به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از روزنامه کیهان، ۱ـ روزنامه آیندگان اولین شماره خود را در اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۶ منتشر کرد. مدیریت این روزنامه را داریوش همایون عامل سرسپره دربار، وزیر اطلاعات و جهانگردی، قائم مقام دبیرکل حزب رستاخیز و سخنگوی دولت آموزگار برعهده داشت. دست اندرکاران روزنامه آیندگان قبل از انتشار این روزنامه دست به تبلیغات گسترده و پُرحجمی زده بودند و در تبلیغات خود از تولد روزنامه ای در آینده نزدیک خبر می دادند که تاریخ روزنامه نگاری در ایران و منطقه را متحول خواهد کرد! روزنامه های کیهان و اطلاعات به عنوان دو روزنامه مطرح آن روزها نیز از طعنه های آشکار و تلویحی دست اندرکاران انتشار آیندگان در امان نبودند.
سرانجام روز ۲۵ آذرماه ۱۳۴۶ اولین شماره
روزنامه آیندگان منتشر شد و تازه معلوم شد که کوه آیندگان بعد از آن همه تبلیغ، موش زاییده است! همان روزها مجله توفیق با تیتر درشت در روی جلد خود نوشت: «مدیران کیهان و اطلاعات انتشار روزنامه آیندگان را به یکدیگر تبریک گفتند»!
۲ـ در جریان اغتشاشات اخیر برخی از مقامات آمریکایی و سران کشورهای اروپایی با افرادی به عنوان اپوزیسیون ایران ملاقات کرده و از این ملاقات ها فیلم و عکس گرفته در سطح گسترده ای منتشر کردند! که چی؟! که آهای مردم دنیا، بیایید و ببینید که کار جمهوری اسلامی ایران تمام است! چرا؟!
خُب مگر نمی بینید که چه شخصیت های برجسته ای(!) با جمهوری اسلامی ایران به مخالفت برخاسته اند؟! چه کسانی؟! فلان فوتبالیست بی سواد! فلان هنرپیشه درپیتی!
فلان روزنامه نگار فراری! فلان گروهک تروریست و فلان جماعت منافق فراری و کاسه لیس و فلان و فلان! ...
حالا خوب به فهرست چند نفره این آدم های بی سواد و دم دستی نگاه کنید! چه می بینید؟ کدامیک از آنها را می توان دید که از کمترین اهمیت و اندک شخصیتی برخوردار باشند؟! ادعای این جماعت به داستان آن آدم دست وپا چلفتی شبیه است که می گفت در فلان فیلم مطرح و فاخر بازی کرده است! به او گفتند ما فیلم را دیده ایم ولی از تو خبری نبود! و یارو گفت: مگر آن صحنه را ندیده اید که هنرپیشه اول فیلم می خواست از خیابان عبور کند؟! من همان جا توی پیاده رو ایستاده بودم که کارگردان هلم داد و گفت؛ برو گمشو! داریم فیلم می گیریم!
۳ـ یک بار دیگر به فهرست چند نفره افرادی که مقامات آمریکا و اروپا با آنها به عنوان اپوزیسیون ایران ملاقات می کنند و برای شان کف و سوت می زنند نگاه کنید! و جایگاه و موقعیت آنها را با جایگاه و موقعیت وطن فروشانی که غربی ها در چهار دهه قبل آنها را به عنوان اپوزیسیون تحویل می گرفتند و برای شان کف و سوت می زدند، مقایسه کنید! بنی صدر، رئیس جمهور. ناخدا افضلی، فرمانده نیروی دریایی. تیمسار مدنی، وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران و... آیا این مقایسه به وضوح از اقتدار روزافزون جمهوری اسلامی ایران و ناتوانی نزدیک به افول غرب در مقابله با انقلاب اسلامی حکایت نمی کند؟ و آیا در این عرصه وصف حال کشورهای غربی و عبری و عربی و اپوزیسیون درپیتی، مصداق این بیت نیست «آنجا که عقاب پر بریزد، از پشه لاغری چه خیزد»؟!
