جاسازی گل زیر نیمکت‌های مدرسه توسط دانش آموزان ساقی

به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از روزنامه شرق، «2.1 درصد از جمعیت دانش آموزان درگیر اعتیاد هستند و برخلاف بزرگسالان «الگوی شماره یک» مصرف مواد مخدر در میان کودکان و نوجوانان ایرانی «گل و حشیش» است»؛ این آخرین آماری بود که مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد. همچنین طبق گفته های سعید صفاتیان، تحلیلگر اعتیاد، سن مصرف مواد مخدر در دانش آموزان به 16 سال رسیده و تمایل به مصرف گل و مشروبات الکلی در دختران افزایش پیدا کرده و دلیل آن قیمت پایین و دسترسی آسان دانش آموزان به مخدر گل است. گزارش های میدانی هم این گفته ها را تأیید می کند. این گزارش روایت برخی از دانش آموزانی است که هم مشروبات الکلی را تجربه کرده اند و هم گل می کشند.

حول و حوش پنج عصر است، پسرها گوشه ای سرسبز را که از تابش آفتاب تند تابستان در امان مانده، انتخاب کرده و دور هم نشسته اند. گروهشان از پنج نفر بیشتر نمی شود. هرازگاهی یکی، دو نفر می آیند، احوالپرسی می کنند، کمی حرف می زنند و می روند. گاهی بلند می خندند و چند دقیقه بعد سر موضوعی صدایشان بالا می رود و دوباره به حالت قبل بر می گردند. از ظاهرشان مشخص است که هنوز دبیرستان را تمام نکرده اند. دست دو نفر از این گروه پنج نفره سیگار است و مشغول صحبت کردن هستند. جلو می روم، با دیدن یک غریبه همه ساکت می شوند و خیره نگاه می کنند. می گویم خبرنگار هستم و برای یک گزارش نیاز دارم با چند دانش آموز صحبت کنم. وقتی می فهمند می خواهم درباره مصرف گل و مشروبات الکلی سؤالاتی بپرسم جا می خورند و سعی می کنند حرف نزنند جز یک نفرشان. اسمش بنیامین است، 17ساله و لاغراندام، پوستی تیره دارد و یک شکستگی وسط ابرویش. برای اینکه راحت تر حرف بزند، بلند می شود. از او می پرسم اینکه می گویند دانش آموزان زیادی گل می کشند، درست است؟ لبخند معناداری تحویلم می دهد و می گوید: «خیلی از بچه های مدرسه ای گل می کشند، اما این را که چقدر می کشند، نمی دانم. همه این حرف هایی که درباره گل کشیدن دانش آموزان می زنند، درست است». از او می پرسم در داخل مدرسه هم کسی هست که گل بفروشد؟ بنیامین دستش را روی سرش می کشد و می گوید: «داخل مدرسه کم پیش می آید که کسی ساقی باشد، اما همه بچه ها شماره تلفن ساقی را دارند. الان شما برو بالای اکباتان و سمت پاساژ، می بینید که چند نفر ایستاده اند و شماره می گیرند و شماره می دهند و آنجا راحت می توانید گل و همه چیز پیدا کنید». در لابه لای صحبتش اشاره ای هم به محبوب بودن گل بین دانش آموزان به خاطر قیمت ارزانش می کند؛ «قیمت ها متفاوت است. بستگی به پکی که می خرید دارد؛ از 30 تا 50 هزار تومان شروع می شود تا صد هزار تومان». آن طور که بنیامین می گوید، هرچه حجم و میزان ( دز پک ها) بالا و سنگین تر باشد، قیمتش هم بیشتر می شود. بچه ها هم ساقی خودشان را دارند که تلفنی برایشان گل یا مشروب یا هر چیز دیگری که بخواهند در کمترین زمان ممکن می آورد. بعضی ها با ساقی قرار می گذارند و جنس را می گیرند، اما یک سری هم با پیک جلوی در خانه تحویل می گیرند». گل کشیدن دانش آموزان در مدرسه هم برای برخی هایشان جذابیت دارد؛ گرچه خودشان می گویند کمتر کسی جرئت می کند در مدرسه گل بکشد، اما اگر کسی بخواهد در مدرسه مصرف کند، بهترین جا دستشویی یا پشت آبخوری است. بعضی وقت ها مدیر و ناظم هم می فهمند، اما کاری ندارند. بوی گل جوری است که اصلا با سیگار فرق می کند. بوی گل هم بیشتر است، هم ماندگاری طولانی تری دارد. البته تا امروز من تجربه نداشتم که مدیر یا ناظم مچ کسی را به خاطر گل کشیدن بگیرد، اما چند بار که بچه ها سیگار کشیدند و مدیر فهمیده بود، هیچ کاری نکرد جز اینکه به اولیا بگوید». این برای دانش آموزان فقط یک معنا دارد؛ کادر مدرسه متوجه می شوند، اما به روی خودشان نمی آورند. ریتالین هم یکی از قرص های محبوب دانش آموزان است. البته بیشتر دانش آموزان کنکوری که مشکل اختلال حواس و تمرکز دارند، ریتالین مصرف می کنند. بنیامین اما می گوید شنیده که بعضی از بچه ها ریتالین مصرف می کنند، اما در بین دوستان او زیاد نبوده اند جز چند نفر که با تجویز پزشک مصرف می کنند.

گل کشیدن دانش آموزان شرق و غرب یا شمال و جنوب نمی شناسد. امیرحسین در شرق تهران زندگی می کند و در دبیرستانی درس خوانده که دانش آموزانش هم مشروب می خوردند و هم گل می کشیدند: «شنیده ام که در مدرسه مواد و مشروب استفاده می کنند، با این حال خودم ندیدم، اما زمانی که راهنمایی بودم چند نفری بودند که بیرون مدرسه مشروب بخورند و سیگار و گل بکشند. چند نفر هم بودند که در خانه مشروب درست می کردند و در مدرسه دور هم می خوردند؛ البته کسی هم متوجه نمی شد که بچه ها چه چیزی می خوردند. دسترسی به مشروب و الکل برای بچه ها خیلی راحت بود و الان هم راحت است. مثلا در مدرسه ما بچه ها به خاطر آشنا بودن خودشان، برادر بزرگ تر یا پدر از سوپرمارکت نزدیک مدرسه نوشیدنی های الکلی می خریدند».

مصرف می کنند تا شاخ به نظر برسند

دختران اما دو گروه هستند؛ آنهایی که فقط درباره گل شنیده اند و آنهایی که هم گل می کشند و هم تجربه های متفاوت تری از دیگر گروه های دوستی شان دارند. آوا 16 ساله یکی از همین دانش آموزان است. او دانش آموز پایه یازدهم هنرستان است. جنوب تهران زندگی می کند، اما مدرسه اش در غرب است. به گفته او تعداد زیادی از دختران و پسران دانش آموز گل مصرف می کنند. دلیلش هم فقط یک موضوع است؛ اینکه بچه ها به خاطر پذیرفته شدن در گروه های دوستانه، گل می کشند. این را آوا می گوید: «صرف می کنیم تا شاخ به نظر برسیم».

در دبیرستانی که آوا درس می خواند، قضیه فقط به گل ختم نمی شود؛ این را آوا با شوخی و خنده می گوید که چند سالی است ال اس دی خیلی بین بچه ها محبوب شده: «در دوره راهنمایی که بودم، بچه ها صبح ها گل می کشیدند و بعد به مدرسه می آمدند و کسی از کادر مدرسه هم نمی فهمید. وقتی گل می کشی به جز چت شدن، از درون حس گرما می کنی، در ظاهر هم چشم ها قرمز می شود و مجبوری چشم ها را دائم جمع کنی (خط شدن چشم). برای اینکه مادرهایشان نفهمند، قطره می ریزند که اصلا مشخص نباشد چیزی کشیده اند، اما اگر زمانی معاون ها یا مدیر بفهمند دردسر بزرگی شروع می شود و به جز خانواده، پای پلیس به میان می آید و 99 درصد مدارس دانش آموز را اخراج می کنند».

از آوا می پرسم از کجا مواد پیدا می کنند؟ می گوید: «مواد پیدا کردن کار سختی نیست. بین دوستان و هم سن و سال های ما چه در مدرسه و چه بیرون ساقی وجود دارد. چند وقتی می شود که خیلی هم تعدادشان بالا رفته و فقط هم گل ندارند، هر چیز که شما بخواهی ساقی ها برای تان پیدا می کنند؛ از حشیش و شیشه و کراک تا ال اس دی و قرص های مختلف. درآمد ساقی ها هم خیلی زیاد نیست. بیشتر بچه های ساقی هشت شان گرو نُه شان است. در مقابلش بعضی دیگر از بچه ها مبلغ زیادی برای گل پرداخت می کنند، کسانی را می شناسم که شاید یکی، دو سال از من بزرگ ترند؛ اما در ماه سه تا چهار میلیون تومان فقط پول گل می دهند. خیلی از بچه هایی که من می شناسم و گل می کشند در خانواده های مرفه زندگی می کنند؛ ولی سمت فلاح و خانی آباد و نازی آباد، چون از نظر مالی وضعیت شان خیلی خوب نیست، اکثر بچه ها تریاک و شیره و شیشه مصرف می کنند». اطلاعات آوا درمورد گل بالاست. چیزهایی را که می گوید، از کمتر کسی شنیده ام. او می گوید: «گل هایی که در ایران توزیع می شود، با گل های کشورهای دیگر خیلی فرق می کند. گل های تولیدشده در کشورهای دیگر از جمله هلند نه قرمزی و نه خط شدن چشم دارد. اگر گل خارجی بکشی کسی متوجه نمی شود که گل کشیده ای و شبیه سیگار می ماند؛ اما اعتیاد روانی گل هایی که در ایران پخش می شود، خیلی بیشتر است؛ چون اینجا چند نوع گل را با هم ترکیب می کنند و دست مشتری می دهند. اعتیاد روانی گل آن قدر بالاست که اگر بعد از یک مدت مصرف مداوم، گل را کنار بگذاری دوباره برای برگشتن به حالت عادی باید مصرف را شروع کنی». آن طور که آوا می گوید، مصرف مشروبات الکلی هم بین دانش آموزان بالاست. طبق گفته های او دوستان و هم سن و سالانش از 12، 13 سالگی شروع به نوشیدن می کنند: «می توانم بگویم در مدرسه ما تعداد بسیار بالایی از بچه ها مشروب می خورند. خیلی ها با اطلاع خانواده می خورند و از قشر خاصی هم نیستند؛ اما بیشتر بچه هایی که من می شناسم و با آنها در ارتباط هستم، آسیب دیده اند و همه از خانواده های معمولی هستند. البته مسائل نوجوانان به کشیدن گل و سیگار و خوردن مشروب ختم نمی شود. بسیاری از دانش آموزان از 15، 16 سالگی روابط جنسی را هم تجربه می کنند. طبق گفته این دانش آموز برخی از بچه های مدرسه ای که او در آن تحصیل می کند یا دوستانی که می شناسد، در این سن روابط جنسی دارند».

در این میان هستند دانش آموزان دختری که تجربه آوا را ندارند. آنها فقط شنیده های شان را تعریف می کنند. ساناز یکی از همین دانش آموزان است. او کلاس نهم را در مدرسه غیرانتفاعی تمام کرده و امسال متوسطه دوم را شروع می کند. او در منطقه اکباتان زندگی می کند، همان جایی که ما هم شنیده ایم کشیدن گل بین دانش آموزانش رایج است. خودش می گوید: «شنیدم که بعضی از دانش آموزان گل مصرف می کنند؛ اما من تا به حال ندیده ام و چون خیلی اهل میهمانی رفتن نیستم، اطلاع دقیقی از این مسائل ندارم؛ البته می شنوم که در میهمانی ها این اتفاق ها طبیعی و عادی شده است». مینا و آنیتا دوستان ساناز هستند. آنیتا خیلی اهل حرف زدن نیست. او می گوید: «در مدرسه به دلیل سخت گیری مدیر و معاون کسی جرئت ندارد گل یا سیگار بکشد؛ اما در بین دوستان مدرسه قبلی شنیده ایم کسانی هستند که در میهمانی ها نوشیدنی الکلی و قرص بخورند و گاهی گل بکشند. بین دخترهای هم سن و سال ما مشروبات الکلی بیشتر استفاده می شود». مینا با شیطنتی خاص حرف آنیتا را تکمیل می کند: «بعضی از دوستان من مرتب به من می گویند که چرا مشروب نمی خوری؟ یا اصرار دارند بگویند مشروب خوردن خوب است و از من می خواهند که امتحان کنم». از بچه ها می پرسم دسترسی پیدا کردن دختران به گل و سایر مواد چطور است؟ مینا می گوید: «خیلی راحت. گل را دست به دست از دوستان شان می گیرند و ساقی ها به راحتی هر چیز را که بخواهند به آنها می رسانند».

جاسازی گل در مدرسه

شیوع مصرف گل یا مشروبات الکلی موضوعی مخفی بین دانش آموزان نیست. مدیران برخی از مدارس درباره این موضوع به خانواده ها هشدار داده اند. مریم قربانی، مادر هستی 14 ساله است. دخترش از سخت گیری های مدیر مدرسه گله و شکایت داشته و به مادرش گفته که گاه و بی گاه اولیای مدرسه به کلاس درس شان می روند و کیف های شان را بازرسی می کنند. روایت مادر هستی از این ماجرا خواندنی است: «بعد از حضوری شدن کلاس ها در گروهی که مدیر و معاون مدرسه با مادران داشتند، موضوعاتی به میان آمد که باعث ترس ما شد. معاون و مدیر مدرسه چندین بار پیام هایی با این عنوان گذاشتند که اگر زمانی کیف بچه ها را بدون اطلاع گشتیم یا کمی برای بیرون آمدن از کلاس معطل شدند، نگران نباشید و اگر بچه ها اعتراض کردند به آرامش دعوت شان کنید. یکی از موارد این بود که در کیف بچه ها خصوصا پایه های هشتم و نهم گل و در چند مورد محدود قرص روان گردان پیدا شده بود. معاون مدرسه می گفت که بچه ها گل را زیر سطل های زباله دستشویی یا جاهایی که خودشان در نظر گرفته اند، جاساز می کنند. قسمتی از حیاط پشتی مدرسه را که جای دنجی بود، هم بستند که بچه ها به آنجا دسترسی نداشته باشند؛ چون ظاهرا بچه ها آنجا زیاد می رفتند و نمی دانم گل یا سیگار می کشیدند. مورد عجیب دیگر این بود که مدیر و معاون اصرار زیادی داشتند که دانش آموزانی که موهای شان بلند است، حتما موهای شان را ببافند. با این توجیه که برخی از دانش آموزان مواد را بین موهای خود جاساز می کنند و با کلیپس می بندند. البته دختر من گفت یکی، دو بار پیش آمده که کلاس نهمی ها را بازرسی بدنی کرده اند». ناامنی در مسیر خانه تا مدرسه هم موضوع دیگری است که مادر هستی به آن اشاره می کند: «در مسیر مدرسه دخترم تا خانه سه، چهار تا مدرسه پسرانه وجود دارد. بارها دیده بودم که بعد از تعطیلی مدارس پسرانه، تعداد زیادی از بچه ها مشغول سیگار کشیدن هستند یا بعضی مواقع هم می دیدم که پسرها از سوپرمارکت نزدیک مدرسه سیگار می خرند و محتویات داخلش را خالی می کنند. یک بار هم دیدم کفش شان را در می آوردند و از زیر کفی کفش چیزی رد و بدل می کردند. گذشته از اینها در این مسیر خیلی گاهی با بوهای عجیب و غریب که اوایل برایم آشنا نبود، هم مواجه می شدم که بوی سیگار نبود».

از بچه ها تریاک هم گرفته ایم

گل کشیدن دانش آموزان فقط بین خودشان شایع نیست بلکه آنها به معلمانشان هم این پیشنهاد را می دهند تا از آنها گل یا هر موادی بخرند؛ این را یکی از معلمان جنوب شهر تهران می گوید. او که دلش نمی خواهد نامش منتشر شود، در این باره این چنین توضیح می دهد: «موضوع مصرف مواد مخدر مسئله دیروز و امروز نیست. این قضیه 10 سالی می شود که بین بچه ها وجود دارد. از سال ها پیش در مقطع دبیرستان بچه هایی بودند که مواد را در میزهایشان جاساز می کردند و بعضا در سرویس بهداشتی مدرسه مصرف می کردند. بسیاری از بچه ها مواد را از بعضی سوپرمارکتی های نزدیک مدارس تهیه می کنند. خیلی از این بچه ها با لباس فرم هستند و بااین حال این افراد به آنها سیگار، مواد یا مشروب می فروشند». از این معلم پرسیدم تجربه ای در رابطه با خرید و فروش مواد مخدر توسط دانش آموزان در فضای مدرسه داشته؟ در پاسخ می گوید: «مواردی بوده که دانش آموزان در مدرسه خرید و فروش می کردند و هنوز هم هستند کسانی که در مدرسه به دوستان خود مواد بفروشند؛ حتی دانش آموز پیشنهاد فروش مواد به معلم را هم داده است. گاهی هم مدیران و معاونان بازرسی هایی در کلاس ها می کنند و از بچه ها تریاک هم گرفته اند؛ اما بچه ها دیگر کمتر ریسک می کنند و بیشتر بیرون مدرسه مواد را جاساز می کنند».

او معتقد است که سن مصرف مواد در بین دانش آموزان به نسبت سال های قبل کاهش داشته و حالا به زیر 16 سال رسیده است: «تا 10 سال پیش مجموع آسیب ها (مصرف مواد و مشروبات الکلی و روابط جنسی) بین دانش آموزان پیش دانشگاهی و دانش آموزان سال های آخر شایع بود اما اخیرا این معضلات بین دانش آموزان مقطع متوسطه هم دیده می شود. طبق گزارش ها شهرستان های اطراف تهران چون مهاجرپذیر هستند، شیوع مصرف مواد مخدر بیشتر است و در این مناطق «ناس» هم مصرف می شود».

پرسیدم در این سال ها دانش آموزی بوده که به خاطر فروش یا مصرف مواد ترک تحصیل کرده باشد؟ او می گوید: «در منطقه ای که من کار می کنم، بچه های زیادی به خاطر مصرف یا فروش مواد مخدر ترک تحصیل کرده اند. یک دوره مصرف شیشه بسیار باب بود و خانواده هایی بودند که پدر می آمد به مدرسه و می گفت که با پسرش مشروب می خورد یا کنار هم شیشه می کشند، با این توجیه که پسرم کنار خودم همه چیز را امتحان می کند. با همین دلیل های کاذب آینده یک نوجوان از بین می رود. در مورد ترک تحصیل هم می توانم بگویم زیاد بوده حتی چند نفر از دانش آموزان به خاطر استفاده بیش از حد مواد مخدر جان خودشان را از دست داده اند. مسئله اصلی در رابطه با اعتیاد دانش آموزان این است که متأسفانه قبح این عمل برای جوانان ریخته و بچه ها به راحتی در پارک ها و خیابان مواد مصرف می کنند. پای صحبتشان هم که می نشینیم، خیلی راحت از تجربیاتشان می گویند و اعتراف می کنند که هر کدام چند سال است مصرف کننده هستند. از سوی دیگر در بعضی مدارس مدیر و معاونان وارد این موضوع نمی شوند، چون اگر تعداد بچه هایی که به هر نحوی اعتیاد دارند بالا برود، از امتیاز مدرسه کم می شود. به همین دلیل برخی از مدیران بی تفاوت از کنار این معضل می گذرند و می گویند به ما ربطی ندارد».

سعید صفاتیان، تحلیلگر اعتیاد:

مصرف گل بین دانش آموزان دختر بیشتر شده است

«سن اعتیاد یک میانگین کشوری دارد که در ایران میانگین آن 16 تا 20 سال است و نوجوانان از این سن مصرف مواد مخدر را شروع می کنند». این را سعید صفاتیان، تحلیلگر اعتیاد می گوید: «در برخی از استان های شرقی و مرکزی کشور دانش آموزان در سنین بسیار پایین تر هم مواد مصرف می کنند. این آمار در تهران هم وجود دارد اما وقتی درباره میانگین کشور صحبت می کنیم، این سن کمی بالاتر می رود و به 16 تا 20 سال می رسد. مراجعانی بودند که از 14 سالگی شروع کرده اند اما اینها نشان دهنده میانگین کشوری نیست».صفاتیان همچنین می گوید: «مهم ترین موضوع گرایش دانش آموزان به مواد مخدر کنجکاوی است و دلیل بعدی شایع شدن این ادعا که گل اعتیاد نمی آورد. به همین دلیل نوجوانان با این تفکر که یک یا دو بار می کشم و بعد کنار می گذارم، به سمت آن می روند. موضوع سوم دسترسی آسان به مواد مخدر است. یک نوجوان به راحتی می تواند از طریق فضای مجازی، دوستان، داخل پارک ها و دکه های سیگارفروشی به هر ماده مخدری که می خواهد دست پیدا کند. قیمت پایین گل هم دلیل مهمی است؛ یک نوجوان به راحتی با پول توجیبی اش می تواند هر میزان که می خواهد را تهیه کند». او در پاسخ به این سؤال که مصرف مشروبات الکلی از چه سنی آغاز می شود؟ توضیح می دهد: «در مورد زمان شروع مصرف مشروبات الکلی آماری در دست نیست اما عمدتا سن شروع مصرف مشروبات الکلی هم با سن اعتیاد یکی است؛ چون کسی که سمت گل و حشیش و قرص های روان گردان می رود، نوشیدنی های الکلی هم مصرف می کند. تحقیقات انجام شده در دنیا نشان می دهد از 12 سالگی میل به مصرف مواد مخدر در افراد ایجاد می شود، در حالی که در ایران میل به مصرف مواد مخدر 18 درصد است». او با تأکید بر اینکه گل هم اعتیاد می آورد، ادامه می دهد: «روی آوردن به یک ماده به دو دلیل است، وابستگی جسمی و روانی. مسئله این است که در مواد مخدری چون تریاک، هروئین و شیره مورفین وجود دارد اما حشیش، گل و شیشه ماده دیگری دارد که وابستگی آن چندین برابر از مورفین بیشتر است. یعنی اگر شخص بخواهد آن را کنار بگذارد با سختی های بیشتری مواجه می شود. نرسیدن گل و حشیش به مصرف کننده باعث اضطراب زیادی برای او می شود و سال ها طول می کشد تا یک نفر بتواند آن را ترک کند. از سوی دیگر، نکته ای که کمتر به آن توجه می شود، این است که در اعتیاد روانی فرد آسیب بیشتری می بیند، ذهنش درگیر می شود و دچار بی خوابی و توهم و افسردگی های شدید می شود. درحالی که این اتفاق برای فردی که اعتیاد جسمی دارد، پس از چند روز رفع می شود». صفاتیان با اشاره به بالارفتن تعداد زنان مصرف کننده، می گوید: «طبق آماری که داریم، مصرف گل در دختران نسبت به قبل افزایش قابل توجهی داشته است. هرچند رقم دقیق و درستی در دست نیست اما مصرف مواد مخدر در خانم ها نسبت به پنج سال پیش 10 درصد افزایش پیدا کرده است».

قتل بر سر حق آبه کشاورزی در همدان