در این حادثه پرواز 334 شرکت هواپیمایی هما از نوع فوکر 100 که حامل 63 مسافر و 9 خدمه پرواز بود به تهدید یکی از مسافران به هواپیمایی روبرو شد اما خلبان با تغییر مسیر در اصفهان فرود آمد و با اقدام به موقع نیروهای امنیتی سپاه،عامل هواپیما ربایی دستگیر شد.
پرونده با صدور کیفر خواست به شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد و متهم برای دفاع پای میز محاکمه رفت.
در ابتدای جلسه رسیدگی کیفرخواست صادر شده علیه متهم قرائت شد که مطابق آن این فرد متهم شد به اقدام به هواپیما ربایی،تهدید امنیت پرواز تهدید به بمب گذاری.
سپس متهم در جایگاه دفاع حاضر شد و در توضیح روز حادثه وانگیزه خود از این اقدام گفت:«روز حادثه به همراه یک جلیقه انفجار قلابی و اسلحه قلابی سوار هوایپمای اهواز به مشهد شدم.از قبل نقشه ربودن هواپیما را در سر داشتم اما تصمیم داشتم اگر شرایط مهیا بود این کار را انجام دهم.زمانی که هواپیما در حال تیک آف بود با چسبی که همراه داشتم به آرامی ابزار تقلبی را به خودم چسباندم.هیچ کس متوجه این عمل من نشد،فقط پسر 5 ساله من گفت چه صدایی از زیر لباست می آید که به او گفتم صدای بطری آب معدنی است.چند دقیقه ای که از پرواز گذشت هنوز تردید داشتم که این کار را انجام دهم یا نه.اما با خودم فکر کردم که من تجهیزات تقلبی را از گیت رد کرده ام و یک سال و نیم است به این نقشه فکر کردم پس باید نقشه را عملی کنم.از جای خود بلند شدم و به سمت دستشویی رفتم و به همسرم هم گفتم به سرویس بهداشتی می روم.اما سمت یک مهماندار رفتم و برگه ای دست او دادم که در آن نوشته بودم : به من بمب بسته شده و ریموت دست شخص دیگری است.این برگه را به امنیت پرواز بدهید و بگویید هواپیما باید به سمت اهواز برگردد.»
متهم در ادامه گفت:«وقتی برگه را به مهماندار دادم او به سمت انتهای هواپیما حرکت کرد و من در فاصله یک قدمی او راه می رفتم.بالاخره در انتهای هواپیما،برگه را دست یک فرد داد و او ناگهان از جایش بلند شد و به روی من اسلحه کشید.من هم زیپ جلیقه را باز کردم و مواد انفجاری قلابی را نشان دادم و فریاد زدم: من خودم یک قربانی ام.اگر هواپیما سمت اهواز برنگردد ریموت را می زنم و هواپیما منفجر می شود.در آن لحظه نیروهای امنیت پرواز مسافران را در انتهای هواپیما جای دادند و در حالی که آنها به شدت ترسیده بودند دستور دادند که سرشان را زیر صندلی ببرند.من احساس می کردم ارتفاع هواپیما در حال کم شدن است و می گفتم ارتفاع را کم نکنید،هواپیما باید سمت اهواز برگردد.نیروی امنیتی اسلحه را رو به من گرفته بودم و من احساس کردم شاید به کسی شلیک کنند.نمی خواستم آسیبی به کسی برسد و قصد آدم کشی نداشتم برای همین زمانی که هواپیما در اصفهان فرود آمد تسلیم ماموران شدم.»
قاضی خطاب به متهم گفت:«انگیزه تو از این اقدام چه بود؟»
متهم در جواب گفت:«من به خاطر دغدغه اجتماعی این کار را انجام دادم و می خواستم با این شیوه اعتراض خودم را نشان دهم!»
قاضی:«قبلا گفته بودی قصد داشتی هواپیما را به عربستان منتقل کنی.آیا قصد پناهندگی داشتی؟»
متهم:«قصد داشتم به عربستان بروم اما نمی خواستم پناهنده شوم.فقط می خواستم صدای خودم را به جایی برسانم!نمی خواستم از رسانه های فارسی زبان غربی کمک بگیرم.چون آنها به فکر ما نیستند و فقط به خاطر پول خودشان اخبار منفی را منتشر می کنند.دلار یک ریال گران می شود اطلاع می دهند اما اگر هزار تومان ارزان شود،اعلام نمی کنند.فقط می خواهند با سیاه نمایی مردم ما را ناامید کنند!»
قاضی:«اطلاعات پرواز را برای کشیدن نقشه چطور متوجه شدی؟»
متهم:«از طریق اینترنت و اپ های رایگان!»
متهم در دفاع آخر خود گفت:«من شروع به ارتکاب جرم کردم و جرم را مرتکب نشدم.قصد بر هم زدن امنیت کشور و تشویش اذهان عمومی نداشتم و فقط می خواستم صدایی باشم برای دغدغه ها!»
قضات دادگاه بعد از شنیدن دفاعیات متهم برای صدور رای وارد شور شدند.
گفتگو با متهم به هواپیماربایی
چند سال داری؟
یک روز جمعه در سال 55 در شهر شوش دانیال به دنیا آمدم.4 خواهر و 5 برادر داشتم اما یکی از برادرانم فوت کرد.
چند فرزند داری؟
یک فرزند 5 ساله و یک فرزند 11 ساله.
تحصیلاتت چقدر است؟
در حد خواندن و نوشتن! ابتدایی ؛ شما فکر کنید بی سواد!
انگیزه ات از هواپیما ربایی واقعا دغدغه اجتماعی بود؟
بله!
چرا این روش را برای دغدغه های اجتماعی انتخاب کردی؟
هر سری یک عقلی دارد!
از کاری که کردی پشیمانی؟
اگر دغدغه های اجتماعی اصلاح نشود دیگر چه اهمیتی دارد که من پشیمان باشم یا نه؟
شغلت چه بود؟
برق کار بودم و جلو بندی خودروهای سبک را تعمیر می کردم.
برای کشیدن نقشه هواپیماربایی از کسی هم کمک گرفتی؟
نه من هیچ همدستی نداشتم.حتی همسرم که در آن سفر همراه من بود از این نقشه خبر نداشت.
رهاکردن نوزاد دختر 2 ماهه در تبریز/ جای جراحی و بخیه روی سر نوزاد
