» اولین جایی بود که اسدزاده در آن بازی کرد. این تئاتر اولین مکان ثابت و دائمی بود که در ایران برای تئاتر کلاسیک ساخته شده بود.

(عکس) مراسم تشییع پیکر زنده یاد داریوش اسدزاده

پس از آن در سال ۱۳۲۸ کار در سینما را با فیلم همسر مزاحم شروع کرد. او همچنین در سال ۱۳۳۵ از طرف اداره کل هنرهای زیبای ایران برای بزرگترین فستیوال بین المللی تئاتر عازم فرانسه شهرپاریس شد و به مدت سه ماه به تحقیق مطالعه پرداخت. پس از بازگشت او به ایران از طرف رادیوی ملی دعوت بکار شد. از آنجایی که او به تئاتر علاقهٔ زیادی داشت به نویسندگی و کارگردانی نمایشنامه هایی چون: ازدواج فوری، سه زندانی، هنرپیشه، پرواز دخترها، میشل استراگف و مسیو ژوزف و… که تعداد آن ها به ۲۰ نمایشنامه می رسد و ایفای نقش در ۲۰۰ نمایشنامه پرداخت. در بازدیدی که هنرمندان آمریکایی از تئاترهای ایران داشتند هنر او (کارگردانی، نویسندگی، و بازیگری) در دید آن ها منحصر به فرد آمد و در سال ۱۳۴۶ به دعوت یک کمپانی فیلم سازی آمریکایی در شهرمینیاپولیس رهسپار آمریکا شد و در فیلم در آمریکا اتفاق افتاد به ایفای نقش پرداخت و علاوه بر آن در نوشتن فیلم نامه فیلم با جواد قائم مقامی (کارگردان فیلم) مشارکت کرد. این فیلم در در همان سال ها در ایران به اکران عمومی درآمد. بازی او در تئاتری به نام «شهر ما» مورد توجه «پروفسور دیویدسن»، استاد تئاتر آمریکایی که به دعوت وزارت فرهنگ و هنر و دانشگاه تهران به ایران آمده بود، قرار گرفت و به سبب ایفای این نقش جایزه ای از پروفسور دیویدسن دریافت کرد.

شغل دوم داریوش اسدزاده

او که از همان آغاز با جدیت کار هنری را در پیش گرفته بود، در عین حال به عنوان کارمند وزارت دارایی نیز کار می کرد. نهایتاً در سال ۱۳۴۸، با توجه به حجم بالای فعالیت هایی که در وادی نمایش به او پیشنهاد می شد و با وجود آنکه پست بالایی در وزارت دارایی داشت، تقاضای بازنشستگی داد و پس از آن به کار هنری که به آن علاقه داشت پرداخت.

او در سال ۱۳۵۱ به عضویت هیئت مدیرهٔ سندیکای سینمای ایران درآمد. در سال ۱۳۵۵ به تشویق پروفسور دیویدسن جهت مطالعه و پژوهش در امور تئاتر به همراه خانواده اش به آمریکا رهسپار شد. در زمانی که در لس آنجلس اقامت داشت در یک مینی مارکت (مغازه خواربار فروشی) و پمپ بنزین سرمایه گذاری کرد، اما ورشکست شد. در سال ۱۳۶۵ به ایران بازگشت و در عرصهٔ بازیگری در تئاتر و سینما به ایفای نقش پرداخت. او در سال ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ به ریاست انجمن بازیگران ایران منصوب شد و همچنین به مدت پنج دوره عضویت داوران خانهٔ سینما را بر عهده داشت.

کتاب نویسی داریوش اسدزاده

نگارش در زمینهٔ تاریخ تئاتر از جمله فعالیت های مورد علاقهٔ او بوده که می توان به کتاب های تماشاخانه تهران، سیری در تاریخ تئاتر ایران و برگ های خواندنی: گزینشی از رویدادهای تاریخی اشاره کرد. کتاب دیگری که در دست نگارش دارد، تاریخ تئاتر ایران از لاله زار تا شانزلیزه نام دارد. او همچنین جوایز و تقدیرنامه های فراوانی را از دولت مردان، استادان و صاحب نظران دریافت نموده است.

او در سال ۱۳۷۷ در فیلم کوتاه دایره ساخته محمد شیروانی بازی کرد که این فیلم منتخب منتقدان بین المللی جشنواره کن در سال ۱۹۹۹ میلادی شد.

در سال ۱۳۹۵ ابراهیم شفیعی فیلم مستند «زندگی و دیگر هیچ» را دربارهٔ زندگی داریوش اسدزاده و در تقدیر از هفتاد سال فعالیت او در سینما، ساخت.

ازدواج داریوش اسدزاده

او در بیست و هفت سالگی با یکی از طرفدارانش به نام «هما شاهرخی» که از نوادگان قاجار بود، ازدواج کرد. ولی پس از هفده سال زندگی مشترک، از آنجایی که صاحب فرزندی نشدند از او جدا شد. او از همسر دومش به نام «سهیلا غزلی» دو پسر دارد. پس از مهاجرت به آمریکا، به دلیل مسائل خانوادگی از همسر دومش نیز جدا شد. او در هفتاد و شش سالگی برای سومین بار ازدواج کرد. نام سومین همسر او «طاهره خاتون میرزایی» است.

بیماری و درگذشت

وی در آبان ۱۳۹۷ بر اثر ابتلا به بیماری سرطان مثانه در بیمارستان بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت . وی ساعاتی پس از ترخیص از بیمارستان، به علت تب، عفونت و درد شدید مجددا از خانه راهی بیمارستان می شود، پس از معاینه و انجام آزمایش ها مشخص می شود وی علاوه بر سرطان مثانه به بیماری ذات الریه نیز مبتلا شده است. او بار دیگر در تیرماه ۱۳۹۸ به دلیل ناتوانی جسمی و بیماری ریوی در بیمارستان بستری شد و پس از چند روز با تشخیص پزشک به منزل رفت.

وی در روز یکشنبه، ۳ شهریور ۱۳۹۸ در منزل و در سن ۹۵ سالگی درگذشت. وکیل خانوادگی این هنرمند که مدتی قبل هم در بیمارستان بستری بود در گفت وگو با ایسنا، این خبر را تایید کرد و گفت او یکشنبه (سوم شهریورماه) در منزل خود چشم از دنیا فروبسته است.

کارنامه هنری داریوش اسدزاده

نمایش

• سه زندانی
• پرواز دخترها

هنرپیشه

• ازدواج فوری
• میشل استروگف و مسیو ژوزف
• پروفسور سوسول
• شهر ما

نوشته ها

• سیری در تاریخ تئاتر ایران (قبل از اسلام تا سال ۱۳۵۷ شمسی). تهران: آوردگاه هنر و اندیشه، ۱۳۹۰.
• برگ های خواندنی: گزینشی از رویدادهای تاریخی. تهران: نشر افراز، ۱۳۹۲.
• تماشاخانه تهران به روایت داریوش اسدزاده. تهران: نشر افراز، ۱۳۹۴.
• خاطرات طهران، تهران: نشر فاصله، ۱۳۹۷. (با نام نخستین تهران و خاطراتش)
• لاله زار و خاطرات (با نام نخستین از لاله زار تا شانزه لیزه)
  

فیلم

• ۱۳۹۵ - چمدان
• ۱۳۵۰ - در آمریکا اتفاق افتاد

سینما

• ۱۳۹۷ - نیوکاسل
• ۱۳۹۶ - حکایت دریا
• ۱۳۹۵ - شکلاتی
• ۱۳۹۴ - ۵۰ کیلو آلبالو
• ۱۳۹۴ - مستند زندگی و دیگر هیچ
• ۱۳۹۳ - رفقای خوب
• ۱۳۹۳ - یتیم خانه ایران
• ۱۳۹۳ - مرگ در می زند
• ۱۳۹۳ - سلام پدر بزرگ
• ۱۳۹۱ - ساکن خانه چوبی
• ۱۳۹۰ - دوازده صندلی
• ۱۳۹۰ - قلاده های طلا
• ۱۳۸۷ - خاطره
• ۱۳۸۶ - جعبه موسیقی
• ۱۳۸۴ - این ترانه عاشقانه نیست
• ۱۳۸۴ - ستاره ها ۳: ستاره بود
• ۱۳۸۱ - آبادان - مانی حقیقی
• ۱۳۸۱ - کفش های جیرجیرک دار - شاپور قریب
• ۱۳۷۸ - بوی کافور، عطر یاس - بهمن فرمان آرا
• ۱۳۷۳ - روز شیطان - بهروز افخمی
• ۱۳۷۳ - سفر به خیر - داریوش مودبیان
• ۱۳۷۲ - بلوف - ساموئل خاچیکیان
• ۱۳۷۲ - شاهین طلایی - قدرت الله صلح میرزایی
• ۱۳۷۲ - همسر - مهدی فخیم زاده
• ۱۳۷۱ - رابطه پنهانی - جهانگیر جهانگیری
• ۱۳۷۰ - دو نیمه سیب - کیانوش عیاری
• ۱۳۶۸ - زمان از دست رفته - پوران درخشنده
• ۱۳۶۷ - آخرین لحظه
• ۱۳۶۷ - ارثیه
• ۱۳۶۶ - گل مریم - حسن محمدزاده
• ۱۳۵۷ - زن و زمین/خوش غیرت
• ۱۳۵۴ - تیرانداز
• ۱۳۵۴ - رفیق
• ۱۳۵۴ - ممل آمریکایی
• ۱۳۵۳ - حسین آژدان
• ۱۳۵۳ - دروغگوی کوچولو
• ۱۳۵۳ - سازش
• ۱۳۵۳ - عروس پابرهنه
• ۱۳۵۳ - مرغ همسایه
• ۱۳۵۲ - جعفر جنی و محبوبه اش
• ۱۳۵۲ - خوشگذران
• ۱۳۵۲ - زنجیری
• ۱۳۵۲ - شلاق
• ۱۳۵۲ - علی کنکوری
• ۱۳۵۲ - قربون زن ایرونی
• ۱۳۵۲ - کی دسته گل به آب داده؟
• ۱۳۵۲ - ناخدا با خدا
• ۱۳۵۱ - خردجال
• ۱۳۵۱ - فتانه
• ۱۳۵۰ - در آمریکا اتفاق افتاد
• ۱۳۵۰ - راز درخت سنجد
• ۱۳۵۰ - مبارزه با شیطان
• ۱۳۵۰ - وحشی جنگل
• ۱۳۴۹ - دور دنیا با جیب خالی
• ۱۳۴۹ - میوه گناه
• ۱۳۴۸ - پهلوان پهلوانان
• ۱۳۴۷ - تونل
• ۱۳۴۷ - دختر شاه پریون
• ۱۳۴۷ - دلاور دوران
• ۱۳۴۷ - لوطی قرن بیستم
• ۱۳۴۷ - من شوهر می خواهم
• ۱۳۴۶ - آشیانه خورشید
• ۱۳۴۶ - حقه بازان
• ۱۳۴۶ - دنیای قهرمانان
• ۱۳۴۶ - سوغات فرنگ
• ۱۳۴۶ - عمو سبزی فروش
• ۱۳۴۶ - مرد بی ستاره
• ۱۳۴۶ - یکه بزن
• ۱۳۴۵ - آقا دزده
• ۱۳۴۵ - دختر کدخدا
• ۱۳۴۵ - دو انسان
• ۱۳۴۵ - شوخی نکن دلخور می شم
• ۱۳۴۵ - لیلاج
• ۱۳۴۵ - مرد نامرئی
• ۱۳۴۵ - مومیایی
• ۱۳۴۴ - پاسداران دریا
• ۱۳۴۴ - دزد بانک
• ۱۳۴۴ - سه تا بزن بهادر
• ۱۳۴۳ - آقای قرن بیستم - سیامک یاسمی
• ۱۳۴۳ - جاهل ها و ژیگول ها
• ۱۳۴۳ - چهار تا شیطون
• ۱۳۳۹ - صفرعلی - سعید نیوندی
• ۱۳۳۸ - آقای شانس
• ۱۳۳۵ - کلاه غیبی
• ۱۳۳۳ - همسر مزاحم

فیلم کوتاه

۱۳۷۷ - دایره (ساخته محمد شیروانی)

۱۳۸۵ - صدای سکوت (ساخته ابراهیم شفیعی)

تلویزیون