به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، این خانه که به درستی «خانه زیرزمین» نامیده شده، توسط استودیوی طراحی ویلِمسِن‌یو طراحی شده تا زیبایی محیط پیرامونش را افزایش دهد و یک پناهگاه برای صاحبانش باشد.
به گزارش فرادید، طراحی این خانه به نحوی است که ساکنان حریم خصوصی کاملا دنجی دارند و فضاهای خواب آن‌ها حدود شش متر پایین‌تر از سطح زمین و فضاهای زندگی‌شان نزدیک به سطح و در مقابل تپه‌های پوشیده از گل‌های وحشی است.
معمار این پروژه، ماریت وینکِلِر، به مجلۀ معماری دزین گفته: «مناظر بیشه‌مانند اطراف این خانه، با اختلاف ارتفاع‌های اندک‌شان، الهام‌بخش بزرگی برای طراحی این پروژه بودند.»
«این خانه طوری طراحی شده که بخشی از منظره و بخشی از تپه باشد و با چشم‌انداز اطرافش در یک نوعی بازی چشم‌نواز متقابل قرار بگیرد. علاوه بر این، اینجا شکل یک پناهگاه دنج را هم دارد».
«خانه زیر زمین» در یک چمنزار در لبه‌ی یک منطقه زیست‌محیطی حفاظت‌شده قرار دارد. قسمتی از خانه که در بالای زمین قابل‌مشاهده است با شکل قوسی آن تعریف شده که برای محدود کردن ارتفاع ساختمان و ادغام شدن با چشم‌انداز طراحی شده است.
ساختار آن از بتن ریخته‌شده در محل ساخته شده، در حالی که نماهایی که در معرض دید قرار دارند با تخته‌های چوبی عمودی پوشیده شده‌اند.
«استفاده از چوب با الهام از مصالح بومی برای سوله‌ها و انبارهای این منطقه در داخل و خارج استفاده شده است.»
«با استفاده از الگوهای مختلف تخته‌های چوبی در نما، طرح این خانه به شکل بسیار ظریفی به سوله‌های قدیمی نگهداری بزها اشاره می‌کند.»
با نزدیک شدن به خانه از لبه مزرعه، مسیری با لبه‌هایی پر از گل‌های وحشی به راهرویی با پوشش فولادی کورتن منتهی می‌شود و به دامنه تپه می‌رسد.
اینجا، یک درب بزرگ به یک اتاق غذاخوری و آشپزخانه بزرگ باز می‌شود که نمایی رو به دره فراتر دارد. قوس سقف منحنی چشم را به سمت فضای خالی هدایت می‌کند و تا زیرزمین پایین می‌رود.
«خانه زیر زمین» اطراف این فضای خالی مرکزی قرار گرفته که یک آسانسور شیشه‌ای را در خود جای داده است. این کار نور را به اتاق‌های زیرزمین آورده و در عین حال تضمین کرده که خانه در آینده مناسب رفت و آمد ویلچر است.
«سقف منحنی بالای پله‌ها و آسانسور باز می‌شود، طوری که نور به اعماق خانه نفوذ می‌کند و نمایی خیره‌کننده‌ای رو به آسمان با پوشش گیاهی تپه دارد.
زیرزمین یک اتاق نشیمن دارد که رو به تراسی با گل‌های وحشی در لبه‌های آن باز می‌شود، در حالی که اتاق خواب اصلی در طبقه زیرین است.
این سازه بتنی در داخل، دیوارها، کف و سقف‌های صاف را شکل می‌دهد. معمار از مصالح سبک و شفاف استفاده کرده تا نور روز به پایین‌ترین طبقه نفوذ کند.
قرار دادن جزئی خانه در زیر زمین کمک کرده تا خانه با حرارت استخراج‌شده از زمین توسط یک پمپ حرارتی برای گرم کردن فضاهای داخلی، عملکرد انرژی بالایی داشته باشد.
فرورفتن خانه در زمین جرم حرارتی آن را نیز افزایش داده و محیط داخلی ثابتی ایجاد کرده که در تابستان خنک و در زمستان گرم است.
ویلمسن‌یو یک استودیوی معماری هلندی است که فرانک ویلمز سال 1989 آن را تأسیس کرد. این خانه در رده خانه‌های برتر روستایی امسال دزین قرار گرفته است.
4 ماه پیش