به گزارش سرویس هنر و رسانه ساعدنیوز به نقل از مشرق، یکی از مهمترین اشکالات اساسی فیلم این است که رخدادهای بعدی روایت در ابتدای فیلم کاملا قابل حدس است. دورهمی زنانه همان ابتدای اثر به سبک سریال‌های پندآموز ماه‌رمضان اجرا می‌شود و موضوع تنهایی زنان مسن مطرح شده و بدین ترتیب مخاطب دست فیلمساز را می خواند. پس از این سکانس کاملا تلویزیونی، مهین عزم خود را جزم می‌کند تا روز بعد، قبل از تاریکی هوا، برای رفع تنهایی تور خود را پهن کند. او راهی پارک می‌شود تا محل ورزش مردان مسن در پارک را پیدا کند، اما جستجو در پارک بی‌فایده است و او در یک محیط دیپری همدم خود را پیدا می‌کند.
در این فیلم یک ضعف شخصیت‌پردازی مشهود آشکار است. زنی محافظه‌کار ناگهان دلاور عرصه صید مردانه می‌شود. دو سکانس از فیلم گواهی می‌دهد که این فیلم صرف نظر حواشی متنی توسط دستگاه‌های نظارتی و عوامل، در سطح سریال‌های پند آموز صدا و سیما است. دو سکانس دورهمی ارتشی‌ها در رستوران و ما ازای اولیه آن در خانه مهین(دورهمی زنان)، نشان می‌دهد چه کلاهی بر سر جشنواره برلین رفته است. حتی سکانس گفت‌وگوی تصویری مهین با دختر بشدت کاملا ادایی و تلویزیونی و سبک‌سرانه چاشنی اثر می‌شود.
سایر مطالب بخش هنر و رسانه ساعدنیوز را از دست ندهید.
