همیشه جرو بحث و ناراحتی در زندگی مشترک وجود دارد طبیعی است که داشتن خاطره اوقات خوش برای شفای رابطه از هم گسیخته امری حیاتی است، اما هیچ چیزی جای گفتگو درباره رنجش و ناخشنودی و گوش دادن به حرف ها و درک احساسات یکدیگر را نمی گیرد. تا وقتی سعی نکنید به احساسات ناخوشایند همسر خود توجه کنید و آن ها را بشنوید هیچ وقت مسئله ای حل نخواهد شد و ممکن است بعد از مدتی دوباره مشکل جدیدی در رابطه شما و همسرتان پیش بیاید. حل تعارض از طریق گفتگو از مهارت های مهم بین زوجین است که می توان به شیوه ای کاربردی، از آن برای حل و فصل اختلافات استفاده کرد.
چگونه به همسرم بگویم از او ناراحتم؟
در بسیاری از موارد افکار و تصورات اشتباهی در بین همسران وجود دارد که مانع از صحبت کردن آنها با یکدیگر می شود. در ابتدا شناخت این برداشت های اشتباه و فکر واقعی در پشت آن باعث می شود که قدم اول را در حل این گونه مسائل برداریم.
1 - اگر با همسرم صحبت کنم، خودم ضایع می شوم.
2- اگر به همسرم بگویم چطور دلم را شکسته، او را بیشتر از خود رانده ام.
3- اگر به حرف های همسرم گوش کنم، فکر می کند که با او موافق هستم.
4 - اگر صحبت کنم و بگویم چه چیز آزارم می دهد، فاصله من از همسرم بیشتر می شود.
5 - اگر به سهم خود در بروز مشکلات اعتراف کنم، همسرم دیگر مرا تحویل نمی گیرد یا علیه خودم استفاده می کند.
برخی از مهم ترین نشانه های هشدار در مشاجرات همسران
اگر در طول هفته دست کم در سه موقعیت از موقعیت های زیر قرار می گیرید، یعنی زندگی شما سرشار از تعارض است و مهارت گفتگو با همسر را نیاموخته اید.
1- نمی توانید با همسرتان درباره موضوعی خاص با آرامش صحبت کنید.
2 - درباره هر اختلاف پیش آمدهای فریاد می زنید و به یکدیگر توهین می کنید.
3 - بیشتر اوقات روز با یکدیگر ترشرویی می کنید و با همدیگر حرف نمی زنید.
4 - به طور مداوم از یکدیگر عصبانی می شوید و بی دلیل و طولانی مدت با یکدیگر حرف نمی زنید.
چه راه های صحیحی برای بیان اتفاق بد پیش آمده با همسر وجود دارد؟
در ابتدا بسیار مناسب است که موقعیت مناسبی را برای صحبت با همسر خود ترتیب دهید و ترجیحاً زمانی را انتخاب کنید که هر دوی شما از نظر روحی و جسمی آمادگی گوش دادن به صحبت های یکدیگر را دارید. نکاتی که در زیر عنوان شده است بر محوریت هنر گوش دادن به یکدیگر مطرح شده است، چون اعتقاد بر این است تا زمانی که ما راه گوش دادن به حرف های یکدیگر را بر خود ببندیم و تنها متوجه حرف های خود باشیم هیچ مشکلی حل نخواهد شد.
1- صمیمانه به حرف های همسرتان گوش کنید
سعی کنید با گوش کردن به دنیای همسرتان وارد شوید و از چشم او به موضوع پیش آمده نگاه کنید. یعنی به شکل غیر تدافعی و غیر رقابت جویانه از خودتان بپرسید همسرم سعی دارد چه چیزی را به من بفهماند و روی چه مسئله ای در حرف های خود تاکید دارد. سعی کنید بعد از مدتی که از صحبت های همسر شما گذشت به او خلاصه ای از مطالبی که گفته را بیان کنید. با این کار همسر شما متوجه می شود که کاملاً به حرف های او گوش می کنید و به صحبت کردن ترغیب می شود.
2- فضای گفتگو را عوض کنید
روش بعدی این است که به دعوا ادامه بدهید اما شرایط آن را عوض کنید. برای مثال با لحنی آرام بگویید: “می شود صدایت را به یاری پایین لطفاً؟”، “خوشحالم که درباره اش بحث می کنیم اما خواهش می کنم فریاد نزن.”، “لطفاً از موضوع بحث دور نشو.” یا “می توانی این حرف ها را بدون هیچ قضاوتی دوباره بزنی؟”
3 - اعتراف کنید که دعوا کردن بیهوده است
باید نظرتان را در این خصوص اعلام کنید که دعوا شما را به جایی نمی رساند. مثلاً بگویید: “این بی معنی است، درست نمی گویم؟ به هیچ جا نمی رسیم”. “داریم زمان و نیروی خودمان را بی فایده تلف می کنیم. این طور نیست؟” یا “چه قدر باید در مورد این موضوع با هم دعوا کنیم؟”
4 - از دید هم به موضوع نگاه کنید
گاهی می توانید تلاش کنید تا مشکلات را از دیدگاه دیگری ببینید و در نتیجه شرایط را بهتر کنید. مثلاً بگویید: “من حرف تو را نمی فهمم. کمکم کن بفهمم” یا “اجازه بده ببینم می توانم این مسأله را از نگاه تو ببینم”.
5 - استفاده از فن معاوضه
زوج ها غالباً بدون اینکه بدانند دعوا بر سر چیست با هم می جنگند و جر و بحث راه می اندازند و اغلب بدون اینکه نقطه نظر همسرشان را درک کنند درستی آن را زیر سؤال می برند و یا مخالفت می کنند. منظور این روش آن است که کمک کند شمای شنونده گوش کنید و ببینید همسرتان چه می گوید و شمای گوینده احساس کنید به حرفتان گوش داده می شود. به این صورت وقتی که در حال بحث بر سر موضوعی هستید و یکی از شما آزرده یا عصبانی شد شما یا همسرتان فرمان ایست می دهید و جای خود را به عنوان گوینده یا شنونده عوضمی کنید و با این کار از تحمیل نقطه نظرهای خود دست بر می دارید. و به دنیای همسرتان قدم می گذارید. با این کار از تنش میان شما و همسرتان کاسته می شود و روند گفتگوی طبیعی را بدون هیچ گونه عصبانیتی پی خواهید گرفت.
6 - استفاده از فن خلع سلاح
این روش به شما کمک می کند به جای دفاع از گفته های خود به گفته های همسرتان متمرکز شوید و از این طریق اختلاف پیش آمده را حل کنید. در این تمرین شما به نوبت حقیقت دیدگاه همسرتان را که خالصانه با آن موافق هستید کشف کرده و به طریقه ای خیرخواهانه و مجاب کننده آن را تصدیق خواهید کرد. این کار باعث می شود موضوع اصلی که باعث ناراحتی شما و یا همسرتان شده است کشف شود و از گفتگوهای حاشیه ای پرهیز شود.
7- ناراحتی خود را آشکار کنید
یکی از راه های خاتمه دادن به دعوا این است که دست از سرپوش گذاشتن روی ناراحتی خود بردارید تا زخم های هیجانی شما خودش را نشان بدهد. می توانید بگویید: “من واقعاً دارم اذیت می شوم”، “سردرد گرفتم”، “استرس دارم”، “از اوضاع پیش آمده می ترسم” یا “کم کم دارم احساس می کنم خسته و فرسوده شده ام”.
8- اعلام آتش بس کنید
یک راه دیگر این است که به طور صریح درخواست آتش بس کنید. می شود گفت: “می توانیم کمی استراحت کنیم؟”، “این دعوا مرافعه ی ما را به هیچ کجا نمی رساند”، “نمی توانم ادامه بدم، احتیاج دارم یک کم استراحت کنم”، “چه طوره کمی نفس بکشیم، استراحتی بکنیم؟” یا حتی “می شود تمامش کنیم و بعداً با هم گفتگو کنیم، من الان واقعاً به این کار احتیاج دارم؟”
9 - معذرت خواهی کنید
این واژه می تواند بسیار تأثیرگذار و آرام بخش باشد، ولی وقتی گیر این فکر می افتیم که “حق با من است، تو اشتباه می کنی” و آن را تکرار می کنیم، گفتن عبارت “ببخشید” خیلی سخت می شود. به جای پافشاری بر روی عقیده اشتباه خود می توانید بگویید: “من را ببخش. نمی خواستم آزارت بدهم”، “عذر می خواهم. بدجوری تحت فشار بودم”، “نمی خواستم منظورم را این طوری بیان کنم. دوست داری طور دیگری بگویم؟”، “می توانم درک کنم که چه قدر آزار دیدی، خواهش می کنم مرا ببخش”.