به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، بخشی از گیر و گرفتاری تلویزیون در این سال ها مربوط به مجریان و خبرنگارانی بوده است که یا به کل از ساختمان جام جم رفته اند و در تلویزیون های آن سوی آب از بی بی سی و صدای آمریکا گرفته تا من و تو ایران اینترنشنال مشغول به کاری صد درصد در مغایرت و مخالفت با کار پیشین خود شده اند یا بازگشته اند اما نه به صداوسیما و با قطع همکاری، تجربه خبرنگاری آنان در آن سوی آب به کار همکاران در داخل نیامد.
نمونه کامران نجف زاده که سال ها برای تلویزیون و معاونت سیاسی آن و جریان سیاسی خاص آن واحد، ستاره بود، تازه ترین بروز یک اختلاف است. کمتر کسی اطلاع دقیق داشت که زمان مأموریت کامران نجف زاده در نیویورک پایان یافته است و انتشار خبر پایان مأموریت و عدم تمایل او را برای بازگشت را به احتمال زیاد خود مجموعه صداوسیما منتشر کرده است تا او را تحت فشار بگذارند، و پاسخ در تهران اما خارج از سازمان نجف زاده به مخاطبان نه به مدیران هم شاید تأییدی بر این اختلاف باشد.
خبرنگاران صداوسیما آنان که رفتند آنان که ماندند
از میان خبرنگارانی که به نیویورک رفتند و بازگشتند اما نه به تلویزیون می توان به بیژن نوباوه اشاره کرد. خبرنگاری که پس از بازگشت تمایلات سیاسی اش او را به جبهه پایداری کشاند و راهی مجلس شورای اسلامی شد اما دیگر در قاب تلویزیون به عنوان خبرنگاران دیده نشد.
خبرنگار چسبیده به رمِ ایتالیای صداوسیما حمید معصومی نژاد است که سال ها به ایران بازنگشت. او تنها خبرنگاری است که صدابردار و فیلم بردار و تدوینگر و... گزارش هایش خود اوست. معصومی نژاد رم را رها نکرد حتی بعد از آن که به او اتهام جاسوسی زدند و ۸ سال در زندان ایتالیا ماند. اتهامی که هیچ وقت اثبات نشد و در همه سال های بازداشتش تعدادی از خبرنگاران ایتالیایی به جد از بی گناهی او نوشتند. حمید معصومی نژاد زمانی به یک مسئله بین ایران و هم پیمان سنتی خود در اروپا شد اما هنوز رم را رها نکرده است.
مرتضی غرقی یکی دیگر از آن خبرنگاران بود که سال ها در نیویورک گزارش تهیه کرد. با آن که طولانی شدن بازگشت او از نیویورک موجی از خبرها را ساخت که او باز نخواهد گشت اما او بازگشت و تقریباً تنها خبرنگاری است که به محل کار خود بازگشت.
اسماعیل فلاح دیگر خبرنگار سازمان بود که از دفتر لندن برای تهران نشینان گزارش های تند و تیز از فلاکت مردمان سرزمین ملکه می فرستاد اما در چرخشی نامعلوم و پر ابهام به ایران برنگشت اگرچه به تلویزیون های آن سوی آب هم نپیوست اما همچون بهروز میرورزند خبرنگاری که نسبتی خانوادگی با او داشت، زندگی و کار در غرب را به تهران و ساختمان جام جم ترجیح داد.
احمد صمدی خبرنگار اعزامی به آلمان و نیلوفر پور ابراهیم هم از خبرنگارانی بود که در سازمان کار خود را آغاز کردند اما با آن به پایان نبردند و امروز تلویزیون مخالف ایران اینترنشنال همکاری می کنند.
اگرچه همیشه نسبت به خبرنگاران صداوسیما که به نیویورک یا بعضی از کشورهای اروپایی همچون انگلستان و فرانسه و آلمان حساسیت هایی بوده است اما موج گسترده مهاجرت از صداوسیما با مجریانی بوده است که سازمان هزینه شهرتشان را داد اما محصولش را دیگران برداشت کرده اند.
مزدک میرزایی گزارشگر- مجری ای که کارش را با برنامه نود آغاز کرد امروز برنامه هت تریک ایران اینترنشنال را اجرا می کند. یکی دیگر از مجریان صداوسیما فرشید منافی بود که سال ها در رادیو جوان از تهران برنامه می ساخت و سال ها در این رادیو در اوج بود اما به یک بار خبر مهاجرتش به پراگ و همکاری اش با رادیو فردا اعلام شد. (رادیویی مخالف جمهوری اسلامی که کنگره آمریکا هزینه آن را پرداخت می کند.)
به این فهرست اسامی دیگری همچون سینا ولی الله، آیدین مقیمی، نیلوفر مولایی و... را می توان اضافه کرد. نکته آنجاست که هزینه های شهرت را سازمان عریض و طویل صداوسیما می دهد اما بهره را تلویزیون های کوچک آن سوی آب می برند.
جعفر یازرلو مجری باسابقه خبر 20:30 از صدا و سیما خداحافظی کرد؟
