گفتگو با مرد کرجی که دامادش را با چوب کشت

روزهایش را در زندان می شمارد تا در دادگاه سرنوشتش مشخص شود. در «پشت صحنه یک جنایت» این هفته پرونده این قاتل را بررسی کرده و پای صحبت های او و رئیس پلیس آگاهی البرز نشستیم که در ادامه می خوانید.

حسین متهم است اواخر شهریور سال گذشته در جریان درگیری در یکی از محله های کرج، دامادش را با ضربه چوب به قتل رسانده است.

او بعد از این که از مرگ دامادش مطلع شد راهی کلانتری شد و خود را تسلیم کرد و در تحقیقات گفت: خانه ام را در اسلامشهر فروختم و حاصل 30 سال کارم را به دامادم دادم تا سه واحد آپارتمان برایم بخرد، اما او از اعتمادم سوء استفاده کرد و من هم مجبور شدم او را بزنم تا بقیه فکر نکنند ساده بودم و سرم کلاه رفت.

مرد میانسالی که دامادش را با چوب کشت

متهم پس از اعتراف به این جنایت با دستور قضایی روانه زندان شد تا با تکمیل تحقیقات در دادگاه کیفری استان البرز محاکمه شود.
وقتی می فهمد برای گفت و گو روبه رویش نشسته ام، استقبال می کند. دوست دارم حرف هایش را بزند. هیچ چیز برای مخفی کردن ندارد. در طول مصاحبه چند بار تاکید می کند قصدی برای قتل نداشته و فقط می خواسته حقش را بگیرد تا کسی فکر نکند ابله بوده. نگران دختر و نوه هایش است و می گوید: امیدوارم دخترم حرف هایم را باور کند.
چند سال داری؟
56 سال.
شغلت چی بود؟
کارگر. بنایی می کردم.
به چه جرمی دستگیر شدی؟
قتل دامادم.
چرا دامادت را کشتی؟
چون پولم را گرفته بود و برایم خانه خریده بود، اما خانه ها را به نامم نمی کرد.
چرا؟
خودم هم نفهمیدم.
چرا خودت خانه را نخریدی؟
بلد نبودم. دامادم در این کارها حرفه ای تر بود.
به او اعتماد داشتی؟
به اندازه پسرم به او اعتماد داشتم، اما یکدفعه ای تغییر کرد. وقتی می خواستم خانه ها را بخرم، بنگاهدار می گفت به نام خودت کن اما من به خاطر اعتمادی که داشتم به این حرف توجهی نکردم.
تو هم رفتی سراغش و او را کشتی؟
نه. چند بار به خانه اش رفتم و دوستانه با او صحبت کردم و خواستم به محضر برویم و خانه ها را به نام بزنیم اما قبول نمی کرد. این خانه ها حاصل سال ها کار و زحمت من بود. پس انداز را دادم و این خانه ها خریدم. بعد از مرگم به خودش هم ارث می رسید.
پس چه شد مرتکب قتل شد؟
شب قبل دوباره به خانه دخترم رفتم و با دامادم صحبت کردم و خواستم خانه را به نامم کند، اما باز هم قبول نکرد. صبح روز بعد چوبی برداشتم و به مقابل خانه اش رفتم تا حرف آخر را بزنم.
حرف آخر با چوب؟
نه. دامادم مرا تهدید کرده بود و برای دفاع با خودم چوب بردم.
بعد چه شد؟
مقابل خانه اش با هم دعوای مان شد. قبول نمی کرد سند بزند. من هم با چوب ضربه ای به گردنش زدم که روی زمین افتاد. بعد هم به خانه رفتم.
چرا او را به بیمارستان نبردی؟
پسر و دخترش آنجا بودند و آنها بردند.
کی متوجه مرگ دامادت شدی؟
صبح روز بعد.
چرا فرار نکردی؟
من ناخواسته دامادم را کشتم. قصد کشتن نداشتم. نمی خواستم از قانون فرار کنم. به کلانتری حصارک رفتم و خودم را معرفی کردم.
در این مدت با دخترت رو به رو شدی؟
بله. در دادسرا دیدمش.
واکنشش چه بود؟
گفت خدا لعنتت کند. گفتم که من ناخواسته او را کشتم. ضربه محکمی نبود که بمیرد. فکر کردم مثل پسرم می شود.
پسرت؟
چند سال قبل با پسرم دعوایم شد و با چوب ضربه ای به گردنش زدم که بیهوش روی زمین افتاد. او را به بیمارستان بردیم که چند روز در کما بود و بعد به هوش آمد. فکر کردم دامادم هم چند روز بیهوش می شود و بعد به هوش می آید.
پس سابقه این کار را داری.
مشکل از دست چپم است. دست چپم خیلی قوی است و اگر با دست راست می زدم، زنده می ماند.
پشیمانی؟
از کشتن دامادم بله، اما دوست نداشتم بقیه فکر کنند ابله بودم و دامادم سرم کلاه گذاشت.

سرهنگ محمد نادربیگی / رئیس پلیس آگاهی استان البرز
در این پرونده با متهم میانسالی رو به رو هستیم که بر اثر یک لحظه عصبانیت مرتکب قتل دامادش شد و خانواده ای را داغدار غم پدر خانواده کرد. او در تحقیقات مدعی است که دامادش سرش کلاه گذاشته، اما به جای این که از راه قانونی موضوع را پیگیری کند، سراغ اقدام خودسرانه رفته است. بارها گفته ایم که اقدامات خودسرانه فرجامی جز پشیمانی ندارد. دستگاه قضایی و پلیس تمام تلاش شان، رفع اختلاف و دشمنی است.بررسی زندگی این متهم نشان می دهد او در کنترل خشم ضعف داشته و پیش از این هم پسرش را هدف ضربه چوب قرار داده بود.

کارشناسان و پلیس بارها نسبت به این مشکل هشدار داده و از افرادی که آستانه تحمل پایینی دارند خواسته اند، برای درمان آن اقدام کرده و تحمل خود را در برابر ناملایمات بالا ببرند. بهتر است در صورت عصبانیت خود را از آن موقعیت خارج کرده، کمی قدم بزنند، آب خنک بنوشند و بعد از فروکش کردن عصبانیت، سعی کنند از راه منطقی مشکل را حل کنند. از سوی دیگر این افراد نباید سلاح سرد یا چوب و اسلحه همراه داشته باشند، زیرا خیلی سریع از آن استفاده می کنند. این دسته از قاتلان خیلی زود پشیمان می شوند، اما پشیمانی آن موقع دیگر هیچ سودی ندارد.

عکس هولناک از سلاح های عجیب اراذل و اوباش تهرانی