غار گل زرد پلور، غاری است رودخانه‌ای در در دامنه جنوب شرقی قله گل زرد قرار دارد. این غار که در استان مازندران، در منطقه پلور و در مراتع شمالی روستای منظریه قرار دارد، از جمله مکان‌های دیدنی آمل به شمار می‌آید و از معدود غارهای طبیعی موجود در این منطقه است. سطح درون غار از کربنات کلسیم پوشیده شده و درون آن چندین حوضچه آب سرد وجود دارد. هر ساله گردشگران داخلی و خارجی از این غار بازدید می‌کنند. زمان مناسب برای بازدید غار گل زرد خرداد تا شهریور ماه هر سال است، غیر از ماه‌های خرداد تا شهریور امکان دارد که دهانه غار به علت آبگرفتگی بسته شده باشد. دهانه غار بسیار تنگ است که ابتدای آن را باید با حالت سینه خیز طی کرد. دانشجویان کوه‌نورد دانشگاه تهران در سال 1350 این غار را کشف کردند. از آن زمان رفت‌وآمد دانشجویان بیشتر شد و بالاخره در 22 مرداد سال 1384 با شماره 13119 به ثبت ملی رسید.
درون غار چند حوضچه آب سرد وجود دارد که عمق بعضی از این حوضچه‌ها به 4 متر می‌رسد. این غار از غارهای فعال آهکی است و انواع سازندهای آهکی هنوز در آن تشکیل میشود. سطح درونی آن هم از جنس کربنات کلسیم است و آب‌های زیرزمینی تمام سال در این حوضچه‌ها جریان دارند. غار گل زرد جاذبه شگفت‌انگیز آمل بوده و از معدود غارهای طبیعی است که در این منطقه قرار دارد. دامنه قله گل زرد از اردیبهشت تا خرداد ماه هر سال پر از گل‌های زرد وحشی میشود و وقتی از دور نگاه می‌کنید، انگار یک فرش زرد بزرگ روی زمین انداخته‌اند. به دلیل وجود این گل‌های بهاری، نام گل زرد را روی این قله و غارش گذاشتند.
در غار گل زرد پلور ستون‌های آهکی زیادی وجود دارد، تشکیل هر یک سانتی‌متر از این ستون‌ها یک قرن زمان می‌برد. با توجه به ستون‌های سی سانتی‌متری این غار، می‌توان حدس زد که این غار قدمتی بیشتر از 3000 سال دارد. این غار ورودی تنگی دارد ورود به غار کمی مشکل است اما فضای دلنشین، هوای مطبوع و صدای خوش‌آهنگ آب درون غار شما را به دنیای دیگری می‌برد. بعد از ورود به غار، ده متری باید چهار دست‌وپا طی کنید. بعد از آن به دهلیزی می‌رسید و کم‌کم صدای دل‌نواز آب هم شنیده میشود. کمی جلوتر که بروید به رودخانه کف غار می‌رسید که در نگاه اول جوی کم‌عمقی به نظر می‌رسد؛ اما هر چه جلوتر بروید رودخانه عمیق‌تر میشود. کمی بعد به دوراهی اصلی غار گل زرد می‌رسید که با انتخاب هر کدام در نهایت به انتهای غار خواهید رسید.
