به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی ساعدنیوز به نقل از ایسنا، سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران که مدتی است از فضای فوتبال دور است، بی‌شک یکی از بنام‌ترین چهره‌های فوتبالی کشورمان است. بر این اساس در مصاحبه‌ای که به انگیزه جشن تولد علی پروین و محمد خوردبین در یکی از تمرین‌های تیم فوتبال پرسپولیس برگزار شد، علی پروین نام علی دایی را در ابتدای فهرستی از بزرگان فوتبال ایران و اسامی چون کریم باقری، خداداد عزیزی و فرهاد مجیدی قرار می‌دهد؛ اما این کلام تقطیع شده و در شرایطی که بسیاری از رسانه‌های مکتوب و تصویری به انتشار کامل صحبت‌های مرد باسابقه فوتبال پرسپولیس پرداخته‌اند، در یکی از بخش‌های خبری صداوسیما نام علی دایی حذف می‌شود!
در پی این اتفاق، برخی رسانه‌ها با قرار دادن فیلم اصلی در کنار آنچه از تلویزیون پخش شد، به رویکرد سلیقه‌یی رسانه ملی در قبال حذف نام «علی دایی» واکنش نشان داده و با طرح این پرسش که «چرا نام علی دایی هم حذف کردید؟»، سعی در شفاف‌سازی داشتند.
تا لحظه انتشار این گزارش، پاسخی از سوی سازمان صداوسیما درباره‌ِ دلایل این تصمیم و مجرای تصمیم‌گیرنده اعلام نشده است؛ اما از آنجا که رییس فعلی، خود از قدیمی‌های رسانه ملی در عرصه خبر و اطلاع‌رسانی است و از همان بدو ورود هم طرح تحولش را با اتخاذ شعار شفاف‌سازی در حوزه خبر آغاز کرد و بر اصل «اعتمادسازی» پافشاری داشت، باید دید چنین رویکردی در رسانه ملی در نهایت با چه واکنشی از سوی پیمان جبلی مواجه خواهد شد.
ضمن اینکه اتفاقاتی از این دست را در حالی همچنان در رسانه ملی شاهد هستیم که در این سال‌ها بارها از سوی کارشناسان رسانه و استادان ارتباطات، درباره‌ی لزوم اتخاذ رویکرد حذف و تغییر حداقلی خبر با هدف جذب حداکثری مخاطب هشدار داده شده است.
چنانچه محمدعلی پیرعلی ـ مدیر مسؤول روزنامه «سیاست روز» ـ در گفت‌وگویی با این خبرگزاری درباره خط قرمزهایی که در اخبار صداوسیما وجود دارد، گفته است: به نظرم صداوسیما خودسانسوری دارد و نگران هجمه‌های مختلفی است که از گروه‌های مختلف به سمتش روانه می‌شود. صداوسیما بالاخره باید تکلیف خود را روشن کند و به جای اینکه خطوط قرمزی که فرد یا گروهی تعریف کرده‌اند را اعمال کند، خطوط قرمز خود را بر اساس مصالح و منافع نظام در نظر بگیرد؛ البته این نگرانی‌های صداوسیما قابل درک است و باید خود را آماده کند که اگر توانست منطبق با خطوط قرمز مصالح و منافع نظام عمل کند و از هیچ هجمه‌ای هراس نداشته باشد. اما به نظرم در حال حاضر صداوسیما ممکن است نگران این باشد که گروه و فردی از آن انتقاد کنند. بنابراین دچار خودسانسوری می‌شود و زمینه‌ای را فراهم می‌کند که مخاطب استقبال نمی‌کند و احساس می‌کند که باید از یک منبع دیگری اطلاعات و خبر خود را به دست آورد.
