به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، بارداری به عنوان یک روند طبیعی در بخشی از زندگی خانم ها با تغییرات قابل توجه جسمی و روحی همراه است و ناآگاهی از این تغییرات و چگونگی مقابله با مشکلات احتمالی که بر اثر این تغییرات می تواند ایجاد شود، ممکن است منجر به بروز صدماتی شود که گاهی آثارش می تواند مادر را حتی تا سال ها بعد از زایمان دچار ناراحتی کند یا اینکه باعث بروز زودرس مشکلاتی شود که معمولا در دوران پیری گریبان گیر زنان می شود. مسئله بعدی زایمان مادران است که معمولا به علت ناآگاهی آنان از روش های مختلف تسهیل زایمان با درد و مشکلات بعدی همراه است. در آستانه روز جهانی طب فیزیکی بهتر است تاثیرات مهم فیزیوتراپی در دوران بارداری و حتی بعد از زایمان را از نظر کارشناسان بخوانید.
فیزیوتراپی در بارداری و زایمان چقدر موثر است؟
نقش فیزیوتراپی در دوران بارداری، زایمان و بعد از آن بسیار گسترده است. تمرینات ورزشی مناسب و آگاهی از چگونگی انجام فعالیت های روزمره می تواند نقش بسزایی در سلامت جسمی و حتی روحی بانوان جامعه داشته باشد و از بروز بسیاری از مشکلات و بیماری ها جلوگیری کند.
یک زن باردار می تواند با شرکت در کلاس های خاص دوران بارداری و داشتن آگاهی لازم و انجام فعالیت های ورزشی مناسب سلامت جسمی خود و جنینش را تا حدود زیادی تضمین کند.
هدف فیزیوتراپی در بارداری و بعد از زایمان
ارتقا و حفظ سطح بالای جسمانی و روحی مادر حین بارداری
آموزش ورزش های مناسب در دوره بارداری و پس از زایمان
آموزش لازم برای حفظ وضعیت صحیح در دوران بارداری
آگاهی پدر و مادر از روند بارداری و زایمان و نگهداری از کودک
کمک به آماده سازی و تسهیل زایمان و تسکین دردهای زایمانی
درمان دردهای ناحیه پرینئوم ناشی از پارگی و آسیب عضلات کف لگن
روش فیزیوتراپی دوران بارداری
بعد از تایید حاملگی می توان به کلینیک فیزیوتراپی مراجعه کرد. زمان ایده آل برای ارجاع زنان باردار هفته 12 تا 14 بارداری است اما معمولا بین هفته 9 تا 16 ارجاع می شوند. ابتدا خانم باردار بعد از ارجاع توسط متخصص زنان از نظر شرایط خطرناک پزشکی بررسی می شود. باید سایر بیماری هایی که می تواند بر حاملگی او اثر بد بگذارد، بررسی شود. همه مادران باید شاخص توده بدنی شان حساب شده باشد. شاخص توده بدنی اگر بالای 30 باشد فرد چاق و فربه است و چاقی مفرط دارد در این موارد مادر ریسک آمبولی، دیابت حاملگی و ... دارد. اگر شاخص توده بدنی مادر کمتر از 18 باشد این نشان دهنده اختلالات تغذیه است. در این موارد مادر حتما باید به متخصص تغذیه ارجاع شود. به طور معمول میزان افزایش وزن تا 25 درصد نسبت به قبل از دوران بارداری در حد طبیعی است و برای تغذیه جنین لازم است. به طور میانگین حدود 12.5 کیلوگرم افزایش وزن وجود دارد که این افزایش وزن مربوط به رشد جنین و جفت، بزرگ شدن رحم و سینه ها، ذخیره چربی، بزرگ شدن عضلات و ... است.
تغییرات سیستم اسکلتی عضلانی در بارداری و لزوم فیزیوتراپی
همزمان با رشد جنین به تدریج عضلات شکم تحت کشش قرار می گیرند و تکرار این کشش ها در زنانی که چند زایمان داشته اند منجر به کاهش تن عضلات شکم می شوند که وجود این عامل همراه با تغییرات عمده هورمونی می تواند منجر به جداشدگی عضلات مستقیم شکمی از ناحیه لاینه البه آ شود.
به علت تغییرات هورمونی شلی لیگامانی ایجاد می شود که باعث تحریک پذیری مفاصل و بروز مشکلات و صدمات به آنها شود. در این بین مفاصل کمری، لگنی و اندام تحتانی که وظیفه تحمل وزن را برعهده دارند بیشتر در معرض آسیب قرار می گیرند.
در دوران بارداری وزن رحم روی عضلات کف لگن است که منجر به پایین افتادن کف لگن در حدود 2.5 سانتی متر می شود. علاوه بر این فشار ممتد در مراحل زایمان فشاره وارده بیشتر می شود بنابراین ممکن است هنگام وضع حمل و خروج نوزاد علاوه بر تحت کشش قرار گرفتن عضلات کف لگن، پارگی نیز رخ دهد.
در دوران بارداری و پس از زایمان به علت بزرگ شدن پستان ها و وضعیت های بدنی خاصی که فرد هنگام مراقبت و نگهداری از فرزند به صورت تکراری به خود می گیرد شانه ها گرد شده و به جلو حرکت می کنند و قوس مهره های گردنی افزایش پیدا کرده و سر به جلو متمایل می شود. همچنین به علت افزایش وزن رحم و محتویاتش مرکز ثقل بدن به جلو و بالا متمایل شده که منجر به افزایش قوس مهره های کمری و پشتی می شود. پس از زایمان تغییرات ایجاد شده معمولا به طور خود به خودی تصحیح نمی شود یکی دیگر از عواملی که منجر به دائمی شدن این وضعیت می شود بغل کردن مداوم کودک است.
در دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان ممکن است اختلالات و ضایعاتی مانند جداشدگی عضله مستقیم شکمی، ادم بارداری و بروز سندرم های فشاری، التهابات مفاصل لگن، کمردرد، زانودرد، اختلالات عضلات کف لگن، بی اختیاری ادرار، واریس، عدم تعادل عضلاتی و ... شوند که باید از آنها پیشگیری کرد.
