به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از خبرفوری، «لاله» زنی لاغراندام و خوش سیما بود که با چشمانی اشک بار قدم به اتاق مشاوره پلیس گذاشت. روی صندلی نشست و سرش را پایین انداخت. برای بیان سرگذشت زندگی نه چندان طولانی اش کمی تردید داشت اما انگار اینجا تنها جایی بود که کسی بدون سرزنش و نصیحت برای شنیدن غصه هایش اعلام آمادگی کرده بود : «از کودکی به خاطر روابط نزدیک خانوادگی با پسرخاله ام «سهراب»، هم بازی و دوست بودم. هر چه بزرگ تر شدیم حس کردم علاقه خاصی به او دارم. مطمئن بودم او هم مرا دوست دارد وقتی مدرسه را تمام کردم هر روز منتظر بودم تا خاله ام مرا برای سهراب خواستگاری کند. اما وقتی شوهرخاله ام متوجه این علاقه شد بشدت با ازدواج ما مخالفت و تهدید کرد در صورتی که این وصلت سربگیرد پسرش را از ارث محروم می کند. «سهراب» هم که می دانست پدرش شوخی ندارد، رابطه اش را با من کم کرد و در بهت و ناباوری چند ماه بعد با دختر غریبه ای نامزد کرد. این اتفاق ضربه وحشتناکی به من وارد کرد. تحمل این همه بی مهری را نداشتم. از همه بدتر اینکه سهراب دیگر اسم مرا هم نیاورد. از آن روز انگار با خودم لج کردم. به اولین خواستگاری که برایم آمد جواب مثبت دادم. اصلاً برایم مهم نبود که با چه کسی زندگی کنم. فقط می خواستم کاری کنم که سهراب باور کند دیگر به او فکر نمی کنم. اما بدترین انتخاب زندگی را انجام دادم. پس از چند ماه از آغاز زندگی مشترکمان فهمیدم شوهرم معتاد است. وقتی این موضوع را به رویش آوردم نه تنها شرمنده نشد بلکه آن را علنی کرد و کم کم رفتارهای عصبی و بیمارگونه اش که ناشی از مصرف مواد مخدر بود شدت گرفت. همین رفتارها خیلی زود کار ما را به طلاق کشاند و من به خانه پدرم برگشتم. بعد از جدایی دچار افسردگی شدم. بخصوص که می شنیدم سهراب زندگی خوبی دارد و با همسرش خوشبخت است. مدام با خودم کلنجار می رفتم که چرا من نباید رنگ خوشبختی را ببینم. اوضاع روحی ام روز به روز بدتر می شد تا اینکه با «کوروش» آشنا شدم. با او در یک گروه تلگرامی دوست شدم و خیلی زود اعتماد مرا جلب کرد. وقتی فهمید زنی مطلقه هستم پیشنهاد ازدواج داد. آنقدر به من ابراز علاقه کرد که حس کردم کاملاً سهراب را از یاد برده ام. زمان زیادی از آشنایی مان نگذشته بود که همدیگر را در یک رستوران ملاقات کردیم. آن روزها من آنقدر کمبود عاطفی داشتم که همه محبت های او را باور کردم و بی اندازه وابسته اش شدم. تا اینکه یک روز از من خواست برای آشنایی با مادرش به خانه اش بروم. او معتقد بود اگر پیش از ازدواج، اعتماد مادرش را جلب کنم می توانیم خوشبخت تر شویم. من هم که مسحور او شده بودم، همراهش رفتم. برخلاف گفته های «کوروش» کسی در خانه نبود وقتی پرسیدم مادرت کجاست گفت اینجا خانه مجردی من است. اعتراض کردم و می خواستم از آنجا بیرون بیایم که اجازه نداد و بعد هم اتفاقی که نباید افتاد. وقتی از خانه او بیرون آمدم حس حقارت می کردم. آبرویم رفته بود و نمی توانستم به خانواده ام هم حرفی بزنم. بعد از آن کوروش مدام تهدیدم می کرد و می گفت از من فیلم سیاه گرفته است و باید تا هر وقت او می خواهد به این رابطه تن بدهم. اما من که دیگر طاقت این همه حقارت را نداشتم تصمیم به شکایت گرفتم.
پلیس کوروش را دستگیر کرد و تحقیقات ادامه دارد.
جنایت خانوادگی در مجلس آشتی کنان
