به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرادید، حفاری در محوطه باستانی روستایی در نزدیکی شهر مایباشی ژاپن، به یک کشف حیرت‌انگیز منجر شد: گنجینه‌ای با بیش از 100 هزار سکۀ باستانی که برخی از آن‌ها منشأ چینی دارند و قدمتشان به بیش از 2000 سال می‌رسد.
انگیزه‌ی این حفاری ساخت یک کارخانه جدید در این منطقه بود. سکه‌های کشف شده شامل «بان لیانگ» (سکه‌ای متعلق به سال 175 قبل از میلاد) نخستین واحد پول چین و همچنین سایر سکه‌هایی می‌شود که قدمتشان به قرن هفتم تا سیزدهم بازمی‌گردد. افزون بر این، سکه‌ها در گروه‌هایی صدتایی بسته‌بندی شده و با طناب‌های نی معروف به «ساشی» محکم بسته شده بودند.
این گنجینۀ عظیم احتمالاً به سرعت دفن شده است چون این مکان نزدیک به خانه‌های مجلل افراد بانفوذ ژاپن قرون وسطی بوده و شاید این کار به عنوان اقدامی احتیاطی در برابر یک جنگ قریب‌الوقوع انجام شده است.
سکه‌ها در توده‌ای به ارتفاع تقریبی 60 سانتی‌متر و عرض یک متر در 1060 بسته پیدا شدند. برخی بسته‌ها حاوی 10 ساشی، معادل تقریباً هزار سکه بودند.
بررسی کامل 334 سکۀ این گنجینه، ما را با تنوع شگفت‌انگیزی از 44 نوع پول مختلف که در آن زمان رایج بودند روبرو کرد. این سکه‌ها از زمان سلسله هان غربی چین سرچشمه می‌گیرند و تا سلسله سانگ جنوبی گسترش می‌یابند.
قدیمی‌ترین سکه‌ها، «بان لیانگ» متعلق به 175 سال قبل از میلاد مسیح است، با ویژگی‌های متمایزی از جمله قطر 2.3 سانتی‌متری، سوراخ مربعی 7 میلی‌متری در مرکز و ضخامت 1 میلی‌متری و نوشته‌های خطی «لیانگ» در سمت چپ و «بان» در سمت راست.
جدیدترین سکه موجود در این گنجینه در سال 1265 و در زمان سلسله سانگ جنوبی ضرب شده است و کارشناسان معتقدند این سکه‌ها در دوره آشفته کاماکورا (1185-1333) دفن شده‌اند. لازم به ذکر است نتایج تاریخ‌یابی، مقدماتی است و شاید پس از تحقیقات تکمیلی اصلاح شود.
این سایت باستان‌شناسی بخشی از منطقه‌ای است که تقریباً یک کیلومتر را در بر می‌گیرد، از جمله گورتپه‌های سوشا، ویرانه‌های معبد سانئو و معبد Ueno Kokubunji و این نشان‌دهنده‌ی اهمیت این منطقه به عنوان مرکز فعالیت از اواخر دوره کوفون تا دوره ریتسوریو است.
