به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرارو، یسری حمیدات، ۴۳ ساله، در حالی که عصر با دوستش نوال یسرا، ۶۶ ساله، در یک کافه در ساحل شهر غزه نشسته بود، گفت: ما منتظر غروب خورشید هستیم تا به دریا برویم... در حال بازی هستیم. ورق بازی راه من برای فکر نکردن به فشار زندگی است.
این زن که کارمند تشکیلات خودگردان ملی فلسطین است، توضیح می دهد: زنان برای فرار از مشکلات زندگی خانه را ترک می کنند و به دنبال این هستند که تا زمانی که ممکن است بیرون بمانند.
یسرا هم درحالی که قلیان می کشد گفت: من ساعت دو یا سه نیمه شب به خانه می روم... زنان بیشتر از مردان سعی می کنند بر شرایط غلبه کنند.
خنده شرکت کنندگان در بازی پس از اینکه نوال راند را به نفع تیمش که همسرش نیز در آن حضور دارد، قطعی کرد، بلند می شود.
یسری حمیدات اشاره می کند که کارت های بازی توزیع می شود، سپس ادامه می دهد: در غزه هیچ گزینه ای وجود ندارد، بنابراین من هر روز برای بازی با دوستان می آیم. این تنها سرگرمی است که می توانم انجام دهم.
۲.۳ میلیون نفر در نوار غزه در میان محاصره هوایی، زمینی و دریایی که توسط اسرائیل از سال ۲۰۰۷ و پس از به دست گرفتن کنترل نوار غزه توسط حماس اعمال شده است، زندگی می کنند. در حالی که گذرگاه رفح در مرز مصر به طور نامنظم باز می شود و فلسطینی ها برای استفاده از آن نیاز به مجوز و مبالغ هنگفتی دارند.
در کافه دیگری در شمال غربی شهر غزه، ام سعید که با دوست و دو خواهرش نشسته است، می گوید: ما در تلاش هستیم تا با بیرون رفتن و تبادل نگرانی بر فشار غلبه کنیم. کشور مرده است، مردم می خندند، اما از نظر روانی نابود شده اند.
این زن خانه دار توضیح می دهد که حداقل چهار دلار در روز برای قهوه و قلیان خرج می کند.
برای برخی دیگر، این هزینه نوعی تجمل محسوب می شود که در آن بیش از دو سوم جمعیت از فقر رنج می برند در حالی که نرخ بیکاری از ۴۷ درصد فراتر رفته است.
برای فاتن عبدالرحمن، که با دختران و همسایه هایش مقابل خانه اش در اردوگاه آوارگان الشاطی مشرف به ساحل شهر غزه نشسته است، هزینه های خروج از خانه فراتر از توان است.
مادر پنج دختر و دو پسر توضیح می دهد که خانواده اش به کمک های وزارت امور اجتماعی برای خانواده های فقیر متکی هستند.
وی افزود: بیشتر زنان کمپ درب منازل خود تجمع می کنند، زیرا به دلیل شرایط سخت اقتصادی، قیمت تفریح نداریم.
این زن از بحران برق در نوار غزه گلایه می کند و با اشاره به اینکه مجبور است از میهمانان خود بیرون از خانه پذیرایی کند، می گوید: گرما در خانه غیرقابل تحمل است. ما در ساحل می خوابیم و با مهمانان آنجا می نشینیم.
اسرائیل تنها نیروگاه برق غزه را در سال ۲۰۰۶ تخریب کرد. از آن زمان، ساکنان نوار غزه از بحران شدید برق رنج می برند و قطعی برق به بیش از ۱۲ ساعت در روز رسیده است.
در پنجم ماه جاری، اسرائیل عملیات نظامی خونینی را با هدف قرار دادن جنبش جهاد اسلامی در نوار غزه آغاز کرد که بر اساس آمار فلسطینیان، دست کم ۴۹ فلسطینی از جمله کودکان را کشتند.
ام جبر ابو عاصی، ۴۳ ساله، تصمیم گرفت عصر خود را با دوستانش در یک پارک عمومی در غرب شهر غزه بگذراند، مملو از ده ها نفر که بیشتر آن ها زن و کودک بودند.
او می گوید: اینجا روی صندلی نشستن (۰.۳۰ دلار) هزینه دارد، اگر به دریا برویم، باید بیشتر بپردازم.
این زن در حالی که روی میز جلوی خود مقداری از پخت و پز هایی را که در خانه تهیه کرده بود گذاشت، ادامه می دهد: بیرون رفتن از خانه باعث می شود احساس کنیم انسان هستیم.
ابو عاصی کتمان نمی کند که در یک جامعه محافظه کار به دلیل بازگشت به خانه بعد از نیمه شب مورد انتقاد قرار گرفته است، اما می گوید: این انتقاد ها برایم مهم نیست، بدون ترس با دخترم پیاده می روم، خیابان ها شلوغ است... پلیس همه جا حضور دارد.
برای برخی از زنان، انجام انواع ورزش ها، از جمله اسب سواری، گزینه خوبی برای سرگرمی در شب در یک باشگاه ورزشی خانوادگی در جنوب غربی شهر غزه است.
یکی از آن ها منه کحیل (۲۲ ساله) است که در حین غذا دادن به اسب خود می گوید: من بیشتر وقتم را عصر ها اینجا می گذرانم، از ترس گلوله باران یا موشک می ترسم به تنهایی در مکان های عمومی بیرون بروم.
اگرچه این زن جوان حدود ده سال است که اسب سواری می کند، اما اعتراف می کند که در جامعه محافظه کار غزه مورد انتقاد قرار گرفته است.
او در حالی که زین اسب خاکستری اش را در دست دارد توضیح می دهد: وقتی سوار بر اسب بر دریا بیرون می روم، به خاطر روسری نداشتن انتقادات زیادی به من وارد می شود.
سپس می افزاید: حتی یک اسب هم نیاز به هواخوری دارد.
بیرون از باشگاه سوارکاری، میرفت الغلاینی، ۴۱ ساله، پیکل بال بازی می کند، می گوید: به عنوان زن، ما دوست داریم شاد باشیم و من دوست دارم به همه چیزهای جدید برسم. صبح کار می کنم و عصر ورزش می کنم، از خانه بیرون می روم تا به جایی بروم که نور و مردم باشد.
2 سال پیش