به گزارش سات خبری ساعد نیوز به نقل از همشهری آنلاین، عارف در آن مقطع در نامه انصرافش نوشته بود: «غروب دوشنبه بیستم خردادماه، مرقومه ای از جناب آقای سیدمحمد خاتمی دریافت نمودم. ایشان طی این نامه در مقام رهبری اصلاحات، ادامه حضورم را در صحنه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری به مصلحت ندانسته اند. از آنجا که از ابتدای ورودم به عرصه انتخابات بارها بر موضع تمکین از اجماع با محوریت جناب آقای خاتمی تأکید نموده ام و همچنین بر اساس منشور اخلاق انتخاباتی منتشرشده توسط این جانب، خود را متعهد به رعایت اخلاق و انجام تعهداتم می دانم؛ لذا با عنایت به نظر صریح جناب آقای خاتمی و تجارب انتخابات دو دوره گذشته ریاست جمهوری، انصراف خود را از ادامه رقابت های انتخاباتی اعلام می دارم».
گویا در همان زمان هم اصلاح طلبان نه به خاطر روحانی، بلکه به دلیل اصرار هاشمی رفسنجانی حمایت خود را از عارف برداشتند؛ چنان که ابراهیم اصغرزاده درباره سیاست اصلاح طلبان در آن مقطع، سال پیش به «شرق» گفته بود: « آقای هاشمی بعد از ردصلاحیتش از سوی شورای نگهبان، سرمایه اجتماعی خود را در مذاکره با اصلاح طلبان روی میز گذاشت و اصرار کرد فقط باید از آقای روحانی حمایت کرد و زیر بار حمایت از آقای عارف نرفت؛ در واقع اصلاح طلبان با آقای هاشمی ائتلاف کردند، نه با آقای روحانی. اصلاح طلبان هم به دلیل آنکه آقای روحانی سابقه خوبی در این عرصه [مذاکرات هسته ای] داشت، از او حمایت کردند». البته عارف پیش از انتخابات ۹۲ هم در دو مقطع دیگر قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری را داشت؛ یکی بعد از پایان کارش در دولت اصلاحات که می خواست در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود اما به گفته خود او به دلیل جلوگیری از انشقاق میان اصلاح طلبان، حتی قصدش را علنی نکرد: «در آن زمان من معاون اول بودم و به طور طبیعی معاونان اول کاندیداهای بالقوه برای انتخابات ریاست جمهوری هستند. در بخش های مختلف هم کار کرده بودم و برای مدیریت کشور آمادگی داشتم، اما هنگامی که احساس کردم قرار است به این فضا دامن بزنم، از ورود به چنین فضایی خودداری ورزیدم و حتی نگذاشتم مسئله کاندیداتوری ام مطرح شود».
کرونا انتخابات ایران را مدرن می کند؟گفتنی است عارف در گفت وگوی دیگری علت حضورنیافتنش در انتخابات ۸۴ را حضور اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات عنوان کرده بود. یک بار دیگر هم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ که بنای حضور داشت، اما با ورود سیدمحمد خاتمی به عرصه انتخابات، از صحنه بیرون رفت که البته در نهایت خاتمی نیز به نفع میرحسین موسوی از ادامه حضور در انتخابات منصرف شد.
خود عارف در این زمینه به خبرگزاری «ایلنا» گفته بود: «تا قبل از اینکه رئیس دولت اصلاحات کاندیدای ریاست جمهوری بشود، کاندیدا بودم، اما هنگامی که ایشان آمدند، ریاست ستادشان را بر عهده گرفتم». او حالا و در انتخابات۱۴۰۰ گویا بنا دارد یک بار دیگر شانس خود را امتحان کند. عارف در مهرماه همین امسال در میان خبرنگاران گفته بود: «من اگر باید بیایم میدان، راحت می آیم و اگر نباید بیایم تا بر اساس خرد جمعی شخص بهتری بیاید، نمی آیم... همیشه در ذهنم این بوده که اگر فردی مناسب تر از خودم پیدا کردم، بکشم کنار. بنابراین من از حالا نمی توانم بگویم که برای ۹ ماه دیگر چه کار می خواهم بکنم. من برای خودم در هر دوره از انتخابات راهبردی را مشخص کرده ام و به نظرم مهم ترین راهبرد همه جریان های سیاسی کشور برای انتخابات آتی ریاست جمهوری، مسئله مشارکت در انتخابات است. اگر خدای ناکرده مشارکت ۴۰درصدی در انتخابات مجلس برای مثال به ۳۷ درصد برسد، برای کشور فاجعه است».
حالا اما حسن رسولی، یکی از شخصیت های نزدیک به محمدرضا عارف، به نوعی خبر از نامزدی او در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده داده است. او در گفت وگو با خبرگزاری «مهر» گفته است: «آقای عارف در سال ۹۲ در فهرست داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری قرار داشت و تنها اصلاح طلب حاضر در آرایش انتخاباتی آن زمان بود که بنا بر مصالح ملی و در تبعیت از رهبری اصلاحات و خرد جمعی اصلاح طلبان به نفع روحانی کناره گیری کرد. نظر شخصی بنده این است که او [عارف] داوطلب انتخابات می شود، اما اینکه این حدس به یقین تبدیل خواهد شد، هم باید از او سؤال کرد و هم مقداری جلو رفت تا افق انتخابات شفاف تر و روشن تر شود».
