به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، افراد مبتلابه اسکیزوئید در روابط اجتماعی بی تفاوت هستند و معمولاً کناره گیری می کنند. این افراد معمولاً تنها هستند و به کارهای انفرادی علاقه بیشتری دارند و احساسات و هیجانت خود را به ندرت بروز می دهند یا بیان می کنند. در هیچ یک از میهمانی ها شرکت نمی کنند، ازنظر دیگران آنها خجالتی به نظر می آیند.
این افراد مشاغلی را انتخاب می کنند که در آن تنها باشند مانند: کارمند کتابخانه، آزمایشگاه، متصدی بایگانی و مأمور نگهبانی شب و … این مشاغل را صرفاً از روی علاقه انتخاب نمی کنند بلکه می توانند تنها باشند و از دیگران دوری و خود را مشغول کنند، البته آنها عملکرد خوبی در کارشان دارند.
دوست صمیمی و نزدیک ندارند و یا اگر دوستی دارند ارتباط کمی با او دارند، با خانواده نیز ارتباط سطحی دارند، علاقه و تمایلی به ازدواج ندارند و حتی در میان سالی با والدین خود زندگی می کنند. میل جنسی ندارند و اگر ازدواج کنند به عنوان تکلیف و وظیفه به آن نگاه می کنند.
نگهبانی شب از مشاغلی که اسکیزوئید ها انتخاب می کنند
نسبت به تعرف یا انتقاد بی تفاوت و به معنی واقعی بی احساس هستند، در گفتار و حرکات یکنواخت و آرامند، احساسی از خود بروز نمی دهند. و از انجایی که معمولا در خیالات و رویا به سر می برند حتی در روابط ساده نیز ناشیانه عمل می کنند. نسبت به محرک های اجتماعی بی تفاوت هستند، این افراد در صورت از دست دادن عزیزانشان آنچان افسرده و غمگین نمی شوند.
تفاوت اختلال شخصیت اسکیزوئید و اسکیزوفرنی
در روند درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید به راحتی با تشخیص اسکیزوفرنی اشتباه گرفته می شود. علیرغم وجود شباهت بین اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت اسکیزوئید این دو اختلال متفاوت از هم بوده ولی در برخی از اوقات اختلال شخصیت اسکیزوئید پیش درآمدی بر اسکیزوفرنیا می باشد.
اسکیزوفرنی بیماری روانی شدیدی است که در آن فرد مبتلا ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهد و نوعی جنون محسوب می شود، در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت نوع اسکیزوئید نیز ممکن است دچار دوره های کوتاهی از جنون همراه با توهمات و پندار غلط شوند که طول مدت زیاد یا شدت زیاد مانند آنچه در اسکیزوفرنی دیده می شود را ندارند.
دیگر کلید تشخیصی این اختلال و تفاوت آن با اسکیزوفرنی این است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به تفاوت میان واقعیت و افکار تحریف شده آگاه هستند، ولی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب تحت تاثیر توهمات خود قرار می گیرند. با وجود این تفاوت ها، می توان برای درمان اسکیزوئید افراد مبتلا به این بیماری با درمان هایی که برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی گذاشته می شود، بهبود یابند و از آنها استفاده کنند.
وجه تمایز شخصیت اسکیزوئید با شخصیت اجتنابی
شخصیت اجتنابی خواهان برقراری روابط با دیگران است، اما به دلیل ترس از طرد شدن و عدم پذیرش از طرف دیگران از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب می کند، اما شخصیت اسکیزوئید اصولا به برقراری روابط علاقه ای ندارد و به تنهایی تمایل دارد.
تفاوت اختلال شخصیت اسکیزوئید و اختلال شخصیت پارانوئید
اختلال شخصیت پارانوئید معمولا با یک بی اعتمادی فراگیر مشخص می شود. افراد مبتلا به این اختلال شخصیت فرض می کنند که دیگران به آنها آسیب می رسانند، از آنها سوء استفاده می کنند یا به شکل های مختلف آنها را تحقیر می کنند، در حالی که چنین نیست.
آنها به تلاش زیادی برای دفاع از خود و حفظ فاصله خود از دیگران می پردازند. حتی برای پیشگیری از این موارد ممکن است به دیگران حمله کنند. به نظر می رسد آنها کینه ای، اهل دعوا و خیلی حسود هستند.
تفکر در آنها به طور آشکار تحریف شده است. درک این افراد از محیط اطراف شامل کشف نیات بدخواهانه و رفتارهای تحقیرآمیز دیگران است. به این دلایل، آنها به دیگران اعتماد ندارند و از روابط نزدیک با دیگران دوری می کنند. زندگی عاطفی آنها تحت سلطه تمایل به بی اعتمادی و خصومت است.
هدف از درمان اختلال شخصیت اسکزوئید
با توجه به رویکردهای مختلف روش های درمانی متنوعی برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود دارد. اما هدف از درمان شخصیت اسکیزوئید در تمامی آن ها تقریبا یکسان می باشد.
- کمک به شخصیت اسکیزوئید برای درک خود و بالا بردن عملکردش
- سازش بیشتر از طریق کاهش و یا پذیرش اضطراب
- کاهش اثرات توهم و اضطراب
- تغییر احساس
- درمان علائم افسردگی
- تغییر تفکر
- مقاوم شدن و خلاصی در مقابل آسیب پذیری
- شخصیت اسکیزوئید بتواند خود را از زندگی افسرده و طرد شده اش آزاد کند
درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید بدون آن که افسردگی او درمان شود، ممکن نخواهد بود. از آن جا که علت اصلی افسردگی شخصیت اسکیزوئید ناشی از طرد شدگی است، درمان افسردگی سخت تر می شود. برای از بین بردن احساس طرد شدگی، موقعیت های دردناک را برای شخصیت اسکیزوئید یادآوری می کنند. سپس درمانگر کمک می کند تا افکار و اتفاقات را از یک زاویه دیگر ببیند.
علل اختلال شخصیت اسکیزوئید
علت بروز اختلال شخصیت اسکیزوئید به درستی مشخص نیست. هم علل ژنتیکی و ارثی در به وجود آمدن این اختلال دخیل هستند و هم عوامل تربیتی-محیطی. در واقع یک دوره کودکی سرد که در آن هیچ گونه ابراز هیجانی وجود نداشته می تواند زمینه ساز این اختلال شود.
وجود اختلال اسکیزوئید و هم چنین اسکیزوفرنی در بستگان نزدیک افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید نشان دهنده ارثی بودن این اختلال می باشد.
عوارض و پیامدهای منفی اسکیزوئید
فقدان تعامل اجتماعی مشکل اصلی شخصیت اسکیزوئید است. افراد مبتلا به این نوع اختلال شخصیت ندرتا خشمگین و عصبانی می شوند زیرا ترجیح می دهند که با دیگران تعاملی نداشته باشند در نتیجه شرایطی مشابه مثل اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی و دیگر اختلال های شخصیتی در این افراد رایج تر از سایرین است.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت نوع اسکیزوئید در معرض افزایش خطر بروز مواردی مانند افسردگی، اضطراب، مشکلات کاری، مدرسه و ارتباط های اجتماعی، دیگر اختلالات شخصیتی، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، اقدام به خودکشی و… هستند. که این مسائل اهمیت درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید را نشان می دهد.
علائم افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید
گسستگی از روابط اجتماعی و محدود بودن طیف احساسات و هیجان های ابراز شده در روابط بین فردی به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه های مختلف به چشم آید، که علامتش وجود لااقل چهار تا از موارد زیر است که در درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید تاثیر به سزایی دارد:
-نه میلی به برقرار کردن روابط صمیمی و نزدیک داشته باشد و نه از این گونه روابط لذت ببرد، از جمله عضویت در یک خانواده.
– تقریباً همیشه فعالیت های انفرادی را ترجیح می دهد.
– به داشتن روابط جنسی با کس دیگر هیچ علاقه ای نداشته باشد یا علاقه بسیار کمی داشته باشد.
– از هیچ کاری لذت نبرد، یا فقط از کارهای معدودی خوشش بیاید.
– بجز بستگان درجه اول هیچ دوست صمیمی یا مورد اطمینانی نداشته باشد.
– به تمجید، تشویق یا خرده گیری و حرف دیگران بی اعتنا و بی تفاوت به نظر برسد (بعضاً وضع پوشش خاص یا ژولیده این افراد را توضیح می دهد)
– سردی هیجانی، بی اعتنایی، یا حالت عاطفی تخت از خود نشان دهد.
شغل و جایگاه اجتماعی افراد مبتلا به اسکیزوئید
افراد مبتلا به این اختلال، بیشتر جذب مشاغل انفرادی می شوند که مستلزم حداقل تماس با دیگران است مثل نگهبانی شبانه، کار با کامپیوتر و اشیا، کارمند بخش بایگانی و…
نحوه ی ارتباط افراد اسکیزوئید با دیگران
فرد مبتلا به اختلال اسکیزوئید از دیگران به لحاظ هیجانی و اجتماعی فاصله می گیرد و حالت عاطفی این افراد محدود، سرد، یا به نحو نابجایی جدی است. آن ها به ندرت تماس چشمی را تحمل می کنند. آن ها معمولا تنها هستند، دوست صمیمی ندارند.
در ازای این تنهایی، آن ها ممکن است دلبستگی عجیبی به یک حیوان خانگی پیدا کنند یا تخیلاتی در مورد صمیمی شدن با کسانی که دارای آشنایی کمی هستند، دارند. حتی ممکن است دوستان خیالی هم داشته باشند که این موضوع باید در درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید مورد توجه قرار گیرد.
آی کیوی (IQ) و ایکیو (EQ) در افراد مبتلا به اسکیزوئید
وضعیت هشیاری و شناخت این گونه بیماران سالم است؛ حافظه شان خوب کار می کند؛ هر چند از هوش هیجانی و اجتماعی پایینی EQ برخوردارند اما از سوی دیگر از سطح هوش آی کیوی (IQ) بسیار بالایی نسبت به افراد دیگر برخوردارند که معمولاً آنان را افرادی تنها اما خلاق و مبتکر بار می آورد. به امور انتزاعی و فکری بسیار علاقمند بوده و به خوبی می توانند از پس مسائل انتزاعی برآیند.
مسائل زندگی شخصیت اسکیزوئید
شخصیت اسکیزوئید نسبت به تفاوت ها تمایلی از خود نشان نمی دهد. هر چه این الگوی رفتاری شدیدتر باشد، ازدواج با شخصیت اسکیزوئید را سخت تر می کند. این بی تفاوتی ها در زندگی خود شخصیت اسکیزوئید نیز تاثیرات زیر را در برد دارد:
بی تفاوتی ها باعث می شود که دچار ناتوانی در انتخاب گردد.
فاقد هرگونه نشانه ها و علایق زیست-محیطی شود.
بی تفاوتی ها و ناتوانی در انتخاب باعث می شود عملکرد و تجربه شخصیت اسکیزوئید نیز محدود شود.
شخصیت اسکیزوئید به صورت عجیبی رفتار می کنند. رویدادهای متنوع محیطی، اضطراب آن ها را افزایش می دهد و باعث نوعی “ترس از صمیمیت” می شود. در نتیجه روابط میان فردیشان را محدود می کنند.
سردی و کناره گیری از جمع موجب می شود شخصیت اسکیزوئید فرصت های کمتری برای اصلاح مهارت های اجتماعی داشته باشد و هر بار با مشکل بیشتری روبرو شود.
سردی و کناره گیری شخصیت اسکیزوئید، باعث می شود دیگران نیز نسبت به او عواطف و احساسات کمتری خرج کنند.در نهایت شخصیت اسکیزوئید تنها به روابطی محدود با تعداد محدودی از افراد می رسد. به همین دلیل درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید امری مهم است
