به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، حالا بزرگان و چهره های شاخص منتسب به این جریان سیاسی نگرانند که مبادا در صحنه رقابت سال آینده انتخابات ریاست جمهوری کاندیداهای اصولگرا روبروی یکدیگر قرار گیرند و رقابتی درونی و البته علنی بار دیگر نقشه آنان را برای فتح پاستور، نقش بر آب کند.
البته شاید رقابت صرف چندان مشکل ساز نباشد، اما همین مشکل نه چندان جدی، چنانچه علنی شود، می تواند قلب یک جریان سیاسی را هدف قرار داده و به آن آسیبی جدی وارد کند و اگر اصولگرایان با همین فرمان پیش بروند، احتمالا در مناظره های انتخاباتی روی آنتن زنده تلویزیون، یکدیگر را خطاب قرار داده و اشتباهات یکدیگر را به رخ هم بکشند.
در این حالت به نوعی بیشتر از رقابت به جریان خود آسیب وارد کرده اند. ضمن آنکه همین رقابت ممکن است با ورود چهره ای قدرتمند و البته غیراصولگرا شرایط را برای اصولگرایان دشوارتر ساخته و با خرد شدن آرای این جریان سیاسی، باز هم دست اصولگرایان از فرمان قوه مجریه کوتاه بماند.
بر این اساس حالا اصولگرایان دست به کار شده و دنبال چهره ای هستند که بتواند با حضور خود، دیگر شخصیت های سیاسی را عقب براند؛ آن هم بدون آنکه قرار به دعوای سیاسی و زد و خورد درون گفتمانی باشد؛ چراکه آنان تاکنون موفق نشده اند شخصیت های حاضر در عرصه رقابت و کاندیداهای احتمالی اصولگرا را وادار به عقب نشینی به نفع دیگری کنند.
در این میان بیشتر از هر کس، نام سیدابراهیم رییسی، رییس فعلی قوه قضاییه شنیده می شود. چنان چه تا همین چندی پیش هم بخشی از اصولگرایان تأکید داشتند که رییسی نباید وارد میدان رقابت انتخاباتی 1400 شود. آن هم با این استدلال یا به بیان دقیق تر با این توجیه که رییسی منصوب رهبری است و وقتی فردی از رهبری نظام حکم گرفته و درسمتی مهم مشغول به کار است، نباید آن سمت را به خاطر سمتی دیگر رها کند. ضمن اینکه رییسی تغییراتی را در قوه قضاییه شروع کرده که لازم است این تغییرات را تا نهایی شدن مدیریت کند و به سرانجام برساند.
اما حالا اوضاع تغییر کرده و دوباره برخی از همان اصولگرایان می گویند اگرچه شرایط ایده آل آن است که رییسی در قوه قضاییه بماند اما باتوجه به اینکه در غیاب او، امکان اجماع ناچیز خواهد بود، شاید بد نباشد او دوباره وارد میدان انتخابات شده و گره از مشکلات اصولگرایان بگشاید. اصولگرایانی که البته از بیان این نکته پرهیز دارند اما به زبان بی زبانی و در عمل، معتقدند که منافع جناحی شان، گاه از اصول اساسی و منافع کلان مملکتی ارجحیت دارد.
هرچه هست حالا زمزمه های کاندیداتوری رییسی بار دیگر جدی شده و به همین دلیل هم برخی از طرفداران محمدباقر قالیباف و دیگر کاندیداهای احتمالی اصولگرا علنی و در خفا ناراحت و دلخورند. چه آنکه دوره پیشین انتخابات ریاست جمهوری، قالیباف پس از ماه ها برنامه ریزی برای انتخابات ریاست جمهوری به نفع رییسی کنار رفت و حالا محمدمهاجری،فعال رسانه ای اصولگرا که البته بیش از قرابت با جریان رییسی و قالیباف، به طیف لاریجانی نزدیک است، درباره جدی شدن کاندیداتوری سیدابراهیم رییسی در انتخابات ریاست جمهوری گفته است: «اطلاعی از آمدن آقای رییسی ندارم اما وقتی می بینم دو جریان به شدت در حال حمله به او هستند، احساس می کنم نگرانی ها از کاندیداتوری آقای رییسی بیشتر شده است. نیروهای جریان آقای قالیباف به شدت از این اتفاق عصبانی هستند و در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی در حال حمله به آقای رییسی هستند. مجموعه دوم،جبهه پایداری نیز نگران ورود آقای رییسی است و هم نگران ورود آقای ظریف.در واقع نیروهای جبهه پایداری به شدت می جنگند تا مبادا فردی دیگر غیر از سعید جلیلی که نامزد آنهاست، وارد صحنه شود.»
قالیباف حالا در آستانه انتخاباتی دیگر، همچون انتخابات 96، از ماه ها قبل، تلاش خود را برای تصاحب «پاستور» آغاز کرده و آن گونه که منابع مختلف خبری گزارش داده اند ستادهای انتخاباتی خود را هم تشکیل داده است. اما اگر قرار باشد که رییسی نیز وارد میدان شود، احتمال اینکه او دوباره مجبور به کناره گیری به نفع رییسی شود، بسیار بالاست و به همین خاطر حالا اطرافیان او احتمالا می کوشند تا رییسی را از این تصمیم منصرف کنند.
به هرحال نگاهی به اظهارات چهره های اصولگرایی نشان می دهد که حالا بیش از هر زمانی حضور رییسی در انتخابات جدی شده است.
هرچند عزم قالیباف در صحنه رقابت برای رسیدن به «پاستور» کاملا جدی است اما همه اصولگرایان حاضر نیستند بی قید و شرط از او حمایت کنند و احتمالا اگر رییسی هم وارد عرصه نشود، قالیباف مشکلات بسیاری برای جلب اعتماد همه همقطاران خود خواهد داشت. این حمایت اغلب اصولگرایان از رییسی همزمان نشان می دهد که قالیباف کاندیدای چندان محبوبی برای همه طیف های جریان اصولگرا نیست و بسیاری از اشخاص شاخص جریان، خود را برتر از او می دانند و در نتیجه ترجیح می دهند خود به جای او، وارد میدان رقابت انتخابات 1400 شوند. روندی که اگر رنگ واقعیت به خود بگیرد، کار قالیباف را دشوارتر نیز خواهد ساخت؛ چراکه همزمان باید به انتقادهای همقطارانش نیز در صحنه انتخابات پاسخ بدهد.
