روش‌های پرداختی متفاوتی در سیستم بانکی ایران وجود دارد که هر کدام از آن‌ها بنا بر نیاز خاصی ایجاد شده‌اند؛ ولی یک نکته در تمامی این روش‌ها مشترک است: سقف 200 میلیون تومانی برداشت از حساب!
اما اگر افراد حقیقی یا حقوقی بخواهند مبالغی بالاتر از این سقف را جابه‌جا کنند، چه می‌شود؟ مثلاً کسب‌وکاری که تجهیزات و ماشین‌آلات صنعتی می‌فروشد و هر کدامشان بالای 500.000.000 تومان قیمت دارند، چطور می‌تواند این مبالغ را به راحتی و بدون مراجعه به بانک دریافت کند؟
شناسه واریز برای پاسخ به این محدودیت (به‌علاوه یک محدودیت دیگر که در ادامه درموردش صحبت می‌کنیم)، ایجاد شده است و جابه‌جایی مبالغ بالا را ممکن می‌کنند.
شناسه واریز یک کد 15 رقمی است که برای جابه‌جایی پول در سیستم بانکی ایران استفاده می‌شود. در این روش یک شرکت برای هر مشتری‌اش یک شناسه واریز تعریف می‌کند تا بدون داشتن شماره حساب شرکت، هر مبلغی را واریز کند. شناسه واریز مثل اثر انگشت شما در سیستم بانکی است؛ یعنی اگر از این شناسه برای واریز وجه استفاده کنید، اطلاعات شما در سیستم ثبت می‌شوند.
شناسه واریز یک کد عمومی نیست و به ازای هر مشتری تعریف می‌شود.
بگذارید موضوع را با یک مثال، ساده‌تر کنیم. فرض کنید من یک شرکت اعطای وام دارم و به کسب‌وکارهای بزرگ و واجد شرایط، وام‌هایی با مبالغ بالا (مثلاً 10 میلیارد تومان) ارائه می‌کنم. هر مشتری هم وظیفه دارد قسط وام را به صورت ماهانه و با مبلغ 500.000.000 میلیون تومان واریز کند.
این مبلغ از سقف واریز بانکی (در حال حاضر 200.000.000 تومان) بالاتر است. از طرف دیگر وقتی تمام اقساط در اول ماه واریز می‌شوند، من چطور می‌توانم به‌سادگی بفهمم هر پرداخت برای کدام مشتری بوده است؟
واریز شناسه‌دار اینجا به کمک می‌آید. کافی است برای هر مشتری یک شناسه واریز تعریف کنم تا گزارش تمام واریزی‌هایم با مشخصات واریزکننده را یکجا داشته باشم. به‌علاوه مشتری‌های من می‌توانند با یک بار مراجعه به بانک، سقف برداشت از حسابشان را افزایش دهند و از دفعات بعدی، مبلغ قسط را از طریق موبایل بانک، دستگاه خودپرداز یا مراجعه به بانک به راحتی واریز کنند.
همان‌طور که گفتیم، شناسه واریز امکان جابه‌جایی مبالغ بالاتر از سقف روزانه تراکنش بانکی و شناسایی آسان هویت واریزکنندگان را ممکن می‌کند. یعنی کسب‌وکارها می‌توانند بدون نیاز به فرایندهای سخت و زمان‌بر، هویت واریزکننده و جزئیات تراکنش را به‌سادگی شناسایی کنند.
این سرویس کاربردهای زیادی دارد و سازمان‌هایی مثل بانک‌ها، شرکت‌های تأمین قطعات، شرکت‌های بیمه، صرافی‌های ارز دیجیتال، کارگزاری‌ها و غیره از شناسه واریز برای ارائه خدماتشان استفاده می‌کنند. مثلاً:
مشتری‌های صرافی‌های ارز دیجیتال می‌توانند از این طریق، کیف پول دیجیتال خودشان را شارژ کرده و بعد مبالغ ریالی را به ارزهای دیجیتال تبدیل کنند.
مشتری‌های بانک می‌توانند از این شناسه برای واریز اقساط وام استفاده کنند.
کسب‌وکارها می‌توانند هزینه ارائه خدمات یا فروش کالا را با شناسه واریز از مشتری‌هایشان دریافت کنند.
برای جابه‌جایی مبلغ با شناسه واریز می‌توانید از سه روش زیر استفاده کنید:
کارت را در دستگاه وارد کنید و پس از وارد کردن رمز، گزینه انتقال وجه را انتخاب کنید.
سپس گزینه «انتقال با شناسه واریز» را بزنید و شناسه و مبلغ را وارد کنید.
اطلاعات را چک کنید و گزینه انجام عملیات را بزنید.
یادتان باشد که تمام بانک‌ها این قابلیت را در موبایل بانک خودشان ندارند؛ پس اول از همه باید این مورد را از بانک سوال کنید. در اینجا بانک سامان و اپلیکیشن «موبایلت» را مثال می‌زنیم که چنین قابلیتی را دارد.
اپلیکیشن را باز کنید و گزینه «با شناسه واریز» را انتخاب کنید. سپس شناسه واریز را وارد کرده و بعد نام شرکت را جستجو کنید. در مرحله بعد مبلغ را انتخاب کنید و بعد از مشاهده اطلاعات حساب خودتان، گزینه واریز را بزنید تا انتقال وجه انجام شود.
فقط توجه داشته باشید که برخی از موبایل بانک‌ها هستند که گزینه انتقال با شناسه را به صورت مجزا در نظر نگرفته‌اند و بعد از انتخاب گزینه «انتقال وجه»، می‌توانید شناسه را در حواله پایا یا ساتنا وارد کنید.
به متصدی بانک بگویید می‌خواهید مبلغی را با استفاده از شناسه واریز جابه‌جا کنید. فرم انتقال وجه را پر کنید تا پرداخت شما انجام شود.
انتقال وجه با شناسه واریز، یکی از روش‌های جدید بانکی است که محدودیت سقف انتقال وجه روزانه و فرایندهای دستی شناسایی مبدا واریز را رفع می کند. شرکت‌ها می‌توانند برای مشتری‌هایشان شناسه واریز صادر کرده تا مشتری هزینه خدمات یا محصولات را از این طریق برایشان واریز کند.از اینکه تا پایان این نوشته با ما همراه بودید از شما متشکریم.
