معرفی فیلم دینامیت

شنبه، 16 مرداد 1400 زمان مطالعه 8 دقیقه

دینامیت فیلمی ایرانی به کارگردانی مسعود اطیابی و تهیه کنندگی سید ابراهیم عامریان محصول سال ۱۳۹۷ است. از بازیگران این فیلم می‌توان به محسن کیایی، احمد مهرانفر، نازنین بیاتی، پژمان جمشیدی و زیبا کرمعلی اشاره کرد.

خلاصه داستان فیلم دینامیت

سریال طنزدینامیت داستان آپارتمانی را روایت می کند که افرادی از قشار مختلف جامعه، چون ساقی و طلبه در آن ساکن هستند. در واقع دو طلبه با بازی پژمان جمشیدی و احمد مهرانفر، ساقی با بازی محسن کیایی و همچنین دو دختر با ایفای نقش نازنین بیاتی عزیز و زیبا کرمعلی هم در این ساختمان حضور دارند که با توجه به تضادهای فکریشان موقعیت های طنزی را می سازند.

نکاتی درباره فیلم دینامیت

سینماها در دنیا با واکسیناسیون عمومی کم کم به حالت احیا درآمدند و حالا تماشاگران دوباره شاهد آثار سینمایی در داخل سالن ها هستند. کار به جایی کشیده که فروش ضعیف فیلم شاخصی چون Black Widow که در سینماها کم شده، سینماداران اعتراض می کنند و می گویند باید بساط اکران آنلاین جمع شود و عطایش به لقایش بخشیده شود و بسیاری از کارشناسان هم با آنها هم نظر می شوند. بحث درباره برخی کشورها اما متفاوت است و سینمای ایران یکی از آنهاست، سینمایی که هنوز کشورش درگیر کروناست و واکسیناسیون عمومی در آن به قدری کم پیش رفته که عملا بازگشایی سینماها و دیدن فیلم در سالن خطر زیادی به همراه دارد. در این وانفسا اما فیلم دینامیت آمده تا مردم را با سینماها آشتی دهد.فیلم دینامیت از جمله آثاری بود که در زمان اکران امید می رفت تا بتواند مردم را تا حدی با سالن های سینما آشتی دهد. این اتفاق نه به آن صورتی که تصور می شد اما تا حد تقریبا مطلوبی رخ داده و در حال حاضر این فیلم با فروش چند میلیارد تومانی تبدیل به پرفروش ترین اثر ۱۴۰۰ شده است. تیم سازنده این ریسک را کردند و دینامیت را در زمان بسیار بدی اکران کردند، هم کرونا و هم ماه محرم پیش رو هر دو برای یک فیلم کمدی موانع بزرگی هستند اما آنها این ریسک را به جان خریدند تا فیلمشان دیده شود و واقعیت اینست که دینامیت در همین برهوت سینمایی تماشایی تر است تا در زمانه اکران به روال عادی آثار سینمایی.تیزرهای دینامیت بسیار هوشمندانه ساخته شدند و کاری کردند تا تماشاگران سینمایی که بیشتر از یک سال است در سالن سینما به صورت دسته جمعی با دیگر تماشاگران نخندیدند (می دانید که فیلم های کمدی در سینمای ایران چقدر بخت و اقبال دارند) را مجاب به تماشای آن کند. این تیزرها تقریبا بهترین لحظات فیلم را در خود جای دارند و اگر آنها را دیدید باید بگویم که تقریبا بیشتر سکانس های بامزه را از پیش از ورود به سالن سینما از بر هستید.دینامیت داستان دو برادر ارزشی با عقاید سفت و سخت مذهبی است که به دنبال خانه ای هستند و در نهایت کارشان به یک خانه در بالا شهر تهران می رسد که دو همسایه کاملا متضاد با عقاید آنها با آنها در این ساختمان زندگی می کنند؛ یکی از آنها مردی خلافکار است که امور زندگی اش با فروش شراب و مواد مخدر می چرخد و آن یکی خانه نیز دو دختر جوان دانشجو هستند که تقریبا هر آخر هفته در خانه شان پارتی برگزار می کنند و به اصطلاح خودمانی بسیار قرتی هستند.همین سوژه حضور برادران بسیجی در کنار دو دختر قرتی و یک ساقی! دستمایه کل داستان فیلم دینامیت شده و البته فیلمنامه سعی کرده تا جایی که می تواند روی لبه تیغ سانسور حرکت کند و هر سوژه و ایده دیگری که می تواند روی این کلیت داستان سوار شود را پیاده کند. از به اصطلاح بخوری شدن دو برادر بسیجی داستان پس از سوزاندن علف و گل های مخدر گرفته تا وجود شاخ های مجازی اینستاگرامی و حواشی آن ها و حتی برگزاری مراسم دعای کمیل در کنار یک پارتی شبانه؛ همه و همه در دل فیلمنامه جای دارند و مانند آیتم هایی کوتاه کوتاه می آیند و می روند و مدت زمان فیلم را طولانی تر می کنند.عنصر واحدی که این آيتم های طنز کوتاه را به هم وصل کند هسته اصلی فیلمنامه را شکل می دهد ولی نمی تواند راهی از پیش ببرد. فیلم می خواهد بگوید که زندگی واقعی نه راه آن برادران افراطی است و نه این از آنور بوم افتادن دختران قرتی داستان. کاراکتر خلافکار ماجرا هم که شخصیت منفی قصه است و هیچ توجیهی برای اعمال شنیع آن وجود ندارد. به طور کلی می توان گفت اساسا حضور این کاراکتر در محل سوال قرار دارد و تنها به این دلیل خلق شده تا چند چند داستانک از دل آن بیرون بیاید.شخصیت «احمد مهرانفر» بیشتر بار این پیام فیلم (راه تعادل در زندگی پیش گرفتن) را بر دوش می کشد اما نپرداختن درست به شخصیت آن باعث شده که این کاراکتر تبدیل به یک تریبون توخالی بشود. دیالوگ های او می توانست عمیق باشد و داستان را به سمت و سویی پیش ببرد که بتوان از آن پیام درستی دریافت کرد اما مشکلات فیلمنامه و شخصیت پردازی باعث شده که این کاراکتر و دیالوگ هایش شبیه شعارهایی باشد که هیچکس آنها را جدی نمی گیرد.پژمان جمشیدی در هنرنمایی نسبتا متفاوت خود به خوبی ظاهر شده و توانسته از جنس همیشگی کمدی خود کمی فاصله بگیرد. نازنین بیاتی نیز تقریبا متفاوت از همیشه ظاهر شده و دیگر آن دختر معصوم همیشگی نیست و این بار نقش دختر تخس و شیطانی را دارد که البته در باطن این خصوصیات را با خود به همراه ندارد. بازی او بهتر از سایر بازیگران از آب درآمده و محسن کیایی برخلاف انتظار بسیار ضعیف ظاهر شده و می توان نقش آفرینی او در دینامیت را در زمره بدترین نمونه کارنامه بازیگری وی تلقی کرد.دینامیت می توانست حرف های بسیار خوبی برای گفتن داشته باشد و خودش را جدی تر بگیرد ولی تیم سازنده تصمیم گرفتند خودشان داستان خودشان را دست بیندازند. وجود این اختلاف عقاید در جامعه یکی از معضلاتی است که جامعه کنونی ایران با آن دست و پنجه نرم می کند. احترام به عقاید دیگران و عدم تحمیل نظرات تند (در هر سمت و جناحی که می خواهد باشد) پیام اصلی فیلم است که متاسفانه به کاغذی ترین شکل ممکن روایت می شود و نمی توان آن را چندان جدی گرفت. فیلم ترجیح داده جنس کمدی خود را در یک کمدی محض بگنجاند و نگاه طنز و انتقادی را به سوژه خود نداشته باشد تا احتمالا اسیر سانسور و توقیف نشود.پایان بندی فیلم نیز با عجله سرهم بندی شده و آن تاثیر بسزایی که باید داشته باشد را ندارد و می توان گفت بسیار سردرگم است. با تمام این تفاصیل باید گفت که سکانس های بامزه و جالبی در فیلم وجود دارد که خوشبختانه به تیغ سانسور کشیده نشدند و همچنین باید اعتراف کرد که فیلم برخلاف بسیاری از آثار کمدی این روزهای سینمای ایران آلوده آنچنان به شوخی های مستهجن و جنسی نشده است؛ البته فیلم عاری از این قبیل شوخی ها نیست اما خوشبختانه حد و مرز را در آن تا حدی رعایت کرده است. بیشتر شوخی های فیلم حول محور تضاد شخصیت ها می چرخد و اتفاقاتی است که احتمالا هرکس پس از شنیدن سوژه فیلم (حضور برادران بسیجی در کنار دختران قرتی) به ذهنش می خورد و چه بسا موارد جذاب تری هم در ذهن شکل بگیرد که البته طبعا امکان نمایش برخی از این سوژه های خود ساخته در فیلم وجود نداشته است!اینکه اکران یک فیلم پرمخاطب در زمانه ای که واکسیناسیون به هیچ وجه پیشرفت مطلوبی نداشته چقدر کار نادرستی است بحثی جدا و مفصل است ولی باید گفت که برخلاف ترند جهانی، مساله اکران آنلاین در ایران نتوانسته آنچنان پا بگیرد که نبود کپی رایت و پخش فیلم ها در چند دقیقه پس از اکران در فضای مجازی و شبکه های ماهواره ای یکی از این دلایل به شمار می رود. بحث بیشتر درباره وضعیت اکران فیلم ها در شرایط حاد کرونایی کشور در این مطلب نمی گنجد اما نظر شما در این باره چیست؟ آیا با اکران این فیلم و دیگر آثار سینمایی پرمخاطب در دوران کنونی موافق هستید یا هنوز حاضر به تماشای فیلم ها در سالن های سینمایی نیستید؟

نکات مثبت فیلم دینامیت

طنازی پژمان جمشیدی که به دل می نشیند و مخاطب را به راحتی می خنداند.
شوخی های فیلم سطحی و اغلب حتی مبتذل هستند اما با این حال، گاهی می توانند مخاطب را بخندانند.

نکات منفی فیلم دینامیت

شوخی های فیلم تکراری و دم دستی هستند. شوخی هایی که از تضاد فرهنگی افراد مذهبی و غیر مذهبی که پیش از این بارها در فیلم های کمدی شاهد بوده ایم سرچشمه می گیرد.
فیلمنامه «دینامیت» بر پایه شوخی های مذهبی و جنسی بنا شده و هدف خاصی را دنبال نمی کند.
شخصیت های «دینامیت» همگی کاریکاتور هستند و هرگز تبدیل به شخصیت نمی شوند. چیزی شبیه به جُنگ های شهری که هدفشان صرفاً خنداندن مخاطب به هر روشی است.
بعضی از شخصیت های اضافه هستند. مانند شخصیت محسن کیایی که هم نقشش در فیلم اضافه است و هم بازی کیایی در این نقش ضعیف بوده.
پایان بندی بد فیلم فیلمنامه وضعیت سردرگم «دینامیت» را پیچیده تر کرده است.

کارگردان فیلم دینامیت

مسعود اطیابی که سال هاست آثار کمدی پرفروشی را ساخته و اکران کرده است. دو قسمت از فیلم «تگزاس» با بازی سام درخشانی و پژمان جمشیدی از جمله این آثار به شمار می روند.

مسعود اطیابی

بازیگران فیلم دینامیت

احمد مهران فر، نازنین بیاتی، زیبا کرمعلی، نادر سلیمانی، پژمان جمشیدی، میرطاهر مظلومی، امید روحانی، مجید شهریاری، محسن کیایی، اشکان منصوری، فاطمه مرتاضی