به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، طلای استخراج شده از معدن را به صورت «شِمش» در می آورند و به خاطر نرم و منعطف بودنش، گزینه مناسبی برای ساختن زیورآلات مثل النگو و انگشتر نیست چراکه با کوچکترین ضربه ای حالتش را از دست می دهد. به همین دلیل شمش های طلای خالص را هنگام ذوب، با فلزات دیگری مثل نقره، مس و برنج مخلوط می کنند و فلزی که به دست می آید درصدی طلا و درصدی فلزات دیگر است.
دقیقاً به همین خاطر است که رنگ طلای آبشده، همیشه زرد نیست و بعضی قسمت هایش ممکن است سیاه، مسی، سبز یا مایل به نقره ای باشد. این رنگ ها از فلزهایی می آید که همراه با طلای خالص، ذوب شده. اما در هر حال، طلاست و به اندازۀ عیارش ارزش دارد و رنگ آبشده تأثیری در قیمت و ارزشش ندارد.
عیار طلا به ما می گوید چه مقدارش طلا و چه مقدار، فلزات دیگر است.
طلای خالص را به چه عددی نمایش می دهند؟
نمایش عیار در بعضی کشورها برای طلای خالص، عدد «۲۴» است و هرچه از خلوص طلا کمتر شود، از این عدد هم کاسته می شود. طلای ۲۴ عیار یعنی طلای کاملا خالص. در ایران و بسیاری از کشورها نمایش عیار برای طلای خالص با عدد ۱۰۰۰ است. صد البته هیچگاه طلایی با این عیار نخواهید دید چون شمش ها با عیار 999.9 معامله می شوند و 0.01 درصد ناخالصی احتمالی در نظر می گیرند.
کارهای ساخته مثل النگو، سرویس و انگشتر، در کشور ایران اغلب با عیار ۷۵۰ هستند، همان هایی که در ویترین طلافروشی ها می بینید.
علاوه بر این، فاکتورهای طلافروشان و قیمت طلایی که با آن می فروشند، همگی بر مبنای عیار ۷۵۰ یا همان ۱۸ عیار است. به انگلیسی 18k می نویسند و حرف k مخفف karat به معنی عیار است.
در کشورهای عربی اما، ویترین طلافروش ها کارهای ساختۀ 21 عیار را در خود جای داده و عیاربالا یعنی 87۵ متداول است؛ برعکس در کشورهای اروپایی به عیار پایین تر رغبت بیشتری دارند.
در جدول زیر، بر مبنای هر دو معیار ۱۰۰۰ و ۲۴ همراه با درصد خلوص، عیارها چیده شده اند.
کلمه خط هم به عددهای عیار می گویند. مثلا 748 دو خط از 750 کمتر است. سکه های بهارآزادی چه به صورت تمام سکه و چه نیم سکه یا ربع سکه، همگی توسط بانک مرکزی و با عیار ۹۰۰ ضرب می شوند یعنی 100 خط کمتر از طلای خالص. به همین دلیل، مثل طلای کاملا خالص، نرم نیستند پس هوس نکنید که گاز بزنید چون فقط به دندان شما آسیب می زند
