به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از مشرق، استقلالی ها در حالی در روزهای گرفتاری و دربه دری به سر می برند که تا حدود زیادی این روزها را می توان حاصل روزهایی دانست که مدیرانش رویافروشی را به جای کار اساسی و درست در دستورکار قرار داده و حالا کار به جایی رسیده که آبی ها از هر نظر در مرحله خطرناکی قرار گرفته اند.
رویافروشی مدیران آبی از دیرباز تا امروز سابقه داشته است. از همان زمانی که فتح الله زاده بمب می ترکاند تا همین اواخر که سعادتمند با پفک آبی می خواست استادیوم اختصاصی بسازد، با این حال این ماجرا در دوران مدیریت مصطفی آجورلو به اوج خود رسیده و این شخص تا جایی که توانست با همه نهادهای مرتبط و غیرمرتبط درگیر شد و دشمن فرضی درست کرد تا درنهایت دود این اختلافات ابتدا در چشمان خود و اطرافیانش و سپس در چشم استقلال و هوادارانش برود.
اینکه آجورلو در دوران مدیریتش چطور استقلال را بدون شکست قهرمان کرد بیشتر به اتفاقات فنی مربوط می شود و شاید هم این افتخار و رکورد تا سال های طولانی آینده دست نخورده به نفع آبی ها در تاریخ ثبت شده باقی بماند اما اینکه چرا به واسطه همین دعواها و دشمن تراشی های گذشته، امروز استقلال به روزی افتاده که فقط در یک مورد حدود ۲۵ میلیارد تومان به سازمان لیگ بدهکار است بدون آن که عایدی از حق تبلیغات محیطی یا حق پخش داشته باشد در کنار سایر ابهامات دیگر از دسته سوالاتی هستند که بالاخره یک روز مدیرعامل سابق باید به آنها پاسخ بدهد.
این که امروز هم استقلال اسیر رویافروشی های فتح الله زاده برای جذب بازیکن خارجی بزرگ تر از آلوز شده با وجود آن که شنیده ها حکایت از آن دارد که پنجره داخلی اش بسته است یک طرف داستان است و به جای خود اما اینکه در زمان آجورلو چرا بدون هیچ تدبیری لیست را تا نفر آخر پر کردند تا جایی برای تقویت تیم در نیم فصل باقی نماند ماجرایی هست که نمی توان بدون پاسخگویی به آن برویم و از این جهت همه فشارها را به گردن مدیریت بعدی بیندازیم.
درباره دوران مدیریت آجورلو گفتنی های زیادی در این مدت در رسانه ها و در کنار آن از زبان مدیران فعلی استقلال از جمله فتح الله زاده گفته شده است و اتفاقا خود آجورلو نیز ناگفته های زیادی را در مقام دفاع از خود مطرح کرده است اما اینکه چرا قرارداد برخی بازیکنان بی رویه تا این اندازه بالا رفته که حالا به قول حجت کریمی برخی حاضر به جدایی نیستند چون سایر تیم ها توان پرداختی این مبالغ را ندارند این موضوع نیز محل ابهام است که آن هم نباید بدون پاسخ بماند. بی تدبیری هایی که باعث شد بازیکنی مانند عارف غلامی به گران ترین بازیکن لیگ برتر تبدیل شده یا سایرین که با وجود مصدومیت یا مشکلات فنی با ارقامی سنگین تر جذب این تیم شده باشند.
در همین زمینه در مورد بندهای قرارداد یکی از بازیکنان این تیم به اطلاعات جالبی دست یافتیم. مبلغ قرارداد پایه این بازیکن ۱۲ میلیارد تومان برای این فصل است و جدا از آن چند آپشن از جمله ۳ میلیارد تومان در صورت رضایت مدیرعامل، ۳ میلیارد تومان برای حق مسکن و ۲ میلیارد تومان هم درصورتی که در ۴۰ درصد دیدارهای این فصل نام این بازیکن در لیست ۱۸ نفره(و نه ترکیب اصلی!) قرار گیرد نصیبش می شود که عملا مبلغ قرارداد را به ۲۰ میلیارد تومان رسانده است.
نکته عجیب ماجرا اینکه مدیرعامل سابق آبی ها قبل از جدایی اش از این باشگاه بندهای رضایت مدیرعامل که در قرارداد برخی بازیکنان وجود داشته را فعال کرده و عملا این مبلغ باید به بازیکنان پرداخت شود. نکته قابل توجه اینکه قرارداد این بازیکن ۲ ساله بوده و برای فصل بعد او پایه ۲۱ میلیارد تومانی را بجز آپشن ها در قراردادش گنجانده است که افزایشی نزدیک به ۸۰ درصدی خواهد داشت.
در کشور ما معمولا باب شده که مدیران فوتبالی بدون پاسخگویی باشگاه را ترک می کنند اما ای کاش وقتی صحبت از شفاف سازی و نظارت نهادهای بالادستی به میان می آید، یک بار هم که شده رسیدگی به برخی بی تدبیری ها و بی برنامگی ها، بریز و بپاش ها و... حداقل مدیران سرخابی در دستورکار پاسخگویی و شفاف سازی نهادهای نظارتی قرار بگیرد تا دیگر هیچ مدیری نسبت به دوران مدیریتی اش از زیر بار پاسخگویی شانه خالی نکند، حتی اگر تیمی پرافتخار مثل استقلال را بدون شکست قهرمان کرده باشد.
حاشیه سازی ایران اینترنشنال برای دختران فوتسالیست کشورمان + فیلم
