به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از پارسینه، تنها گذاشتن فرزند در منزل موقعیتی است که حتما والدین مجبور به تجربه اش می شوند. هرچند با گسترش تعداد مراکز نگه داری کودکان، کلاس های آموزشی و تفریحی، پرستاران، مراقبان و ... این موقعیت به ندرت برای خانواده ها رخ می دهد، اما گاهی به دلایل غیرقابل پیش بینی، والدین ناچار به انجام آن می شوند این در حالی است که تنها ماندن در منزل می تواند آسیب های روحی و جسمی فراوانی برای کودکان به همراه داشته باشد.
روز گذشته در فضای مجازی تصاویری از کودکانی که در منزل تنها مانده بودند منتشر شد که نشان می داد کودکان در این موقعیت کار های خطرناکی انجام می دهند که برای بررسی علت بروز چنین رفتار هایی با یک روانشناس به گفتگو پرداختیم.
دکتر حمید فرزادی، روانشناس بالینی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا با بیان اینکه به والدین توصیه می شود تحت هیچ شرایطی کودکان زیر هفت سال را در منزل تنها نگذارند، گفت: والدین در چنین شرایطی باید به بیماری های زمینه ای فرزندشان توجه کنند، زیرا تاکید می شود کودکانی که دارای زمینه بیش فعالی، آسم، صرع و ... هستند نباید در منزل تنها بمانند.
وی افزود: در خصوص کودکانی که دارای هیچ بیماری زمینه ای نیستند نیز توصیه می شود قبل از هفت سالگی در خانه تنها نمانند، اما بعد از این سن والدین می توانند برای مدت کوتاه ۱۰ تا ۱۵ دقیقه آن ها را تنها بگذارند.
این عضو انستیتو روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران خاطرنشان کرد: کودکان در هفت سالگی با بیان جملاتی از قبیل: «این عروسک من است»، «مال منه» و ... اعلام استقلال می کنند به همین دلیل والدین می توانند این کودکان را در مدت توصیه شده تنها بگذارند، اما باید توجه داشته باشند که قبل از ترک منزل علت خروجشان را توضیح بدهند و تاکید کنند که زود به منزل بازمی گردند.
فرزادی در پاسخ به سوال خبرنگار آنا مبنی براینکه آیا تنها ماندن کودکان می تواند خطراتی را برای آن ها به همراه داشته باشد، تصریح کرد: متاسفانه برخی خانواده ها با بیان جملاتی مانند «تن هایی برای بچه مناسب است»، «تن ها بماند بزرگ می شود»، «این کار به صلاح اوست» و ... فرزند را تنها می گذارند، اما این در حالی است که تنها ماندن در منزل در کودکان ۱ تا ۶ سال علاوه بر آسیب های جسمی می تواند عوارض روحی را نیز به همراه داشته باشد، اما پس از هفت سالگی کودکان از نظر روحی دچار مشکل نمی شوند.
این روانشناس گفت: به والدین توصیه می شود برای پیشگیری از حوادث جسمی حتما قبل از ترک منزل وسایل گازسوز و برقی را بررسی کنند، پریز های برق را مسدود و تمام عوامل امنیتی و محافظتی را تحت کنترل قرار بدهند.
وی یادآور شد: اگر والدین ناچار به تنها گذاشتن فرزندشان برای مدت طولانی در منزل شدند باید حتما از یک نفر مراقب درخواست کنند که کنار فرزندشان بمانند، زیرا احساس تنهایی برای مدت طولانی موجب می شود که کودک برای غلبه بر حس خود و یا سرگرمی کار های خطرناکی انجام بدهد.
این روانشناس بالینی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا تنهایی به خودی خود می تواند موجب بروز رفتار های خطرناک در کودکان شود، گفت: رفتار کودکان در خلا شکل نمی گیرد بلکه آن ها تحت تاثیر محرک های بیرونی قرار می گیرند به همین دلیل است که به والدین توصیه می شود در انتخاب بازی، فیلم و همبازی کودکانشان توجه کنند. برای مثال وقتی کودکی بازی های رایانه ای جنگی که به اصطلاح به آن بازی های هیجان انگیز گفته می شود، انجام می دهد این مساله در ذهنش ایجاد می شود که وقتی در منزل تنها ماند حرکات بازی را در منزل تمرین کند که این امر بسیار خطرآفرین است.
فرزادی خاطرنشان کرد: والدین باید برای تنهایی فرزندشان برنامه ریزی کنند تا زمانی که ناچار به انجام آن شدند و نتوانستند مراقب مناسبی برای فرزندشان انتخاب کنند با اطمینان خاطر منزل را ترک کنند. برای مثال به فرزندشان بگویند که در مدتی که آن ها را ترک می کنند کودک باید اتاق خود را مرتب کند و برای این کار جایزه دریافت خواهد کرد و یا بازی مهارتی و شادی آور برای آن ها تهیه کنند، زیرا کودکان در تنهایی با سوالی مبنی بر اینکه «چه کار کنم؟» مواجه می شوند که ممکن است برای پاسخ این سوال دست به هر کاری بزنند، اما اگر والدین از قبل به این سوال پاسخ بدهند کودک دچار چنین سوال نمی شود.
این عضو انستیتو روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیان کرد: به طور کلی به والدین توصیه می شود که برای فرزندشان بازی های خشونت آمیز و رقابتی تهیه نکنند و اجازه بدهند آن ها بیشتر باز های خلاقانه انجام دهند، زیرا این اقدام باعث می شود که کودک در تنهایی خود به آفرینش خلاقیت جدید فکر کند
