به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از "ورزش سه"، تیم ملی ایران مقابل بوسنی با یک نمایش خوب و قابل دفاع توانست با نتیجه ۲ بر صفر به پیروزی برسد. اسکوچیچ در بازی مقابل بوسنی ترکیب ۳۴۳ را انتخاب کرده بود، و شجاع خلیل زاده، پورعلی گنجی و کنعانی زادگان به صورت همزمان در خط دفاعی قرار گرفته بودند. میلاد محمدی و صادق محرمی هم در پست وینگ بک نسبت به گذشته مسئولیت های متفاوتی به عهده داشتند.
با توجه به زمان بسیار کم کادر فنی برای اردو و شکل دادن به ساختار بازی مورد نظرشان چنین تغییری در ابتدا پر ریسک و غیر منطقی به نظر می رسد. ولی اسکوچیچ دلایل قابل دفاعی برای این تغییر آرایش دارد.
نکته اول تجربه موفق مربی کروات در نفت آبادان و تیم های قبلی خود در اجرای این سیستم است، که باعث می شود کادر فنی تیم ملی تئوری نقش ها و پست های جدید را با سرعت بیشتری به بازیکنان منتقل کنند. و برای پیدا کردن بازیکنان مورد نظر خود نیز به آزمون و خطای کمتری نیاز داشته باشند. نکته دوم شکل و فرم بازی عراق رقیب مستقیم ایران در راه صعود از مرحله گروهی است، که احتمالا اسکوچیچ را به این تغییر سیستم واداشته است. عراق که در بازی رفت توانست تیم ویلموتس را شکست دهد، بی تردید یکی از آماده ترین و متشکل ترین تیم های غرب آسیاست.
کاتانچ سرمربی عراق در دیدار رفت با آرایش ۳۴۲۱ مقابل ایران قرار گرفت. ۳ نفر جلوی زمین عراق با بشار، طارق همام و مهندعلی چه در زمان مالکیت و چه در زمان بازپس گیری توپ فشار سنگینی به خط دفاعی ایران وارد کردند. در واقع در بیشتر دقایق بازی بازیسازی از عقب زمین ایران مختل شده بود و دفاع های کناری ایران نیز تقریبا از کار افتاده بودند.
احتمالا آنالیز بازی رفت مقابل عراق کادر فنی تیم ملی را به این نتیجه رسانده است که با توجه به کیفیت فردی مهاجمان و سیستم بازی عراق، برای خنثی کردن نقطه قوت رقیب، احتیاج به برتری عددی در خط دفاعی دارند.
همانطور که در بازی مقابل بوسنی هم مشخص بود در فاز دفاع با ۵ مدافع عرض خط دفاعی تیم بیشتر می شود و برتری عددی کافی برای مقابله با مهاجمان حریف ایجاد می شود. در فاز حمله نیز وینگ بک ها نسبت به فول بک ها( مدافعان کناری) آزادی عمل بیشتری خواهند داشت.
گزینه های مربیگری تیم ملی جوانان مشخص شد
