غم نم نم بارون و دریا واسه قایق خسته ی تنها
دو برابره وقتی نباشی دو برابره ضربه ی موجا
دو برابره وحشت ساحل دو برابره گریه ی دریا
اونی که میگه خوبه شکستست دل اون که میخنده گرفتست
دیگه عاشق هیشکی نمیشه یه نفر بود و رفت و در بست
همه چیزی که داره تو دنیاش خاطرات اون آخر هفتست
دو برابره هرکی که دیدی عاشق بود این قایق
واسه رد شدن از دل دریا قایق بود این عاشق
وقتی دیدم عوض شدی دیگه هیچی نشد مثل سابق
یه خداحافظ مردونه گفتم بی گریه بی هق هق
با نمک میشن آدما وقتی میبینن پر زخمه تنت
کوه درد اگه باشی مهم نیست باز این آدما میشکننت
گاهی خیره میشم به خیابون از شکسته ی پنجرمون
نگران تو میشم عزیزم هوا ابره تو کوچه نمون
من که تنها شدم سر عشقت تو یکی دیگه تنها نمون
هنوز عشقمی فرقی نداره که تموم شده رابطه مون
