معرفی فیلم انتهای زمین

خلاصه داستان فیلم انتهای زمین

حجت مرد میانسالی است که خانه و زندگی خود را در شمال ایران رها می کند و با پای پیاده به سوی جنوب ایران حرکت می کند. او تصمیم می گیرد تا انتهای دنیا پیاده برود و...

نکاتی درباره فیلم انتهای زمین

نمایش تنهایی ها و گریز آدمی از دنیای مدرن امروزی و پناه بردن او به آغوش طبیعت دغدغه اصلی فیلم است.بر آدمی چه می رود که او را این چنین از امنیت، عشق، تعلق و بالندگی می رهاند و در طبقه نخست هرم مازلو نگه می دارد؟ چه می شود که انسان عُزلت و آسایش را در دوری از هم نوعانش می جوید؟ فرار آدمی از چنگال مدرنیته سرد و سنگی و پناه بردن او به آغوش مادر طبیعت برای یافتن ماوایی که در آن آرامش یابد، دست مایه اصلی فیلم «انتهای زمین» است.طرح این پرسش تلنگری است که فیلم ساز به مخاطب می زند تا او را متوجه سازد، که فقدان رابطه و درک متقابل صرف نظر از تنها بودن یا نبودن انسان ها مشکل بزرگی است که ما را در دنیای مدرن و پرهیاهوی دوروبرمان رفته رفته تنها و تنهاتر کرده است.ابوالفضل صفاری در اولین تجربه اش که پس از ۱۱ سال اجازه اکران یافته است، بدون اشاره به شرایط پیشین شخصیت اصلی فیلم، به نمایش تنهایی ها و گریز او از دنیای مدرن و زندگی روزمره در میان جامعه شهری پرداخته است.حجت مرد تنهای ساحل نشینی است که ۱۷ سال از عمرش را در نقطه ای مرزی در انتهای زمین سپری کرده است. او که با پای پیاده از شمال ایران به راه افتاده و پس از عبور از دشت ها و کوه ها و گذر از دره مریخی با مرگ دست وپنجه نرم کرده است، عاقبت در ساحل چابهار آرام می گیرد. برای حجت امنیت، خانواده، عشق و اعتمادبه نفس در کلبه دست ساخته کوچکش خلاصه می شود و این ماوای کوچک، همه دنیای اوست. روحی که ملول از دنیای ناآرام و دل سخت آدم هاست، زخم خورده و رهاشده، هم نشین آرامش دریا و تنهایی خاک می شود.فیلم ساز بیش از حد در خصوصیات فردی چنین شخصیتی جذب شده است و اساسا پرداخت فیلمنامه را که به شکلی کلاسیک پیش نمی رود، با اشکالاتی مواجه کرده است. فرم اپیزودیک و مستندگونه روایت ها و رویارویی حجت با آدم های دوروبرش و کنش های او به عنوان شخصیت محوری در شکل گیری حوادث فیلم، به دلیل عدم پرداخت عمیق و مناسب، بدون جذابیت ها و تاثیرگذاری ماندگار است. به طور مثال هم زیستی حجت با سرباز مرزبان آذری، حضور دو مستندساز فرانسوی زبان و مصاحبه با او به عنوان رابینسون کروزوئه ایرانی یا مدل شدن برای زن جوان نقاش و شیطنت با توریست عکاس، همه و همه می تواند پیرنگ هایی باشند که به قصه قوام بیشتری دهند. هم چنین، در فصل پایانی فیلم، حضور دختر آفتاب سوخته و مهربان بومی که از تعصب کور مردان قومش گریخته و به کلبه حجت پناه برده است، می توانست نقطه اوج خوبی برای پایان تنهایی حجت باشد که همانند قبل رنگ می بازد.صدای حجت که به شکل گفتار متن، اتفاقاتی را که بر او گذشته روایت می کند، مخاطب را بیشتر به زندگی سوژه نزدیک و همه چیز را شفاف بیان می کند.اگرچه فیلم ساز آگاهانه و به ضرورت، این عزلت را برای حجت برمی گزیند و تا پایان بر انتخاب تنهایی و دوری از هم زیستی با دیگران برای حفظ این آرامش تاکید دارد، اما طنزمایه تلخی که در لایه های عمیق تر فیلم نهفته است، می تواند نقطه قوتی برای آن به شمار آید که کمتر به آن پرداخته می شود. به طور مثال برای مرد بی پیرایه ای که با حفظ فاصله از آدم ها، در دایره کوچک حیات ساده خویش در گریز از جامعه ای شهری روزگار می گذراند و با کمترین امکانات و احساس نیاز به داشتن ملزومات زندگی می کند، این طنز گزنده و تلخ وقتی ملموس تر می شود که برای گرفتن ۳۰۰ بلوک سیمانی وعده داده شده از سوی نامزد انتخابات شهر به دفتر او مراجعه می کند و عاقبت نیز، از خیر گرفتن ۵۰ بلوک آماده شده می گذرد و زیستن در کلبه چوبی حقیر خود را به مجادله با آدم های پیش رویش ترجیح می دهد.زندگی برای چنین شخصیتی مجموعه ای از تباین هاست. او با شادی های کودکانه اش در کُشتی گرفتن و شنا کردن یا شکار ماهی و دوباره به آب افکندنش سعی در حفظ روحیه نشاط و رخوت زدایی از خویش دارد و در تضاد با این موضوع با یادآوری خانه و خانواده اش، گریان بر سر گورهایی که با دست خود از تخته سنگ های بزرگ و کوچک، در ساحل دریا ساخته است، مویه می کند.جالب این جاست که چنین منشی، شرافت و بزرگواری منحصربه فردی به حجت می بخشد و اما نگاهی می شود برای آرامش یافتن اغتشاشات روحی آدم هایی که به او رجوع می کنند. هر کسی که آرامش این مرد یگانه را به هم می ریزد، ازخلوت او تکه ای می کَند و به سود خود می بَرد. اما او هم چنان بی نیاز است و خلوت گزین!قاب های تصویری بایرام فضلی و غروب های زیبایش کارت پستال هایی به یادماندنی در ذهن بر جای می گذارد و کلوزآپ های هدف دارش در خدمت شخصیت پردازی و چهارچوب قصه است. بازی ها اما مستندگونه اند و فاقد حس زیرپوستی بازیگری حرفه ای، اما با حس وحال شخصیت ها و لحن فیلم تناسب دارند.تلاش فیلم ساز برای معطوف کردن ذهن مخاطب به سوی درک متقابلی از اهالی تنهایی طلب و جمع گریز در این فیلم جالب است و درک این موضوع اهمیت دارد که عاقبت انسان در آشفتگی و هیاهوی پیش رونده زندگی مدرن امروز، به ماهیت یگانه خود و تنهایی وجودی خویش توجه کند و با پرداختن به زوایای نهان درون خویش، رفته رفته موجب آشتی او با خود و پیمودن راه بی نیازی و کمال شود.به قول نیچه- فیلسوف بزرگ آلمانی- که رنج عمیق درون را باعث پالایش انسان می داند و ممارست و تمرین در پرداختن به خویش را موجب والاتر شدن روح او، در پلان پایانی فیلم «انتهای زمین»، سرانجام حجت را که با خلوت دیرینه اش انس گرفته و دل بسته چیزی یا کسی نیست، در میان گورهای خالی از جسد می بینیم که بی هراس از تنهایی، خشنود آرمیده است و این چنین است که این مرد تنها و یگانه، با دلیری کودکانه اش و درون بینی و هم دلی ذاتی اش، پالوده و رستگار می شود.

مشخصات فیلم انتهای زمین

• ژانر :اجتماعی،خانوادگی
• زبان : فارسی​​​​​​
• امتیاز IMDb: امتیاز 0 از 10
  معرفی فیلم اخلاقتو خوب کن