قرارداد بيمه عمر زماني كاركنان يك شركت
واژه بیمه، در لغت به اطمینان، ضمانت، حفظ و نگهداری در برابر حوادث و خطرات معنا شده و در اصطلاح، ضمانت مخصوصی است از جان یا مال که در تمدن جدید رواج یافته است. به این ترتیب که برای شخص یا مال، ماهانه مبلغی به شرکت بیمه می دهند و درصورت رسیدن خطر به جان یا مال، شرکت مبلغ معینی می دهد. در واقع بیمه قراردادی است که طبق آن بیمهگزار (بیمه شونده) متعهد میشود ماهانه، یا سالانه و یا یکباره مبلغ معینی به بیمهگر (بیمهکننده) بپردازد و در مقابل آن، بیمهگر متعهد میشود که به بیمهگزار یا شخص ثالثی که در قرارداد بیمه معین و قرارداد به نفع او منعقد شده است، مبلغی پول یا پرداختی ثابتی و هر عوض مالی دیگری، در صورت وقوع حادثهای، یا ضرری که در قرارداد بدان تصریح شده است، بپردازد.
بیمه دارای انواع و اقسام مختلفی است که دو گروه اصلی آن عبارت هستند از بیمه های اجتماعی و بیمههای بازرگانی. در اصل بیمه یکی ازشیوه های مدیریت ریسک میباشد (انتقال ریسک به فرد یا سازمان دیگر).
بیمهها به سه دسته کلی تقسیم می شوند:
الف- اشخاص
ب- اموال
ج- مسئولیت
و برخی بیمه های خاص
الف- بیمه اشخاص شامل:
عمر
حادثه
درمان
ب- بیمه اموال شامل:
بیمه اتومبیل( شخص ثالث، بدنه )
آتش سوزی
بیمه های مهندسی
بیمه حمل و نقل ( صادرات ، واردات ، ترانزیت ، داخلی )
ج- بیمه مسئولیت
بیمه های مسئولیت دارای انواع مختلفی است که برخی از آنها عبارتند از:
مسئولیت کارفرما درقبال کارکنان
مسئولیت حرفهای پزشکان و پیراپزشکان
مسئولیت مدنی مدیران و مسئولان فنی بیمارستان ها – کلینیک ها و درمانگاه ها
مسئولیت در مقابل همسایگان مجاور ناشی از سرایت آتش سوزی و انفجار
د- بیمه های خاص شامل:
بیمه مرهونات بانکی (وام های بانکی)
بیمه نامه پول در صندوق
بیمه شتر مرغ
بیمه اسب
و ...
