به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، والدین همواره به دنبال این هستند که از بهترین روش ها و تکنیک ها تربیتی برای پرورش کودکان خود استفاده کنند. آنها نگران این هستند که چگونه فرزندانی باهوش و سالم داشته باشند؟ چگونه با آنها رفتار کنند و در زمانه ای که علم و فناوری با سرعت بالایی در حال پیشرفت است، چگونه هوش فرزندان خود را به بهترین نحو پرورش دهند؟ دانشمندان با سال ها تحقیق و مطالعه ی رفتار کودکان به یک اصل اساسی برای تربیت فرزندان باهوش دست پیدا کردند.
نکته ی اصلی در تربیت فرزندان باهوش این است که هیچ گاه نباید هوش آنها را تشویق کرد. طبق نتایج تحقیقاتی سی ساله که به صورت یک گزارش در مجله ی Scientific American منتشر شده است، هوش و ذکاوت بوسیله ی شکست های متمادی به دست می آید. به عبارت دیگر به منظور پرورش هوش یک فرد، بهتر است که در فرآیند یادگیری او، احتمال شکست نیز گنجانده شود.
کودکانی که تصور می کنند باهوش هستند، کمتر برای پیشرفت تلاش می کنند و جایی برای رشد ندارند. در مقابل، کودکانی که با حالتی تسلط گرا و با رفتارهای مدیرانه تربیت می شوند، به این نکته می رسند که هوش، بیش از همه بوسیله ی امتحان کردن و تلاش زیاد به دست می آید. آنها به این نکته واقف می شوند که هوش، استعدادی ثابت و غیر قابل پیشرفت نیست و همیشه می توان آن را بهبود بخشید.
باور داشتن به این که می توانیم پیشرفت کنیم، نکته ی اساسی در پیشرفت است. افرادی که مطمئن هستند می توانند هوش و ذکاوت خود را با کار بیشتر پیشرفت دهند، مطمئنا در این مسیر موفق خواهند شد. کودکانی که با باور به این که شکست خوردن جزئی از پیشرفت است، تربیت می شوند، در ادامه ی مسیر زندگی نیز موفق تر خواهند بود و در برابر مشکلات زندگی با انعطاف بیشتری برخورد می کنند چرا که مشکلات و شکست ها ر اشانس بزرگی برای پیشرفت می دانند.
به منظور تشویق کودکان برای پیشرفت شخصی، بهترین کار حفظ اعتدال در تشویق آنها است. والدین نباید تنها زمانی که کودکان موفق می شوند، تلاش آنها را ستایش کنند. در این حالت، فرزند تصور می کند که تنها باید در کارها موفق شود و جای هیچ گونه شکست و اشتباهی را در فعالیت هایش متصور نمی شود. در نتیجه هر شکست برای او دردآور و تحربه ای تلخ می شود.
در واقع، به منظور تربیت فرزندانی که از شکست های خود نترسند، بهتر است در زمان شکست نیز آنها را به خاطر تلاششان تشویق کنیم. سعی کنید فرزندان خود را مجبور به انجام ریسک کنید. آنها نباید از ریسک کردن و اشتباه کردن بترسند. در نتیجه آنها یاد می گیرند که نیازی نیست همیشه کارها را عالی انجام دهند و در صورت شکست خوردن سرخورده نخواهند شد.
