بیوگرافی کتایون ریاحی
کتایون ریاحی متولد دهم دی ماه ۱۳۴۰ در شهر تهران است. تحصیلاتش را در رشته های ادبیات و انسان شناسی به پایان رسانده است. برادرش علیرضا ریاحی نیز بازیگر می باشد. پدر ( اردشیر ریاحی ) و مادرش ( گیتی ریاحی ) اهل تهران هستند. پدر وی اردشیر ریاحی پزشک ارتوپد در بیمارستان چمران شیراز و مادرش گیتی ریاحی طراح لباس و همسرش نیز یکی از سهام داران اصلی شرکت اویل ورد آمریکا است.
شروع فعالیت هنری کتایون ریاحی
ریاحی با نویسندگی برای کودکان آغاز و با فیلم «خبرچین» به سینما آمد. اما فیلم در نیمه راه متوقف شد و او برای بازی در فیلم «پاییزان» انتخاب شد. در آن زمان در سینما چندان موفق نبود اما با بازی در مجموعه «پدرسالار» توانست خود را مطرح کند و حضور او در مجموعه های «روزهای زندگی» و به ویژه مجموعهٔ تلویزیونی «پس از باران» از او چهره ای شناخته شده ساخت. بازی ریاحی در مجموعه های «پس از باران» و «شب دهم» نیز چشمگیر بود.
او پس از پنج سال دوری از سینما با بازی در «شام آخر» مهم ترین بازی دوران بازیگری خود را به معرض نمایش گذاشت و برای بازی در همین فیلم نامزد جایزهٔ بهترین بازی نقش اول زن از بیستمین جشنواره فیلم فجر شد.
«این زن حرف نمی زند» دیگر فیلمی بود که توانایی های کتایون ریاحی را نشان داد. ریاحی برای بازی در این فیلم هم نامزد جایزهٔ از هفتمین جشن خانه سینما شد.
کناره گیری از بازیگری
آخرین بازی او در سریال یوسف پیامبر در نقش زلیخا بود. کتایون ریاحی در خرداد ۱۳۸۸ طی یادداشتی به سایت سیمافیلم، کناره گیری خود از دنیای بازیگری را اعلام کرد.
فرج الله سلحشور کارگردان سریال یوسف پیامبر در گفتگویی در این مورد گفت: خانم ریاحی پس از سریال یوسف پیامبر گفت دیگر نمی توانم فضاهای موجود سینما را تحمل کنم و از حرفه بازیگری کناره گیری کرد. چون در فیلم حضرت یوسف مسائل معنوی، آرامش، احترام، حیا و حجاب مطرح بود و وی نمی توانست صحنه های دیگر را تحمل کند، گفت: دیگر نمی خواهم کار کنم و می خواهم شیرینی سریال یوسف پیامبر در ذائقه من بماند.
بازگشت به تلویزیون
او پس از مدت ها در سه شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۵، با برنامه خندوانه به تلویزیون برمی گردد و اعلام می کند که می تواند کار خود را مجدداً، ادامه دهد.
شایعه حضور بدون حجاب اسلامی در کنسرت ابی
در فروردین ۹۲ تصاویری از کنسرت ابی در شهر لس آنجلس منتشر شد که نشان دهنده حضور بدون حجاب خانمی در کنار ابی بود که شباهت زیادی با کتایون ریاحی داشت.انتشار این تصاویر با حاشیه هایی از سوی سایت های خبری، معاون اجتماعی پلیس و فرج الله سلحشور همراه بود.سلحشور پیش از تکذیب یا تأیید کتایون ریاحی، در مصاحبه با رسانه ها گفت: «این اتفاق مطلب ما را تأیید می کند که در شرایط فعلی و با این جریان، عوامل سینمای ما نمی توانند درست رفتار کنند و این سینماست که معمولاً سینماگرانش را در آلودگی و فساد خودش غرق می کند. حال فرقی ندارد که آن بازیگر «یوسف» باشد یا فرد دیگری».
همزمان سردار منتظرالمهدی، معاون اجتماعی نیروی انتظامی از برخورد با مسئله پوشش بازیگران سینما در خارج از کشور از طریق اینترپل گفت: «بدحجابی هنرمندان در فستیوال های خارجی را از طریق پلیس بین الملل (اینترپل) پیگیری کرده و به آن رسیدگی می کنیم.»
در واکنش به این بحث ها کتایون ریاحی انتساب این عکس ها به خود را تکذیب کرد. او در این باره گفت: «عکس های منتشر شده از من در فضای مجازی صحت ندارد. متأسفم از اینکه در جامعه مترقی ایران، برخی از مردم از روی بی خبری و بی اطلاعی در صدد تخریب چهره های شناخته شده هستند». همچنین برخی رسانه ها مدعی شدند که این تصاویر متعلق به مهشید برومند، همسر دوم ابی است.
کتاب ها
کتایون ریاحی طی سال ۱۳۹۳، دو کتاب منتشر کرد. اولی با عنوان «یک پنجره برای من» با طرح جلدی از عباس کیارستمی و شامل هشت نمایشنامه است که از سوی انتشارات شمع و مه منتشر شده است. به علاوه، رضا درستکار در مقدمه این کتاب، بخش های مختلف زندگی ریاحی را شرح داده. کتاب دوم او نیز یک داستان کودکانه است باعنوان «ماهی قرمز کوچولو» با تصویرگری نگین احتسابیان که از سوی انتشارات شمع و مه به بازار آمده است.
موسسه خیریه کمک
موسسه خیریه «کمک» که از عبارت کیش مهر کتایون گرفته شده است را بازیگر معروف سینما و تلویزیون کشور، کتایون ریاحی در سال 91 و در جزیره کیش تاسیس کرد. هدف اصلی تاسیس این بنیاد، کمک به کودکان ناشنوای مادرزادی است که با جراحی کاشت حلزونی گوش از شنوایی برخوردار می شوند و می توانند مانند هم سن و سال هایشان در مدارس عادی تحصیل کنند. شناسایی و کمک به این کودکان، بزرگترین هدف موسسه کمک است. هزینه ی جراحی کاشت حلزونی گوش، هزینه بالایی است که بنیاد کمک، نیمی از سهم پرداختی خانواده ی کودک بیمار را به عهده می گیرد. در همین راستا این بنیاد به خدمات مشاوره، مدکاری، برگزاری کلاس های کمک آموزشی، ترجمه و انتشار متون روانشناسی، برگزاری کنسرت و تئاتر و فعالیت های پژوهشی نیز می پردازد.
کارنامهٔ هنری
سینمایی
- ۱۳۸۷ - دعوت (ابراهیم حاتمی کیا)
- ۱۳۸۷ - شیرین (عباس کیارستمی)
- ۱۳۸۲ - تارا و تب توت فرنگی (سعید سهیلی)
- ۱۳۸۱ - این زن حرف نمی زند (احمد امینی)
- ۱۳۸۱ - بانوی من (یدالله صمدی)
- ۱۳۸۱ - جایی (مهدی کرم پور)
- ۱۳۸۰ - شام آخر (فریدون جیرانی)
- ۱۳۷۵ - لاک پشت (علی شاه حاتمی)
- ۱۳۷۴ - ماه مهربان (قاسم جعفری)
- ۱۳۷۱ - قافله (مجید جوانمرد)
- ۱۳۷۱ - تماس شیطانی (حسن قلی زاده)
- ۱۳۶۹ - حکایت آن مرد خوشبخت (رضا حیدرنژاد)
- ۱۳۶۹ - آپارتمان شماره ۱۳ (یدالله صمدی)
- ۱۳۶۷ - کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ نیا)
- ۱۳۶۷ - آخرین لحظه (فرخ انصاری بصیر)
- ۱۳۶۶ - غریبه (رحمان رضایی (کارگردان))
- ۱۳۶۶ - خبرچین (نصرت الله زمردیان، مازیار پرتو)
- ۱۳۶۶ - پاییزان (رسول صدرعاملی)
مجموعه تلویزیونی
سال |
مجموعه |
کارگردان |
پخش |
۱۳۸۶–۱۳۸۷ |
یوسف پیامبر |
فرج الله سلحشور |
شبکه ۱ ۴۵ قسمت در نقش زلیخا |
۱۳۸۴ |
مرده متحرک |
رضا کریمی |
شبکه ۱ ۳۰ قسمت پخش در ماه رمضان |
۱۳۸۱ |
عروج |
سیروس مقدم |
شبکه ۳ ۱۳ قسمت |
۱۳۸۰ |
شب دهم |
حسن فتحی |
شبکه ۱ ۱۵ قسمت |
۱۳۷۸–۱۳۸۱ |
روشن تر از خاموشی |
حسن فتحی |
شبکه ۱ ۳۵ قسمت |
۱۳۷۸–۱۳۷۹ |
پس از باران |
سعید سلطانی |
شبکه ۳ ۳۷ قسمت |
۱۳۷۷–۱۳۷۸ |
روزهای زندگی |
سیروس مقدم |
شبکه ۳ ۳۵ قسمت |
۱۳۷۷–۱۳۷۶ |
خبرنگار خارجی |
محمدحسین لطیفی |
شبکه ۳ ۸ قسمت |
۱۳۷۶–۱۳۷۷ |
فردا دیر است |
حسن فتحی |
شبکه ۳ ۲۶ قسمت |
۱۳۷۶–۱۳۷۷ |
شرکت |
عبدالله باکیده |
شبکه ۳ ۱۳ قسمت |
۱۳۷۶ |
بازگشت پرستوها |
ابوالقاسم طالبی |
شبکه ۲ ۲۰ قسمت |
۱۳۷۵ |
صدای صنوبر |
شاپور قریب |
شبکه ۲ ۷ قسمت |
۱۳۷۴ |
پهلوانان نمی میرند |
حسن فتحی |
شبکه ۲ ۲۴ قسمت |
۱۳۷۴ |
شیخ مفید (خورشید شب) |
فریبرز صالح |
شبکه ۲ ۱۶ قسمت |
۱۳۷۳ |
عاطفه |
حسن فتحی |
شبکه ۲ |
۱۳۷۳ |
پدرسالار |
اکبر خواجویی |
شبکه ۲ ۲۲ قسمت |
۱۳۷۲ |
همسایه ها |
حسن فتحی |
شبکه ۱ ۲۶ قسمت پخش در ماه رمضان |
۱۳۷۱ |
دردسر |
مجید ماهیچی |
شبکه ۲ ۴ قسمت |
۱۳۶۴ |
سایهٔ همسایه |
اسماعیل خلج |
شبکه ۲ ۱۳ قسمت |
جوایز
- ۲۰۰۲: جایزه بهترین بازیگر از جشنواره بین المللی فیلم قاهره برای فیلم شام آخر (فریدون جیرانی)
افتخارات کسب شده برای فیلم های سینمایی
جایزه بهترین بازیگر از جشنواره بین المللی فیلم قاهره برای فیلم شام آخر |
کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (شام آخر) - دوره ۲۰ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۸۰ |
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن (این زن حرف نمی زند) - دوره ۷ جشن خانه سینما (مسابقه) - سال ۱۳۸۲ |
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن (شام آخر) - دوره ۶ جشن خانه سینما (مسابقه) - سال ۱۳۸۱ |
کاندید لوح زرین بهترین بازیگر زن (شام آخر) - دوره ۳ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۲ |
کاندید لوح زرین بهترین بازیگر زن (این زن حرف نمی زند) - دوره ۴ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۳ |
بازیگر نقش اول زن سال (این زن حرف نمی زند) - دوره ۱۸ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۲ |
ازیگر برگزیده منتقدان و جشن سینمایی دنیای تصویر (جشن حافظ) ۱۳۹۰ (نقش اول زن سریال درام، یوسف پیامبر) |
بازیگر برگزیده منتقدان و جشن سینمایی دنیای تصویر (جشن حافظ) ۱۳۸۲ (بازیگر نقش اول زن، این زن حرف نمی زند) |
بازیگر برگزیده منتقدان و جشن سینمایی دنیای تصویر (جشن حافظ) ۱۳۸۱ (نقش اول زن سریال درام، شب دهم) |
افتخارات کسب شده برای مجموعه های تلویزیونی
بازیگر برگزیده جشنواره سیما برای مجموعه پس از باران |
بازیگر برگزیده جشنواره سیما برای مجموعه فردا دیر است |
بازیگر برگزیده جشنواره سیما برای مجموعه روزهای زندگی |
بازیگر برگزیده جشنواره سیما برای مجموعه شب دهم |
بازیگر برگزیده جشنواره سیما برای مجموعه یوسف پیامبر |
بهترین بازیگر مردمی برگزیده جشنواره سیما |