معرفی فیلم بی وزنی

خلاصه داستان فیلم بی وزنی

فیلم قصه ای زنانه دارد و در یک شب عروسی و روز بعد از آن روایت می شود که داماد مراسم را ترک کرده است. در این بین؛ عروس ، مادر داماد ، خواهر داماد و معشوقه داماد با یکدیگر دچار چالش می شوند.

نکاتی درباره فیلم بی وزنی

مهدی فرد قادری با جاودانگی، اولین فیلم سینمایی اش به چهره ای شناخته شده در فضای فیلم سازی ایران تبدیل شد. جاودانگی در یک پلان سکانس 145 دقیقه ای می گذشت و جابه جایی زمانی و برداشت طولانی مهم ترین ویژگی هایی بودند که این اثر را متمایز می کنند.قادری با جاودانگی توانست جایزه های معتبری را از جشنواره های بین المللی کسب کند و ویژگی های فرمالیستی اثرش، او را در میان فیلم سازان جوان مطرح کرد. قادری با اولین اثرش نشان داد که به سینمای فرمالیستی گرایش دارد و شیوه قصه گویی اش شباهتی به سینمای کلاسیک ندارد. تجربه گرایی او در جاودانگی بود که توجه بسیاری را جلب کرد و برداشت طولانی و روایت غیرخطی اش، شیوه نامتعارف سینمایش را معرفی می کرد.بی وزنی دومین فیلم قادری است که در فضایی مشابه می گذرد. قادری بار دیگر به سینمای تجربی روی آورده است و به جای پای بند ماندن به قواعد کلاسیک، از فرم به عنوان عنصر اصلی روایی اش استفاده می کند. این شیوه روایت و سینمای تجربی که قادری در آثارش پدید می آورد، شاید در ارتباط با مخاطب عام سینمای ایران چندان موفق نباشد. اما مخاطب خاصی را که از سینمای اجتماعی و واقع گرا خسته شده است را به شدت راضی می کند و می تواند برایش جذاب باشد.باوجوداینکه بی وزنی در چند جشنواره بین المللی شرکت کرد و به موفقیت هایی هم رسید، اما مانند جاودانگی نتوانست به جشنواره فجر راه یابد و در هیچ جشنواره داخلی دیگری نیز شرکت نکرد. . بی وزنی اما در جریان اکران هم با بدبیاری های زیادی روبرو شد.این فیلم بلافاصله بعد از پایان جشنواره فجر، در دوره ای که عملاً اکران بی رونقی است روی پرده رفت. اکران هم زمان خوب، بد، جلف، ارتش سری هم مزید بر علت شد تا بی وزنی نتواند در اکران به موفقیتی دست یابد.شیوع ویروس کرونا و تعطیلی چندماهه و بازگشایی سینماها در شرایط رکود، بالاخره مرتضی شایسته، تهیه کننده بی وزنی را متقاعد ساخت تا این اثر را روانه شبکه نمایش خانگی کند.

قصه ای زنانه با محوریت یک مرد

بی وزنی قصه ای زنانه دارد و قدم در دنیای پیچیده و مرموز زنان می گذارد. روایت از یک شب عروسی شروع می شود و تا روز بعد ادامه پیدا می کند. غیبت داماد در مراسم، جرقه حوادث بعدی است. بی وزنی کاراکتر مردش را در مرکزیت روایت قرار می دهد و از طریق روابط و گفتگوی او با مادر، خواهر و معشوقه سابق، مخاطب را وارد دنیای زنان و معادلات پیچیده آن می کند.قادری در جاودانگی هم با یک کاراکتر مرد، به عنوان کاراکتر اصلی روایت می کند. اما در همان فیلم هم شخصیت های زن برجسته تر و جذاب تر به نظر می رسیدند و این موضوع نشان می دهد که قادری به دنیای زنانه و زنانی که پیرامون شخصیت اصلی اش هستند توجه ویژه ای دارد.مهارت قادری در این است که در یک روایت ساده و حتی کلیشه ای، می تواند شخصیت هایی جذاب و چندبعدی بیافریند. در دل گفتگوهای روزمره و عادی آن ها، روحشان را آشکار کند و لایه های روانی شان را تحلیل کند.

فرم در خدمت روایت

همان طور که گفتیم که بی وزنی هم مانند جاودانگی در سینمای فرمالیستی جای می گیرد. قادری در بی وزنی با برداشت های طولانی، به بیننده اجازه می دهد وارد فضای فیلم شود، جزئیات را کشف کند و با کاراکترها همراه شود. در حقیقت ریتم آرام بی وزنی در خدمت پرداخت فیلم ساز به روایت و جزئیات آن درآمدهاست.به علاوه کاراکترهای فیلم در دنیای تنهایی خودشان سیر می کنند. این برداشت های طولانی، بیننده را قادر می سازد عمق این تنهایی را درک کند و در سکوت و انزوای شخصیت ها شریک شود.این برداشت های طولانی، رابطه عاطفی مخاطب با کاراکترها را تقویت می کند و در این روایت نامعمول، به مخاطب کمک می کند با کاراکترها هم ذات پنداری کند.بااین حال، بی وزنی روایتش را بی جهت طولانی نمی کند و در همین چند برداشت کوتاه و بازمانی منطقی، قصه اش را بسط می دهد و به سرانجام می رساند. به همین جهت است که بی وزنی برخلاف جاودانگی طولانی و خسته کننده نیست و درزمانی مفید، بیننده را با خود همراه می کند.از سوی دیگر، قادری با به کارگیری روایت غیرخطی و جابه جایی زمانی در بطن همین برداشت های طولانی، تمرکز و دقت بیننده اش را به چالش می کشد. در چنین روایتی است که بیننده باید یکسره در مسیر داستان قرار بگیرد تا در میانه نماهای شبیه به هم خط زمانی را بیابد و بتواند با سیر روایی همراه شود.بی وزنی با ساختاری دایره ای، روایت را پیش می برد و به نقطه آغازین برمی گرداند. این شیوه روایی، هم در شکل گیری فرم اثر مؤثر است و هم با القای حس تکامل، جهان داستانی روایت را می پردازد.

جهانی جادویی بی وزنی

جسارت قادری در بی وزنی به تجربه گرایی و بازی های فرمی اش محدود نمی شود. او در فضایی واقعی، جادویی بی مانند می آفریند. بی وزنی با بهره گیری از عناصر زندگی روزمره و سینمای رئالیستی، قصه اش را در دنیایی سورئال تصویر می کند. جادو و سورئالی که در بی وزنی می بینیم خود را به رخ نمی کشد، بلکه به عنوان ساختار جهان داستانی در پس زمینه روایت وجود دارد. این چنین است که بی وزنی به رئالیسم جادویی می رسد و در عین باورپذیری، حقایق را تغییر می دهد و ناخودآگاه بیننده را درگیر قوانین جهانی تازه می کند.اگر کاراکترها و شیوه روایت غیرخطی فیلم را در نظر بگیریم، چنین جهان داستانی، بهترین شکل است تا مخاطب را وادار کند در دنیای پررمزوراز کاراکترها غرق شود و سعی کند در میان گفتگوها و مراوده ها به حقیقتی دست یابد که کاراکتر اصلی در جستجوی آن است.نوع بازی بازیگران، همان روایت غیرخطی که به آن اشاره کردیم، حتی تغییر زمان شب و روز در فیلم، همه نشانه هایی هستند که قادری برای آنکه اثرش به رئالیسم جادویی برسد به کاربرده است. حتی نوع گریم بازیگران و لوکیشنی که بی وزنی انتخاب کرده است، همه در خدمت این جهان داستانی هستند.

شریف و با جسارت

بااین همه بی وزنی بیشتر به سینمای مخاطب خاص نزدیک است. مخاطب عام سینما می تواند مسیرش را در روایت پیچیده و فرم غیرعادی بی وزنی گم کند. به علاوه، این فیلم بااینکه از یک نگرش متفاوت در سینما می آید اما نفوذ لازم برای جذب مخاطب را ندارد و نمی تواند او را متقاعد سازد تا این تجربه غیرمعمول را تا پایان تعقیب کند. تجربه گرایی محض قادری در بی وزنی و روایتی که عناصر جذب مخاطب آن در مقایسه بافرم کمرنگ هستند هم می تواند به عدم برقراری ارتباط بیننده با اثر منجر شود.درنهایت، بی وزنی فیلم جسوری است. قواعد مرسوم سینمای کلاسیک را زیر پا می گذارد و در شرایطی که عمده تولیدات سینمای ایران کمدی های سخیف یا درام های اجتماعی پر از اشک و آه هستند، قصه متفاوت خود را تعریف می کند. قادری با دومین اثرش ثابت می کند که به سبک شخصی خودش در پرداخت رسیده است و سینمای متمایزش در جاودانگی محصول یک اتفاق نبوده است.

کارگردان فیلم بی وزنی

مهدی فرد قادری، کارگردان و فیلمنامه نویس ایرانی است. او پس از ده سال فعالیت در عرصه فیلم کوتاه نخستین فیلم بلند سینمایی خود را با نام «جاودانگی» در سال 1393 به تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی و فیلمنامه خودش ساخت که در سال 1396 در هنر و تجربه اکران شد. سپس در سال 1397، دومین ساخته بلند خود را به نام «بی وزنی» به تهیه کنندگی مرتضی شایسته ساخت.

امیرعلی دانایی، بهاره کیان افشار، تینا پاکروان، نسیم ادبی، جلال فاطمی، یاسر جعفری، سپیده مرادپور

ساير عوامل فیلم بی وزنی

تهیه کننده: مرتضی شایسته،مدیر فیلم برداری: مهدی ایل بیگی، طراحی و ترکیب صدا: علیرضا علویان، مدیر صدابرداری: وحید رضویان طراح گریم:سودابه خسروی، طراحی صحنه و لباس: مهدی فرد قادری، تدوین: محمدعلی حق پرست، موسیقی: پیام آزادی، تصحیح رنگ و نور: سینا قویدل، عکاس: امیر حقبر، سرمایه گذاران: موسسه هدایت فیلم و علی صفایی، سنگسری مجری طرح: مهدی فرد قادری

مشخصات فیلم بی وزنی

• ژانر :اجتماعی،خانوادگی
• زبان : فارسی​​​​​​
• امتیاز IMDb: امتیاز 3.8 از 10
  معرفی فیلم سورنجان