بیوگرافی و زندگی شخصی و اجتماعی ترزا می و همسرش + فیلم و عکس های جذاب و دیدنی

زندگی سیاسی و اجتماعی ترزا می

وی یکی از سیاستمداران بریتانیایی است که از سال 2016 تا 2019 در منصب نخست وزیری بریتانیا و رهبری حزب محافظه کار بریتانیا خدمت کرده است. او از سال 1997 نماینده مجلس عوام از میدنهد بوده است. زمانی که در کابینه فعالیت داشت زیر سایه سیاستمدارانی مانند ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت، مایکل هوآرد و دیوید کامرون توانست امور مختلفی از جمله وزارت کار و بازنشستگی و رهبری مجلس عوام را برعهده بگیرد.

در 24 می 2029 ترزا عنوان می کند که در 7 ژوئن از سمت رهبری حزب محافظه کار کناره گیری خواهد کرد. او در مقابل دفتر نخست وزیری بیانیه ای را قرائت کرد که شامل متن ذیل بود:

«اکنون برای من روشن شده که منافع بریتانیا با یک نخست‌وزیر جدید بهتر تأمین می‌شود.»

عضویت ترزا می در پارلمان

برای اولین بار ترزا می در 1997 در انتخابات سراسری بریتانیا شرکت کرد و عضو پارلمان بریتانیا شد. وی در سال 2002 به عنوان رئیس حزب محافظه کار انتخاب شد و سوگند خود را به عنوان عضو محترم‌ترین شورای خصوصی بریتانیا یاد کرد.

فعالیت ترزا می در وزارت

ترزا می از سال 1999 تا پیش از قدرت‌گیری حزب محافظه‌کار در کابینه سایه مایکل هاوارد، به عنوان وزیر امور آموزش و کار بود. در دوره نخست‌وزیری تونی بلر از حزب رقیب کارگر، برای بیش از ده سال او در پست‌های مختلف در کابینه سایه ماند، که بخش عمده‌ای از آن به‌عنوان وزیر امور زنان و برابری بود.

زمانی که در سال 2010 دیوی کامرون به نخست وزیری بریتانیا دست پیدا کرد، می به عنوان وزیر کشور بریتانیا و وزیر زنان و برابری ها انتخاب شد. در سال 2010 توانست سمت وزارت زنان و برابری ها را به ماریا میلر واگذار کند و تا ژوئیه سال 2016 نیز در منصب وزیر کشور بریتانیا مشغول به کار بود. همین حفظ پست ایشان را در موقعیتی ویژه قرار داد زیرا در 50 سال گذشته هیچ کس به مدت 6 سال پی در پی این پست کلیدی را نداشت.

نخست‌وزیری ترزا می

بعد از استعفای دیوید کامرون و رای مردم برای خروج کشور بریتانیا از اتحادیه اروپا، جانشین وی شد. وی درحقیقت دومین نخست وزیر زن بریتانیا بعد از مارگارت تاچر محسوب می شود که برخلاف ایشان بدون پیروزی در انتخابات توانست قدرت را از آن خود کند.

کناره گیری ترزا می از قدرت

زمانی که تاریخ کناره گیری تراز می از قدرت نخست وزیری بریتانیا فرا رسید، رقابت برسر جانشینی وی وارد مرحله جدی تری شد. براساس آنچه خبرگذاری رویترز اعلام می کند، سخنگوی دولت در 7 ژوئن 2019 در جمعی از خبرنگاران اعلام کرد: ترزا می تا زمان انتخاب نخست‌وزیر جدید، در دفترش خواهد ماند.

14 نفر از سیاستمداران کاندید جانشینی ترزا می هستند که مهمترین گزینه رقابتی وی بوریس جانسون؛ وزیر امور خارجه پیشین و مایکل گوو وزیر محیط زیست بریتانیا است.

جانسون اعلام کرده بود در صورت انتخاب وی، تا پایان اکتبر چه توافق صورت بگیرد و یا صورت نگیرد؛ همزمان با اتحادیه اروپا برگزیت را اجرا می کند. مایکل گروو اما موضع نرم تری برای توافق بر سر برگزیت داشته است.

ترزا می در زمان نخست وزیری، برای کسب ضمانت از سوی اتحادیه اروپا جهت اصلاح ترتیبات پشتیبان تلاش کرد که درخصوص مرزهای ایرلند شمالی بود. درحقیقت ترتیبات پشتیبان نوعی سیاست ضمانتی محسوب می شوند که از ایجاد مرز سخت بین بخشی از ایرلند که بخشی از آن متعلق به بریتانیا و بخشی از آن عضو اتحادیه اروپا است، پیشگیری کند.

این سیاستمدار از 3 خرداد استعفای خود را اعلام کرد و تا تاریخ 17 خرداد که رسما از سمت خود استعفا داد.

مدت نخست وزیری دولت انگلیس و رهبری حزب محافظه‌کار تراز می 3 سال از 2016 بعد از استعفای جیمز کامرون ادامه داشت. زمانی که ترزا می در مقابل دفتر نخست وزیری انگلیس در خیابان داونینگ سخنرانی می کرد، استعفای خود را اینگونه بیان کرد: «در یک دموکراسی، اگر به مردم گزینه‌ای برای انتخاب بدهید، وظیفه دارید تصمیمی که می‌گیرند را اجرا کنید».

او با اشاره به موضوع مخالفت مجلس عوام انگلیس با توافقی که بعد از مذاکره با اتحادیه اروپا درباره برگزیت به‌دست آورده بود، عنوان کرد: «هرچه در توان داشتم برای قانع کردن نمایندگان پارلمان جهت حمایت توافق انجام دادم. اما متاسفانه موفق نشدم. سه بار تلاش کردم».

می با اشاره به این که زمان تکمیل فرایند انتخاب رهبر جدید برای حزب محافظه‌کار، به‌عنوان نخست‌وزیر به فعالیت خود ادامه می‌دهد اشاره داشت: «همواره از این که نتوانستم توافق برگزیت را تصویب کنم، افسوس خواهم خورد. نفر بعدی باید راهی پیدا کند که به نتیجه همه‌پرسی (خروج از اتحادیه اروپا) احترام بگذارد».

ترزا می علاوه بر اشاره به همه پرسی سال 2016 برای خروج انگلیس از اتحادیه اروپا اذعان کرد: «آن همه‌پرسی تنها یک درخواست برای خروج از اتحادیه اروپا نبود بلکه درخواستی برای تغییر بزرگ در کشورمان بود... اما مطمئنم که می‌توانیم توافق برگزیت را اجرا کنیم».

قبل از این که صحبت های بغض آلود خود را به اتمام برساند با چشمان اشکی اعلام کرد: «این شغل افتخار زندگی من بود. دومین نخست‌وزیرِ زن (انگلیس). که البته قطعا آخرین (نخست‌وزیر زن) نخواهم بود».

خروج انگلیس از اتحادیه اروپا

اگر که انگلیس بدون تصویب توافق از اتحادیه اروپا خارج شود، با شوک اقتصادی و سیاسی شدیدی رو به رو می شود. مردم بریتانیا در یک همه پرسی شرکت کردند و به خروج این کشور از اتحادیه رای مثبت دادند. قرار بود فرآیند خروج تا پیش از سال جاری تکمیل شود اما ناکامی لندن و بروکسل در توافق در مورد وضعیت رابطه سیاسی و اقتصادی پس از اجرای برگزیت، به تعویق در این فرآیند منجر شد.

فعالیت‌های مدنی ترزا می

ترزا می یکی از طرفدارن و پیگیران قانون ازدواج همجنس گرایان در بریتانیا بوده است. او فمینیسم می باشد و یکی از پایه گذاران گروه «زنان برای برنده شدن» است. این گروه تلاش دارد که زنان بیشتری را به منصب نمایندگان مجلس حزب محافظه کار برساند.

ویژگی‌های فردی ترزا می

ترزا می را به عنوان فردی سرسخت، محکم و غیرقابل انعطاف توصیف می کنند. او این ویژگی ها را مایه افتخار می داند. هم چنین از شخصیت وی به عنوان فردی مطمئن نیز یاد می شود به طوری که اگر کاری به او داده شود در نهایت به اتمام خواهد رسید.

ترزا می درباره خود این گونه عنوان می کند: "من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیو خبری به استودیوی دیگر نمی‌روم، سرناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی‌کنم و در مشروب فروشی‌های اطراف پارلمان با بقیه مشروب نمی‌خورم، اما کارم را بلدم".

یکی از خصوصیات فردی او که در سیاست بسیار به چشم می خورد توانایی‌اش در مذاکره و توجه به جزئیات در چانه‌زنی است.

یکی از انتقادات وارد شده به ترزا می در سال های گذشته مربوط به برخورد با وزارت کشور است که مانند ملک شخصی آن را تلقی می کند و به افکار عمومی چندان اهمیت نمی دهد، او با معاونان خود پیمان دوستی می بندد و کار خود را ادامه می دهد. همین موضوعات برای وزاتخانه که با مردم ارتباط دائمی و مستقیم دارد، باعت تنش شده است.

فیلمی از سخنان کم نظیر ترزا می نخست وزیر سابق انگلستان