کودکان کدام رفتارهای والدین را تقلید می کنند؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، کودکان کنجکاو هستند و مدام از محیط اطراف خود تاثیر می پذیرند,باید والدین به این موضوع دقت داشته باشند و مراقب رفتارهای خود جلوی کودک باشند. کودکان از سخاوتمندی و بخشندگی شما نیز الگو می گیرند. پس از کمک کردن به مردم با رضایت قلبی غافل نشوید تا فرزندتان نیز از نعمت زندگی کردن با قلبی سرشار از عشق و بخشندگی نسبت به انسان ها و کمک به دیگران بهره مند شود.

یکی از مهمترین نکاتی که والدین در روند ترتیب فرزندانشان باید همواره به خاطر داشته باشند این است که هر روز از سوی کودکانشان به دقت تحت نظر هستند.البته کودکان نه تنها تک تک رفتارهای والدین را زیر نظر دارند بلکه به تمام حرف هایی که پدر و مادرشان می زنند و جملاتی که به زبان می آورند نیز به دقت گوش می دهند.

توجه به این نکته مهم که تمام رفتارهایمان به عنوان پدر و مادر زیر نگاه دقیق کودکمان است، سرنخی مهمی را در زمینه تربیت آنها به دستمان می دهد.هر تصمیمی که ما بزرگترها می گیریم، هر لغتی که به زبان می آوریم و هر عملی که انجام می دهیم به دقت مورد توجه فرزندمان است و در واقع کودکان،در هر لحظه از رفتارهای ما بزرگترها الگو برمی دارند و دانستن این واقعیت، مسئولیت سنگینی را به دوش والدین می گذارد.کودکان از ما می آموزند و این یک واقعیت انکارناپذیر است. آنها رفتار ما را کپی می زنند؛ چه مثبت باشد و چه منفی و این الگوبرداری ها در نهایت به آنها شخصیتی صادق و باثبات یا آسیب پذیر و ناقص می دهد.

تقلید دو خصوصیت مهم دارد

- اول آن که باید تکرار رفتاری باشد که سرمشق یعنی همان والدین انجام داده است.
- دوم این که باید انتخابی باشد.

کودک در 7 یا 8 ماهگی می تواند تقلید انتخابی کند و طی سال های بعد تعداد آن بیشتر و پیچیده تر می شود کودکان 1 ساله از حرکات و صداهای جدید و نیز رفتارهایی که می بینند و می شنوند تقلید می کند، هر چند از رفتارهایی تقلید می کنند که از عهده انجام آن بر می آیند. در این دوره کودک علاوه بر اطرافیان خود از سرمشق ها و شخصیت های کارتونی نیز تقلید می نماید. اما باید اضافه نمود عواملی که منجر به تقلید در کودکان می شوند از سنی به سن دیگر متفاوت هستند.

تقلید کردن عوامل متفاوتی دارد مانند

تقلید به منظور ایجاد کنش های متقابل اجتماعی

هنگامی که کودکی از والدینش تقلید می کند، والدین به او لبخند می زنند. واکنش پدر یا مادر، رفتار تقلیدی کودک را افزایش می دهد و در نتیجه، گرایش کودک به تقلید کردن افزایش می یابد. کودکان بیشتر مایلند از عملی تقلید کنند که مورد تایید همه است.

تقلید کردن به منظور شبیه شدن به دیگران

کودکان دو و نیم ساله می دانند که به برخی از افراد شباهت دارند و به گروه خاصی تعلق دارند. برای مثال، پسر بچۀ دو و نیم ساله می داند که شبیه پدرش است و تشخیص می دهد که موهای هر دوی آنها کوتاه است بنابراین از همجنسان خود تقلید می کند تا در آن گروه جایگاهی پیدا کند. این امر برای دختران نیز صادق است.

تقلید کردن به دلیل برانگیختگی عاطفی

کودکان و خردسالان از والدین شان بیشتر از سایر بزرگسالان تقلید می کنند، زیرا والدین مرجع ثابت تری برای برانگیختن عواطف خوشایند و ناخوشایند در کودکان هستند. به عبارت دیگر، افرادی که می توانند کودک را شاد یا احساس ترس را در او ایجاد کنند بیشتر مورد توجه کودکان قرار می گیرند.

تقلید کردن برای دستیابی به هدف

تقلید ممکن است کوشش خودآگاهی برای کسب لذت، قدرت یا هر هدف دیگری باشد. اینگونه تقلید معمولاً بعد از سال دوم زندگی دیده می شود. به این ترتیب می توان گفت که کودکان به تقلید از رفتار دیگری ترغیب می شوند، زیرا در فکر هدفی هستند که می خواهند با تقلید به آن دست یابند.

هر عملی که پدر و مادر انجام می دهند مورد توجه کودکان است کودکان به نحوه رفتار شما بزرگترها با والدین خودتان توجه می کنند و در نهایت شبیه همان رفتار را به شما باز می گردانند.

کودکان توجه می کنند که شما چگونه پول و مسائل مالی خود را مدیریت می کنید. کودکان همواره تحت نظر دارند که والدین شان با افرادی مانند پلیس یا رئیس شرکت چگونه رفتار می کنند و چه اندازه به این افراد احترام می گذارند.

کودکان با دقت به اندازه نظم و انضباطی که شما به عنوان پدر و مادر او در جنبه های مختلف زندگی دارید، توجه می کند. کودکان به عمق شخصیت و صداقتی که شما در زندگی به نمایش می گذارید، دقت می کنند.

اگر تقلب کنید و اگر حرف تان با عمل تان یکی نباشد و قصد فریب آدم های اطراف تان را داشته باشید و هرچند نامحسوس این کار را انجام دهید باز هم کودکان درک می کنند و متاسفانه از این رفتار سوء، الگو می گیرند.

کودکان از سخاوتمندی و بخشندگی شما نیز الگو می گیرند. پس از کمک کردن به مردم با رضایت قلبی غافل نشوید تا فرزندتان نیز از نعمت زندگی کردن با قلبی سرشار از عشق و بخشندگی نسبت به انسان ها و کمک به دیگران بهره مند شود.

چگونه الگوی مناسبی برای کودکان باشیم؟

- اگر به جای عصبانیت با لحن آرام با کسی صحبت کنید در واقع به کودکان خود می آموزید که موقع عصبانیت، آرام باشند و کنترل عصبانیت را به آن ها می آموزید.

- اگر به خاطر فحش دادن به کسی از او معذرت بخواهید به کودکان خود می آموزید که مسئولیت اشتباه خود را بپذیرد.

- وقتی با دیگران مودبانه حرف می زنید در واقع به کودکان خود می آموزید که آن ها نیز مودبانه رفتار کنند.

- وقتی صداقت پیشه می کنید و دروغ نمی گویید در واقع راستگویی را به آن ها آموزش می دهید.

استعداد تقلید کردن در کودکان خیلی زیاد است

کودکان درست مانند رایانه هر چیزی را که یاد بگیرند بر زبان می آورند و یا انجام می دهند. حافظه بیشتر کودکان خالص و پاک است.

آنها در سن ۱۴ ماهگی قادر هستند که کلمات و اعمالی را که هفته ها و یا ماه ها بیش دیده و شنیده اند را انجام دهند. اگر می خواهید فرزندتان مودب باشد و همیشه بگوید لطفاً و «متشکرم» باید مواظب رفتارتان باشید و از این کلمات به طور مستمر در مکالمات روزمره خود استفاده کنید.

مطمئن باشید فرزندتان شاهد کلیه اعمال شما در موقع مهربانی، عصبانیت و ناراحتی می باشد و وقتی که او رفتار خوبی از خود نشان داد حتماً از او تعریف کنید و او را به تکرار آن تشویق کنید.