به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد: «یحیی گل محمدی خوشحال ترین مرد این روزهای فوتبال ایران است. بعد از پیروزی در داربی تهران، بغض او شکست و به معنای واقعی کلمه «رها» شد. بازگشت یحیی روی نیمکت پرسپولیس مقارن با دوران خوب و موفقی بوده است. او اما ۳ هدف دیگر را در این حرفه دنبال می کند؛ اهدافی دور و نزدیک که باید دید گل محمدی به کدام شان دست می یابد.
قهرمانی خودساخته: یحیی گل محمدی در تمام طول دوران مربیگری اش تنها یک قهرمانی لیگ برتر به دست آورده که مربوط به فصل گذشته می شده است. با این حال دست کم نیمی از آن موفقیت از آن گابریل کالدرون بود؛ مربی آرژانتینی که دوران سخت گذار از برانکو را با موفقیت پشت سر گذاشت. یحیی از نیم فصل دوم به تیم اضافه شد، بنابراین در فصل جاری به دنبال فتح جامی است که صفر تا صدش برای خود او باشد. این مساله از نظر حرفه ای برای یحیی کلیدی است. او اما در لیگ بیستم رقیبی سرسخت به نام سپاهان دارد. تیم محرم نویدکیا یکشنبه شب با نتیجه ۵ بر یک مس رفسنجان را شکست داد و با یک بازی بیشتر و سه امتیاز بالاتر از پرسپولیس به صدر تکیه زد. باید دید پایان این ماراتن به کام یحیی خواهد بود یا نه.
فتح آسیا: کلکسیون افتخارات پرسپولیس تنها یک جای خالی دارد؛ جایی که هواداران پرشمار این تیم سال هاست برای پر شدنش لحظه شماری می کنند. از قهرمانی در آسیا سخن می گوییم. سرخ ها البته سال ۷۰ قهرمان جام در جام قاره شده اند اما لیگ قهرمانان حکایتی دیگر دارد. آنها در سه فصل اخیر دو بار به فینال این بازی ها راه یافتند و هیچ فاصله ای تا پایان دادن به این طلسم تاریخی نداشتند اما نهایتا دست شان خالی ماند. یحیی امسال هم با تیمش برای رسیدن به فینال خیز برداشته است. او مرحله گروهی را با موفقیت پشت سر گذاشت و در یک هشتم نهایی هم به حریفی ساده به نام استقلال تاجیکستان برخورد کرده است. بدون شک اگر گل محمدی با پرسپولیس قهرمان آسیا شود، مرد جاودانه تاریخ این باشگاه لقب خواهد گرفت.
لژیونرشدن: یحیی همیشه بزرگ ترین آرزوی حرفه ای اش را مربیگری در اروپا دانسته است. ورزش ایران در برخی رشته های غیر فوتبالی مثل کشتی، تکواندو، کاراته و ... صاحب مربیان لژیونر موفقی در سراسر جهان است اما قصه فوتبال فرق می کند. اینجا عمده مربیان صادراتی ما یا دورگه و مهاجرزاده بوده اند یا کارآموزانی در دسته های پایین تر. شاید گل محمدی در رویاهایش دنبال صف شکنی در این زمینه باشد. برای مربی ۵۰ ساله سرخ ها آرزوی موفقیت می کنیم اما او باید بداند مربیگری شغلی سخت است که در آن مرز باریکی بین رویا و کابوس وجود دارد. یحیی فعلا باید جلوی پایش را نگاه کند و روی پرسپولیس تمرکز داشته باشد. او اگر با این تیم پرمهره موفق نباشد، شاید خیلی زود ناچار شود همه این رویاها را کنار بگذارد.»
نکونام: ناراحتم، چون اشتباه داوران کُشنده است
