به گزارش ساعدنیوز به نقل از فارس، عموم بازیگران را مردم از طریق نقشهایی که بازی کردهاند به یاد میآورند. هرچقدر «بازیگر» کارش را دقیقتر و خلاقانهتر انجام داده باشد، ماندگاری نقشاش در ذهن مخاطبان بیشتر خواهد بود.
بازیگران و هنرمندان بسیاری از ابتدای تاریخ سینما و تلویزیون مقابل دوربین رفتهاند، بازیگرانی که از زمان سینماتوگراف تا دوربینهای پیشرفته و اکرانهای آنلاین همه و همه نقشهایی را مقابل دوربین آفریده و بضی از آنها با نقششان ماندگار شدهاند.
شاید به اذعان هر بازیگر، هنرمند و یا هنر دوستی که تنها مخاطب محصولات هنری است هر بازیگری با یک فیلم، یک نقش و یا حتی یک سکانس شناخته میشود و بعد از وفاتش هم آن نقش و آن تصویر میماند تا ماندگارش کند.
روزی یکی بازیگران مطرح در تلویزیون گفته بود: «همیشه فکر میکنم که چه صحنهای از کدام فیلمم را برای بعد از مرگم استفاده میکنند»، این همان ویژگیای است که هنر را مانا میکند.
از این رو است که «هنر» نامیرا است و از عصری به عصر دیگر انتقال پیدا میکند و هر بار به شکلی تازه، از نو ظهور مییابد. در بین هنرها سینما و تلویزیون بیشتر از دیگر رشتهها با عموم مردم در ارتباط هستند و شاید از همین رو است که در این روزگار همواره شبح سینما بالای سر ماست.
حالا دیگر 15 سال از اولین روز پخش سریال به یاد ماندنی «یوسف پیامبر (ع)» میگذرد. سریالی که مردم همچنان از شخصیتهای اصلی آن تصاویری ماندگار و خاطرات بسیاری در ذهنشان نقش بسته است.
دیروز 24 خرداد ماه با خبر درگذشت «اسماعیل سلطانیان» بازیگر نقش کی مونی کاهن، تمامی بازیگرانی که نقشهای اصلی کاهنان معبد آمون در سریال «یوسف پیامبر (ع)» را بازی میکردند دارفانی را وداع گفته و بازیشان در این سریال جزئی از نقشهای ماندگارشان شده است.
در این گزارش به یاد مرحوم «اسماعیل سلطانیان» نگاهی خواهیم داشت به بازیگران نقشهای اصلی کاهنان معبد آمون که کمک کردند زیباییهای یوسف پیامبر را بهتر بشناسیم و درک کنیم. این هنرمندان نام آشنا با اینکه حالا دیگر در بین ما نیستند اما با بازیهای ماندگارشان بخشی از آگاهی و اندیشه مخاطبان را ساختهاند و تا همیشه در ذهنها خواهند ماند.
«عباس امیریمقدم» به طور جدی از سال 1341 وقتی 19 ساله بود تئاتر را شروع کرد و تا اوایل انقلاب اسلامی ایران در بیش از 80 نمایش بازی کرد. در سال 1360 بود که با حضور در سریال «کوچک جنگلی» در نقش «حاج احمد کسمایی» مقابل دوربین رفت؛ سریالی که ساخت آن 6 سال به طول انجامید. وی از سال 1364 با ایفای نقش در فیلم «آتش در زمستان» به کارگردانی «حسن هدایت» فعالیت خود رادر سینما آغاز کرد.
عباس امیری در سال 1375 با سریال «امام علی» به کارگردانی «داوود میرباقری» در نقش «ابوموسی اشعری» به شدت مورد توجه قرار گرفت و شهرتش از آن جا شروع شد.
سریال «تفنگ سرپر» در سال 1377 از دیگر سریالهای تاریخی «عباس امیریمقدم» ساخته «امرالله احمدجو» بود، وی بعد از این سریال و با بازی در سریال «مختارنامه» در سال 1382 در نقش «عامر بن مسعود» حاکم کوفه در بین مخاطبان بیشتر دیده شد.
گفتنی است «عباس امیریمقدم» پیش از این برای بازی در فیلم «جایی در دور دست» کاندیدای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شده بود.
امیری مقدم که اکثر بازیهای تلویزیونیاش در سریالهای تاریخی بوده و نقشهایی ماندگار از خود به جا گذاشته بود در سال 1387 نیز با بازی در نقش «کاهن اعظم معبد آمون» در سریال «یوسف پیامبر» یکی از ماندگارترین نقشهای دوران بازیگری خود را ثبت کرد.
بازی در سریالهای «تنهاترین سردار»، «رستگاران»، «شوق پرواز» از دیگر آثار تلویزیونی به یادماندنی این بازیگر است؛ «عباس امیریمقدم» 7 اسفند 1389 هنگامی که برای بازی در فیلم تلویزیونی «صبح بخیر سرکار» در مسیر بود دچار سانحه رانندگی شد و در بیمارستان درگذشت.
«رضا آقاربی» در سال 1337 در تهران به دنیا آمد؛ وی فعالیت هنری را از سال 1360 با تئاتر آغاز کرد تا اینکه برای بازی در فیلم «پرچمدار» به کارگردانی شهریار بحرانی دعوت شد.
آقاربی در بسیاری از فلمهایی در ژانر دفاع مقدس به ایفای نقش پرداخت که از آن جمله میتوان به «دایره سرخ»، «عروس حلبچه»، «فرمان آتش» و... اشاره کرد.
این هنرمند فقید علاوه بر بازی در سریال «یوسف پیامبر» در نقش «پادیامون» که رئیس محافظان معبد آمون بود، در سریال «مختارنامه» نیز در نقش «عبدالله بن وال» از جمله توابین قیام سلیمان بن صرد خزاعی نیز نقشآفرینی کرد.
رضا آقاربی سرانجام در مرداد سال 87 و در 50 سالگی درگذشت. بازی در نقش پادیامون یکی از نقشهای ماندگار رضا آقاربی است، وی که نقش محافظان معبد آمون را بازی میکرد عمرش به زمان پخش سریال نیز کفاف نداد و نامش در تیراژ سریال با عنوان زندهیاد آورده شده بود.
«ناصر فروغ» با نام کامل ناصر فروغ جعفری، 10 آبان 1329 هجری خورشیدی در تهران متولد شد.
مرحوم فروغ پیش از بازی در سریال «یوسف پیامبر» در نقش «خوفو» یکی از کاهنان معبد آمون، در بسیاری از فلمها و مجموعههای ارزشی و دینی به ایفای نقش پرداخته بود که از آن جمله میتوان به «گذرگاه»، «پرده آهنین»، «سجده بر آب»، «تعقیب سایهها»، «تیرباران» و... اشاره کرد.
این بازیگر کهنه کار سینما و تلویزیون سرانجام در تاریخ 17 مهر 1392 در سن 63 سالگی درگذشت.
اسماعیل سلطانیان در 26 فروردین 1333 در کرمانشاه به دنیا آمد. وی فارغالتحصیل بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک بود. اسماعیل سلطانیان در بامداد 24 خرداد 1402 درگذشت.
فعالیت هنری را از سال 1349 با تئاتر به عنوان نویسنده، بازیگر و کارگردان آغاز کرد. همزمان در سال 1349 در مرکز آموزش هنرهای دراماتیک کرمانشاه یک دوره ششماهه را زیر نظر آتش تقیپور گذراند. در سال 1350 دو فیلمنامه نوشت که تصویب شد ولی نتوانست بسازد. در سال 1357 به تهران آمد و در حوزهٔ هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشغول به کار شد و مدرس چند کلاس بازیگری و کارگردانی نیز بود. فعالیت در سینما را از سال 1364 با بازی در فیلم شکار شکارچی آغاز کرد. همچنین در طول سالهای دفاع مقدس نیز چند تئاتر در جبههها به روی صحنه برد.
سلطانیان که در سریال «یوسف پیامبر» نقش کی مونی را در میان کاهنان معبد آمون بازی میکرد در آستانه سال 1402 با یکی از رسانهها گفتگو کرده بود.
سلطانیان در واکنش به این جمله که آیا دوست دارید دوباره مقابل دوربین دیده شوید؟ چنین گفته بود: «اگر بهتر شوم چراکه نه؛ به امید خدا هر چه که او بخواهد همان میشود. من شغلم را خیلی دوست دارم. از 12 سالگی در کار بازیگری بودم عاشق کارم هستم اما الان متاسفانه ناتوانم و فعلاً در منزل استراحت میکنم تا ببینم چه میشود.»
وقتی از او درباره آرزوهایش در سال جدید برای خودش و مردم کشورش پرسیده شد و اینکه سالی که گذشت برایش چگونه بود؟ گفت: «آرزویم فقط این است که مثل انسان زندگی کنیم، هوای یکدیگر را داشته باشیم و با هم مهربان باشیم مثل انسانهای واقعی. از خدا میخواهم کمکم کند روی پاهایم بایستم و خوب باشم که نگاه مهربان فرزندانم کمتر مضطرب شود.»
سلطانیان علاوه بر سریال «یوسف پیامبر(ع)» در طول دوران بازیگری خود در آثار مهم بسیاری بازی کرد؛ «مرد هزار چهره»، «وضعیت سفید»، «پایتخت 2»، «معراجیها»، «ستایش» و «رستگاران» از جمله نقش آفرینیهای سریالی وی بودند.
مرحوم سلطانیان در یکی از آخرین مصاحبههایش گفته بود: «نقش خاصی نبوده که بخواهم آن را ایفا کنم یا حسرت بازی در آن نقش را داشته باشم. تاکنون آرزوی بازی در نقش خاصی را نداشتم و هرگاه هم نقشی به من پیشنهاد شده سعی کردم به بهترین نحو آن را ایفا کنم که به دل مخاطبان بنشیند.»