فلج حنجره عارضه ای در سگهای عظیم الجثه است کهدر اواسط زندگی و یا در دوران کهولتشان رخ می دهد. این عارضه درنژادهای Bouviers , Siberian huskies مادرزادی است. ممکن است اولین علامت بیماری تنفس صدا دار باشدمخصوصا وقتی که سگ هیجان زده شود و یا زیاد تمرین کرده باشد. سیر بیماری به گونه ایاست که حیوان بیمار قادر به تنفس نخواهد بود و گاهی عمل جراحی برروی بافتهای پشتگلو لازم می شود.
اگرچه صدایی که سگ ها تولید می کنند ممکن است متفاوت باشد، با این حال سگ ها صدا را از طریق تارهای صوتی به روشی مشابه انسان تولید می کنند. تارهای صوتی سگ در گلو، به ویژه در حنجره و بالای نای قرار دارد. حنجره توسط رباط ها در کنار هم نگه داشته می شود. تارهای صوتی سگ ضخیم است و به آن ها اجازه می دهد تا با صدای بلند پارس کنند.
پس سگ ها نیز مانند ما انسان ها دارای حنجره هستند. باید به این نکته توجه داشته باشید که حنجره با مخاط پوشیده شده است، اما مژک ندارد (موهای ریزی که به حرکت مخاط در مجاری کمک می کند). اگرچه قرار است حنجره دارای لایه ای از مخاط نازک برای محافظت از حنجره و کمک به عملکرد آن باشد، اما زمانی که مخاط غلیظ تر ایجاد می شود، فقدان مژک ها به این معنی است که حرکت آن دشوار خواهد بود.
علاوه بر این، حنجره حساس ترین ناحیه از نظر سرفه است. به سادگی با گذاشتن انگشت خود بر روی ناحیه حنجره، می توانیم رفلکس بلع را تحریک کنیم. علاوه براین، این فرآیند زمانی اتفاق می‌افتد که از بیرون به ناحیه مورد نظر فشار وارد شود، مثلاً وقتی یک افسار به یقه سگ ها وصل شده است. پس می توان گفت که حنجره یکی از قسمت های مهم بدن موجودات زنده است.
فلج حنجره می تواند یک اختلال ارثی باشد، به ویژه در هاسکی سیبری، بول تریر، بوویه فلاندر، پیرنه و دالماتیان. علائم اغلب در سال اول زندگی سگ ظاهر می شود.
همچنین یک نوع غیر ارثی فلج حنجره وجود دارد. این فلج حنجره اکتسابی نامیده می شود. اعتقاد بر این است که بیشتر این موارد به دلیل یک بیماری عمومی است که به ارتباط اعصاب به عضلات حمله می کند. در نهایت می تواند سایر قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار دهد. این اختلال اکتسابی بیشتر در سگ های مسن دیده می شود. لابرادور رتریورها اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند، درست مانند سایر نژادهای سگ بزرگ و غول پیکر در سگ های نژادهای کوچکتر، این اختلال به طور مکرر دیده نمی شود.
فلج حنجره همچنین می تواند در نتیجه آسیب به گلو و اعصاب کنترل کننده حنجره رخ دهد. می تواند برای مثال، آسیبی به شکل جراحی، تومور یا زخم نیش در قسمت فوقانی گردن باشد که همگی می توانند به طور بالقوه به اعصاب آسیب برسانند و منجر به فلج حنجره شوند.
بسیاری از سگ های مبتلا به فلج حنجره نیز کم کاری تیروئید (متابولیسم پایین) دارند. متأسفانه به نظر نمی رسد که درمان کم کاری تیروئید به فلج حنجره کمک کند
ضعیف شدن صدای پارس تا زمانی که عملاً قابل شنیدن نباشد.
عدم تحمل ورزش با پیشرفت شرایط بالینی بیمار بروز پیدا می کند.
اگر بیماری بدون درمان پیشرفت کند، تنفس پر سر و صدا و غیر عادی شنیده می شود.
صدای خشن تنفسی هنگام استنشاق در حین و بعد از ورزش. چنین صدایی در زمان استراحت نیز تولید می شود.
غش به علت اختلال تنفسی ممکن است اتفاق بیفتد، حتی باعث کما می شود که می تواند منجر به مرگ حیوان شود.
معاینه فیزیکی کامل اولین قدم است. سگ شما ممکن است برای افزایش تنفس و ارزیابی تغییر در صدای تنفسش نیاز به پیاده داشته باشد. پس از معاینه فیزیکی، گام بعدی اغلب این است که به سگ خود یک آرامبخش سبک بدهید تا حنجره معاینه شود. پس از آرام بخش، داروی دیگری که تنفس را تحریک می کند، اغلب تجویز می شود. با این کار می توانید ببینید تک تک قسمت های حنجره چگونه حرکت می کنند، آیا تارهای صوتی می توانند به درستی باز و بسته شوند و آیا مشکل در هر دو یا فقط یک طرف است.
اسکن اولتراسوند ناحیه گردن/گلو نیز می تواند بخشی از ارزیابی توانایی عضلات موضعی برای حرکت باشد. این اغلب به یک دامپزشک متخصص در این زمینه نیاز دارد.رادیوگرافی قفسه سینه برای بررسی علائم ذات الریه پس از استنشاق غذا و ارزیابی مری توصیه می شود. بسیاری از سگ های مبتلا به فلج حنجره دارای مری بزرگ (مگا مری) نیز هستند.
اگر در هنگام استراحت یا در حین ورزش، استرس یا در هوای گرم مشکل تنفسی وجود ندارد، اغلب تصمیم می گیرید فقط مراقب بدتر شدن وضعیت باشید. همچنین در موارد خفیف توصیه می شود که به جای قلاده از بند استفاده کنید تا از فشار بر مجاری تنفسی سگ خود جلوگیری کنید. بهتر است از ورزش سگ در هوای گرم خودداری کنید، زیرا این امر می تواند منجر به تورم غشاهای مخاطی در راه های هوایی شود که می تواند تنفس را دشوار کند.
اگر سگ شما دچار استرس می شود، به عنوان مثال با تنها ماندن در خانه یا در هنگام رعد و برق یا موارد مشابه، ممکن است ایده خوبی باشد که با دامپزشک خود در مورد امکان استفاده از داروهای ضد اضطراب یا آرام بخش صحبت کنید. همچنین می تواند ایده خوبی باشد که خطر بلع اشتباه سگ خود را کاهش دهید، زیرا اگر غذا وارد مجاری تنفسی شود، این امر می تواند منجر به سرفه و ذات الریه شود. برای مثال می‌توانید از کاسه‌های غذای مخصوصی استفاده کنید که از قورت دادن غذا توسط سگ جلوگیری می‌کند، از غذای کنسرو شده یا غذای نرم شده استفاده کنید و کاسه‌های آبی تهیه کنید که در آن سگ نیز باید مدت بیشتری برای نوشیدن صرف کند.
در موارد شدید ممکن است جراحی لازم باشد. با این حال، فلج حنجره را درمان نمی کند! هدف از این عمل بهبود اندازه حنجره برای تسهیل تنفس است. متداول ترین عمل "لارنگوپلاستی جانبی آریتنوئید" یا به زبان عامیانه تر: "عملیات کمربند" نامیده می شود. می توان آن را در یک یا هر دو طرف حنجره انجام داد. متأسفانه، از آنجایی که سوراخ نای را در یک موقعیت باز ثابت می کند تا تنفس راحت تر شود، خطر بیشتری برای ورود غذا به مجاری تنفسی و در نتیجه ابتلا به ذات الریه وجود دارد.
به طور کلی، انجام یک تشخیص دقیق دامپزشکی، امری ضروری است. دامپزشک حیوان خانگی شما می تواند با مشاهده مستقیم تارهای صوتی با کمک لارنگوسکوپ این بیماری را تشخیص دهد. تارهای صوتی زمانی که باید از هم جدا شوند در وسط به هم پیوسته به نظر می رسند.
این مسئله می تواند مجرای تنفسی حنجره را باریک کند و باعث گرفتگی صدا شود. روش درمان این اختلال، شامل مداخله جراحی است. در برخی موارد، تارهای صوتی باید برداشته شوند و به این ترتیب سگ برای همیشه پارس نمی کند.
