به گزارش پایگاه خبر تحلیلی ساعدنیوز به نقل از فرادید، فرهنگ موچه (Moche) یا موچیکا، یک تمدن مربوط به منطقۀ آند در آمریکای جنوبی بود که از قرن اول تا هشتم پس از میلاد شکوفا شد. تاریخ موچه را می‌توان به سه مرحله اصلی طبقه‌بندی کرد: دوره‌ی موچه‌ی اولیه (300-100 پس از میلاد)، دوره‌ی موچه‌ی میانه (500-300 پس از میلاد) و دوره‌ی موچه‌ی پسین (750-500 پس از میلاد).
پانیامارکا (Pañamarca) در دوره‌ی موچه‌ی پسین در سواحل راست رودخانه نِپِنیا تأسیس شد و جنوبی‌ترین مرکز موچه است. پانیامارکا در اصل عملکرد تشریفاتی داشته و شامل معابد و میدان‌های محصور در بالای یک تپه گرانیتی می‌شده که با تصاویری از قهرمانان اساطیری، موجودات ترسناک، جنگجویان بالدار در نبرد، صفوف آیینی و صحنه‌هایی از قربانیان تزیین شده است. حفاری‌ها از سال 2018 توسط «پروژه‌ی مناظر باستانی پانیامارکا» با همکاری محققان پرویی و آمریکایی همچنان ادامه دارد.
محققان در این کاوش‌های فصلی، تالار شاه‌نشینی با ستون‌های خشتی پیدا کرده‌اند که جِسیکا اورتیز زوالوس، مدیر پروژه آن را «تالار موچه خیالی» نامیده است. این تالار با دیوارها و ستون‌هایی احاطه شده که چهار صحنه‌ی مختلف را از زن قدرتمندی را به تصویر کشیدند که در برخی صحنه‌ها از بازدیدکنندگان در صفوف پذیرایی می‌کند و در صحنه‌های دیگر بر تخت نشسته است.
به گفته باستان‌شناسان، تالار شاه‌نشین با الهه هلال ماه ارتباط دارد و شواهد فیزیکی نشان می‌دهد این تالار به یک حاکم زن سرآمد از پانیامارکا که در قرن هفتم می‌زیسته تعلق داشته است. این پروژه‌ی تحقیقات باستان‌شناسی در پانیامارکا از سوی باستان‌شناسان و محافظان دفتر مرکزی وزارت فرهنگ پرو در لیما نظارت می‌شود.
