بیوگرافی هارالد شوماخر دروازه بان

  دوشنبه، 12 مهر 1400   زمان مطالعه 9 دقیقه
بیوگرافی هارالد شوماخر دروازه بان
هارالد شوماخر یکی از بهترین دروازه بان های فوتبال آلمان بود. هارالد آنتون شوماخر در جریان دو دهه فعالیت ورزشی، به جایگاه یکی از بهترین دروازه بانان فوتبال آلمان و جهان دست یافت.

چکیده ای از بیوگرافی شوماخر

  • نام کامل: هارالد آنتون شوماخر
  • تاریخ تولد: ۶ مارس ۱۹۵۴ ‏
  • محل تولد: دورن، آلمان غربی
  • قد: ۱٫۸۶ متر( ۶ فوت ۱ اینچ)
  • پست: دروازه بان
هارالد شوماخر
هارالد آنتون شوماخر (به آلمانی: Harald Anton Schumacher) در جریان دو دهه فعالیت ورزشی، به جایگاه یکی از بهترین دروازه بانان فوتبال آلمان و جهان دست یافت. تیم کلن در دهه ۶۰ دروازه بانی داشت به نام «تونی شوماخر». به یاد همین بازیکن بود که در کلن هارالد شوماخر را نیز «تونی» می نامیدند. در کتابی که در سال ۲۰۰۰ در رابطه با تاریخچه تیم فوتبال کلن آلمان انتشار یافت، دربارهٔ هارالد شوماخر دروازه بان فراموش نشدنی این باشگاه و تیم ملی فوتبال آلمان در دهه ۸۰ میلادی آمده است: «آمیزه ای از کارایی و درخشش، بی باکی و فرهمندی تحریک آمیز، هارالد شوماخر را به یکی از تأثیرگذارترین پدیده های فوتبال کلن و آلمان تبدیل می کند». هارالد شوماخر در تاریخ ۶ مارس ۱۹۵۴ در شهر کوچک دورن واقع در ایالت نوردراین وستفالن آلمان چشم به جهان گشود. او در ۸ سالگی ورزش فوتبال را آغاز کرد. پس از آنکه در پست های گوناگون به خدمت گرفته شد، سرانجام با تشخیص مربی درون دروازه قرار گرفت. خود او بعدها اعتراف کرده بود که: «دروازه بانی تنها پستی بود که به آن علاقه داشتم، زیرا من اهل دویدن نبودم». شوماخر توانست درون دروازه توانایی های ورزشی خود را بروز دهد. وی به سرعت پله های رشد و تعالی را پیمود و از طریق مسابقات منطقه ای و سپس ایالتی جوانان، به تیم ملی فوتبال جوانان آلمان راه یافت. در آنجا البته دروازه بان ذخیره بود. باشگاه فوتبال کلن از همان موقع در پی او بود و سرانجام در سال ۱۹۷۲ این بازیکن با استعداد را در سن ۱۸ سالگی به صفوف خود جلب کرد. در آن سال ها، در حالی که شوماخر دروازه بانی گمنام بود و بیشتر اوقات را روی نیمکت ذخیره ها می گذراند، آلمان عصر طلایی فوتبال خود را تجربه می کرد اما یک حادثه، فرصتی تاریخی در اختیار شوماخر قرار داد و او نیز از این فرصت به بهترین نحوی استفاده کرد. آسیب دیدگی شدید دروازه بان اصلی تیم کلن باعث شد که شوماخر به عنوان دروازه بان شماره یک درون دروازه قرار گیرد. او به سرعت توانست با بی باکی فراوان، پرش های حیرت انگیز و واکنش های به موقع، جای خود را درون دروازه تثبیت کند. درخشش شوماخر در بازی های لیگ برتر فوتبال آلمان (بوندس لیگا) به گونه ای بود که او در سن ۲۵ سالگی به تیم ملی فوتبال آلمان فراخوانده شد. در آن زمان دروازه بان شماره یک و بی چون و چرای تیم ملی آلمان سپ مایر بود که الگوی شوماخر نیز به شمار می رفت اما باز هم حادثه ای دیگر باعث شد که شوماخر به دروازه بان شماره یک تیم ملی تبدیل شود. مایر در یک سانحه رانندگی به شدت مصدوم شد و به ناچار با فعالیت در میدان های ورزشی وداع کرد. به این ترتیب راه برای افتخارات ملی شوماخر گشوده شد. شوماخر در سال ۱۹۸۰ به نخستین افتخار بزرگ خود دست یافت و با تیم ملی فوتبال آلمان قهرمان اروپا شد. پس از آن اما برای ۲ دوره پی در پی یعنی در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ تیم ملی فوتبال آلمان در بازی های نهایی جام جهانی فوتبال در مقابل تیم های ایتالیا و آرژانتین ناکام شد و شوماخر در حسرت قهرمانی جهان باقی ماند.

شوماخر در مقایسه تیم ملی فوتبال آلمان سال ۱۹۸۲ با ۱۹۸۶ و یادآوری خاطرات آن سال ها می گوید: «هر ۲ تیم خیلی خوب بودند. تیم سال ۱۹۸۶ از نظر بازیکنان فردی با داشتن مهره هایی چون رومنیگه و ماتئوس بهتر بود اما متأسفانه در مقابل آرژانتین هم باختیم و با وجود تلاش زیاد نتوانستیم بازی را به وقت اضافی بکشانیم، چون بیشتر با احساس خود بازی می کردیم تا با عقلمان. در هر صورت ۲ بار در بازی نهایی در مقابل بهترین تیم های جهان شکست خوردیم. هنوز هم برای من یادآوری آن خاطرات جالب است». جام جهانی سال ۱۹۸۲ در اسپانیا، هم زمان یکی از نقطه های تاریک دوره فعالیت ورزشی شوماخر بود. در دیدار نیمه نهایی این مسابقات که آلمان در مقابل فرانسه قرار گرفته بود، خطای بسیار خشن شوماخر بر روی باتیستان بازیکن فرانسوی در محوطه جریمه، به آسیب دیدگی شدید این بازیکن منجر گردید و وی چند ماه در بیمارستان بستری بود. شوماخر پس از بازی در صدد توجیه خطای خود برآمد و از همین رو در سراسر محافل ورزشی اروپا مورد انتقاد شدید قرار گرفت. شوماخر برای رهایی از این رسوایی ورزشی و یافتن دوباره چهره ای مقبول، نیازمند ۲ سال تلاش مداوم بود. وی توانست با بازی های خوب و رفتار ورزشی مناسب، آن رویداد تلخ را جبران کند. در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶ عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال آلمان را از آن خود کرد. شوماخر قصد داشت فعالیت ورزشی خود را به عنوان دروازه بان تیم ملی تا مسابقات جام ملت های اروپا در سال ۱۹۸۸ ادامه دهد اما انتشار کتاب خاطرات او تحت عنوان «سوت آغاز بازی» این نقشه را برهم زد. وی در آن کتاب، مسائل خصوصی بازیکنان تیم ملی را که در اردوها شاهد آن بود مطرح و سیمای برخی از بازیکنان را در افکار عمومی لکه دار کرد. همین امر باعث شد که او را دیگر به تیم ملی آلمان دعوت نکنند. پس از آن شوماخر برای ۳ سال به ترکیه رفت و برای تیم فنرباغچه استانبول بازی کرد. وی در آنجا هم موفق بود. شوماخر در سال ۱۹۹۱ به آلمان بازگشت و در آخرین سال حضور در میدان، محافظت از دروازه بایرن مونیخ را بر عهده داشت. وی سال ۱۹۹۲ کفش های خود را آویخت.

فعالیت های هارالد شوماخر

شوماخر توانست درون دروازه توانایی های ورزشی خود را بروز دهد. او سریع پله های رشد و تعالی را پیمود و از طریق مسابقه های منطقه ای و آنگاه ایالتی جوانان، به تیم ملی فوتبال جوانان آلمان راه یافت. در انجا البته دروازه بان ذخیره بود. . در آن سالها ، در حالیکه شوماخر دروازه بانی گمنام بود و بیشتر وقت ها را روی نیمکت ذخیره ها می گذراند، آلمان عصر طلایی فوتبال خود را تجربه می کرد. ولی یک اتفاق، فرصتی تاریخی در اختیار شوماخر قرار داد و وی هم با پیگیری از این فرصت به بهترین نحوی استفاده کرد. آسیب دیدگی شدید دروازه بان اصلی تیم کلن سبب گردید که شوماخر بعنوان دروازه بان شماره یک درون دروازه قرار گیرد. وی به سرعت توانست با بی باکی فراوان، پرش های حیرت انگیز و واکنش های به موقع ، جای خود را درون دروازه تثبیت کند. درخشش شوماخر در بازي های لیگ برتر فوتبال آلمان( بوندسلیگا) بگونه ای بود که وی در سن ۲۵ سالگی به تیم ملی فوتبال آلمان فراخوانده شد. در آن هنگام دروازه بان شماره یک و بی چون و چرای تیم ملی آلمان، سپ مایر بود که الگوی شوماخر هم به شمار می رفت. ولی باز هم حادثه ای ديگر سبب گردید که شوماخر به دروازه بان شماره یک تیم ملی تبدیل شود. مایر در یک سانحه رانندگی شدیداً مصدوم گردید و به ناچار با فعالیت در میدان های ورزشی وداع کرد. به این ترتیب راه برای افتخارات ملی شوماخر باز شد. شوماخر در سال 1980 به اولین افتخار بزرگ خود دست یافت و با تیم ملی فوتبال آلمان قهرمان اروپا شد. بعد از آن ولی برای دو دوره ی پی درپی یعنی در سال های 1982 و 1986 تیم ملی فوتبال آلمان در بازي های نهایی جام جهانی فوتبال در مقابل تیمهای ایتالیا و آرژانتین ناکام گردید تا در حسرت قهرمانی جهان باقی ماند. شوماخر در مقایسه تیم ملی فوتبال آلمان سال 1982 با 1986 و یادآوری خاطرات آن سالها می گوید:« هر دو تیم خيلي خوب بودند. تیم سال 1986 از نظر بازیکن های فردی با داشتن مهره هایی مانند رومینیگه و ماتیوس بهتر بود. ولی متأسفانه در مقابل آرژانتین هم باختیم و با وجود تلاش نتوانستیم بازي را به وقت اضافی بکشانیم، چون بیشتر با حس خود بازي می کردیم تا با عقلمان. در هر صورت دوبار در بازي نهایی در مقابل بهترین تیم های جهان شکست خوردیم. هنوز هم برای من یادآوری آن خاطره ها جالب است». جام جهانی سال 1982 در اسپانیا، هم زمان یکی از نقطه های تاریک دوره ی فعالیت ورزشی شوماخر بود. در دیدار نیمه نهایی این مسابقات که آلمان در مقابل فرانسه قرار گرفته بود، خطای بسیار خشن شوماخر بر روی" باتیستان" بازیکن فرانسوی در محوطه ی جریمه، به آسیب دیدگی شدید این بازیکن منجر گردید و او چند ماه در بیمارستان بستری بود. شوماخر بعد از بازي در صدد توجیه اشتباه خویش برآمد و از همین رو در سراسر محافل ورزشی اروپا مورد انتقاد شدید قرار گرفت.

افتخارات هارالد شوماخر

شوماخر برای رهایی از این رسوايي ورزشی و پیدا کردن چهره ای مقبول، نیازمند دو سال کوشش مداوم بود. او توانست با بازي های خوب و رفتار ورزشی مناسب، آن رویداد تلخ را جبران کند. در سال های 1984 و 1986 عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال آلمان را از آن خود کرد. شوماخر خیال داشت فعالیت ورزشی خود را بعنوان دروازه بان تیم ملی تا مسابقه های جام ملت های اروپا در سال 1988 ادامه دهد، ولی انتشار کتاب خاطرات وی تحت عنوان« سوت شروع بازي»، این نقشه را برهم زد. او در آن کتاب، مسائلی خصوصی بازیکنان تیم ملی را که در اردوها شاهد آن بود مطرح و سیمای بعضی از بازیکنان را در افکار عمومی لکه دار كرد. همین كار سبب گردید که وی ديگر به تیم ملی آلمان دعوت نشود. بعد از آن شوماخر برای سه سال به ترکیه رفت و برای تیم فنرباغچه ی استانبول بازي کرد. او در آن جا هم موفق بود. شوماخر در سال 1991 به آلمان برگشت و در آخرین سال حضور در میدان، محافظت از دروازه ی بایرن مونیخ را بر عهده داشت. او در سال 1992 کفش هایش را برای همیشه آویخت.

هارالد شوماخر
  1. ۱۹۷۳: نایب قهرمان بوندسلیگا
  2. ۱۹۷۳: فینالیست جام حذفی آلمان
  3. ۱۹۷۷: قهرمان جام حذفی آلمان ۱۹۷۸: قهرمان بوندسلیگا
  4. ۱۹۷۸: قهرمان جام حذفی آلمان
  5. ۱۹۸۰: قهرمان اروپا
  6. ۱۹۸۰: فینالیست جام حذفی آلمان
  7. ۱۹۸۲: نایب قهرمان جهان
  8. ۱۹۸۲: نایب قهرمان بوندسلیگا
  9. ۱۹۸۳: قهرمان جام حذفی آلمان
  10. ۱۹۸۴: بازیکن فوتبال سال آلمان
  11. ۱۹۸۶: نایب قهرمان جهان
  12. ۱۹۸۶: بازیکن فوتبال سال آلمان
  13. ۱۹۸۶: فینالیست جام یوفا
  14. ۱۹۸۹: قهرمان لیگ ترکیه
  15. ۱۹۹۶: قهرمان بوندسلیگا
  • باشگاه ها

  1. تا ۱۹۷۲:دورن
  2. ۱۹۷۲ – ۱۹۸۷ اف. ث. کلن، ۴۲۲ بازی
  3. ۱۹۸۷ – ۱۹۸۸ شالکه ۰۴، ۳۳ بازی
  4. ۱۹۸۸ – ۱۹۹۱ فنرباغچه استانبول، ۸۹ بازی
  5. ۱۹۹۱ – ۱۹۹۲ بایرن مونیخ ، ۸ بازی
  6. ۱۹۹۵ – ۱۹۹۶ بوروسیا دورتموند، ۱ بازی
  • تیم ملی

۱۹۷۹ – ۱۹۸۶ تیم ملی آلمان، ۷۶ بازی

  • به عنوان مربی

  1. ۱۹۹۶ – ۱۹۹۸ بوروسیا دورتموند( مربی دروازه بان ها)
  2. ۱۹۹۸ – ۲۰۰۰ فورتونا کلن
  3. ۲۰۰۱ – ۲۰۰۳ بایر ۰۴ لورکوزن( مربی دروازه بان ها)

ازدواج هارالد شوماخر

شوماخر تا به حال دو بار ازدواج کرده است. او پس از ۱۶ سال زندگی مشترک در سال ۱۹۹۲ از همسرش، مارلیس جدا شد و چندی بعد دوباره ازدواج کرد.


دیدگاه ها

  دیدگاه ها
از سراسر وب   
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها