معرفی شهر زیبای تسالونیکی و جاذبه های مهم گردشگری آن

تسالونیکی

تسالونیکی دومین شهر پرجمعیت یونان است و با جاذبه های متعدد تاریخی، مقصدی مهم در گردشگری به شمار می رود. کلیسای آگیوس دیمیتروس، موزه باستان شناسی و برج سفید از دیدنی های تسالونیکی هستند.

تسالونیکی (Thessaloniki) یکی از شهرهای ناحیه مقدونیه مرکزی در کشور یونان، قاره اروپا است. این شهر در خلیج ترمائیک، در شما ل غربی دریای اژه قرار دارد و از غرب با دلتای واردار محدود می شود. فاصله تسالونیکی با آتن، پایتخت یونان حدود ۵۰۰ کیلومتر و با کاوالا ۱۵۰ کیلومتر است.

جمعیت تسالونیکی بیش از ۱ میلیون نفر و مساحت آن حدود ۱٫۳ کیلومتر مربع است. دین غالب ساکنان این شهر را مسیحیت ارتدوکس شرقی تشکیل می دهد و کاتولیک، یهودیت و اسلام بعد از آن قرار می گیرند. زبان رسمی تسالونیکی، یونانی است.

تسالونیکی مانند دیگر شهرهای کشور یونان، تحت حکومت مرکزی اداره می شود. حکومت مرکزی از نوع جمهوری است. در راس دولت نخست وزیر قرار دارد که به همراه دیگر وزیران، هیئت وزرا را تشکیل می دهند. رئیس جمهور نیز در راس حکومت قرار می گیرد و انتخاب او توسط نمایندگان مجلس یونان صورت می پذیرد.

این شهر برای اولین بار توسط کاساندر، از پادشاهان هلنی مقدونیه باستان، پایه گذاری شد. در دوران امپراطوری رومی ها، تسالونیکی شهری پراهمیت به شمار می رفت و در دوران سلطنت بیزانسی ها، دومین شهر مرفه و بزرگ امپراطوری بود. این شهر در سال ۱۴۳۰ توسط عثمانی ها اشغال شد و در نوامبر ۱۹۱۲ دوباره به خاک یونان پیوست.

آب و هوای تسالونیکی نیمه گرمسیری مرطوب به شمار می رود. تابستان هایی گرم و مرطوب، و زمستان هایی خشک دارد. گرمترین ماه سال در تسالونیکی، ماه جولای محسوب می شود. متوسط دمای هوا در طول سال از ۹٫۷ تا ۲۰٫۴ درجه سانتی گراد تغییر می کند و میانگین بارش سالانه حدود ۴۴۸ میلی متر برآورده شده است.

فرودگاه بین المللی سالونیک حدود ۱۳ کیلومتر از شهر فاصله دارد و در آن پرواز هایی از/ به فرانکفورت، اشتوتگارت، مسکو، دبی، بلگراد، وین، بخارست، استانبول و بسیاری از مقاصد داخلی و خارجی دیگر برقرار است. همچنین این شهر با خط آهن به شهرهای آتن، لاریسا، بلگراد، صوفیه و تعدادی از شهرهای داخلی دیگر وصل می شود. برای جابجایی های درون شهری می توانید از اتوبوس های عمومی استفاده کنید.

میوه های خشک، انواع آجیل، قهوه و زیورآلات با طرح چشم زخم از سوغاتی های تسالونیکی به شمار می روند. شما برای خرید می توانید به «مرکز خرید کاسموس مدیترانه» (Mediterranean Cosmos Shopping Mall) و «بازار بزستنی» (Bezesteni Market) سر بزنید.

ساختمان مدور رومی

ساختمان مدور رومی مشهورترین یادمان باستانی تسالونیکی به شمار می آید. این بنا که در اوایل قرن ۴، بیشتر به قصد مقبره امپراتور گالریوس ساخته شد (اگرچه وی در اینجا دفن نشد)، بخشی از مجموعه کاخ و طاق گالریوس می باشد. امپراتور تئودوسیوس کبیر (Theodosius)، این مقبره را در اواخر قرن ۴ تبدیل به کلیسایی مسیحی کرد. در طی قرون ۱۰ تا ۱۲، این بنا به عنوان کلیسای جامع تسالونیکی مورد استفاده قرار می گرفت ولی در زمان حکمرانی عثمانی، تبدیل به مسجد شد؛ در نتیجه مناره فعلی به عصر اسلامی باز می گردد. بعد از آزادسازی این شهر از چنگ ترک ها در سال ۱۹۱۲ این ساختمان مدور دوباره به کلیسایی تحت عنوان کلیسای سنت جرج تغییر کاربری داد. کلیسای سنت جرج، محرابی پر زرق و برق با ۲۴ متر عرض و ۳۰ متر ارتفاع داشته و ساختار سیلندری گنبدی آن شبیه به معماری پانتئون رم است. در فضای داخلی، تزئینات موزائیکی و طاق های برجسته به چشم می خورند. در این ساختمان موزه مجسمه قرار دارد که روزانه برای بازدید عموم باز است.

معرفی استان تکیر داغ ترکیه و جاذبه های دیدنی و توریستی مهم آن

برج سفید

شناخته شده ترین نقطه تاریخی تسالونیکی، برج سفید بوده که با پیاده رویی در طول تفرجگاه دریایی با مناظر فوق العاده، قابل دسترسی است. در یک باغ کوچک عمومی در انتهای جنوبی این گردشگاه، برج سفید که زمانی بخشی از استحکامات باستانی شهر بوده قرار دارد. این دژ قدیمی، تنها یادمان باقیمانده از استحکامات نظامی رو به دریاست. امروزه گردشگران می توانند از برج بازدید کرده و برای تماشای مناظر بی بدیلی از شهر و بندرگاه به بالای آن بروند. در این بنا می توانید مجموعه دائمی موزه ی فرهنگ بیزانس را تماشا کنید. این موزه به بازدیدکنندگان درباره تاریخ و هنر بیزانس در تسالونیکی از حدود قرن ۳ میلادی تا اشغال آن توسط ترک ها در سال ۱۴۳۰ اطلاعات مفیدی ارائه می دهد. این مجموعه شامل گستره وسیعی از دست سازه ها، مانند سکه های اولیه مسیحی، گلدان، موزاییک، نقاشی دیواری و اشیای عبادتی می شود.

کلیسای سنت دیمیتریوس

یک جای دیدنی فوق العاده در تسالونیکی، کلیسای سنت دیمیتریوس، کلیسای اصلی شهر است که در زمان حضور ترک ها به مسجد تغییر یافت. این بنای بیزانسی باشکوه در قرن ۵ بر روی محوطه یک کلیسای قدیمی در نزدیکی حمام باستانی رومی ساخته شد و نام آن، برگرفته از حامی شهر، دیمیتریوس مقدس است که در سال ۳۰۶ در اینجا زندانی و اعدام شد. قرن ها زائرین از سرتاسر امپراتوری بیزانس برای ادای احترام به یادگارهای این قدیس که در یک تابوت سنگی نگهداری می شود به اینجا می آمدند. زائران معنوی و گردشگران در زمان ورود به داخل این کلیسا حیرت زده می شوند. محراب پر تزئین آن ۴۳ متر طول داشته و بزرگ ترین محراب یونان به حساب می آید. فضای داخلی این کلیسا با ستون های مرمرین رنگین، چلچراغی خیره کننده در راهروی مرکزی و موزاییک هایی بر ستون های کوچک قسمت های دیگر تزئین شده است.

طاق گالریوس

طی پیاده روی از خیابان اِگناسیا (Egnatia) به سمت مرکز شهر تسالونیکی، بازدیدکنندگان با طاق گالریوس روبه رو می شوند؛ یادمانی رومی متعلق به سال ۲۹۷ میلادی! این طاق، دروازه ورودی اصلی شهر باستانی بوده است. از بنای اصلی امروزه تنها سه ستون غربی آن باقیمانده اند. دو عدد از این ستون ها به وسیله طاقی به هم متصل شده اند که با نقش برجسته های پرکاری تزئین شده و تصاویری از صحنه های جنگ امپراتور گالریوس در لشکرکشی هایش به ایران، بین النهرین و ارمنستان در قرن ۳ و ۴ را به نمایش می گذارند.

موزه باستان شناسی

این موزه معتبر، مجموعه ای بی نظیر از دست سازه هایی که در تسالونیکی کشف شده اند را به نمایش می گذارد. گستره تاریخی این مجموعه از پیش از تاریخ تا اواخر دوران باستان را در بر می گیرد. اتاق های متعددی، عناصر معماری معبدهای ایونیایی قرن ۶ قبل از میلاد را به نمایش گذاشته اند. برخی دیگر هم یافته های حفاری های سکونتگاه نئولیتیک در ماکریالو را در معرض دید قرار داده اند. موزه باستان شناسی همچنین میزبان نمایشگاه های موقتی با موضوعات گوناگون مانند سکه های مقدونیه می شود.

آنو پُلی

آنوپلی قسمت تاریخی و قدیمی شهر است که به خاطر قرار داشتن در بالای تپه به «بالاشهر» هم شناخته می شود. این ناحیه از خیابانی به نام اودوس الیمپیادوس (Odós Olympíados) قابل دسترسی است و با گذرگاه های مارپیچ و پر شیب معروف می باشد. فواره های زیادی از دوران عثمانی، تأثیرات ترک ها بر این محله را نمایان می کند. کلیساهای ارزشمند تاریخی بسیاری در این ناحیه وجود دارند که برخی از آن ها کلیسای سنت کاترین، کلیسای پیامبر الیاس، کلیسای تاکسی آرتْس (Taxiarchs) و به ویژه کلیسای اوسیوس داوید (Ósios Davíd) هستند که در قرون ۵ و ۶ ساخته شده و به خاطر موزاییک کاریش شهرت خاصی دارد. یکی دیگر از نقاط برجسته، کنسولگری ترکیه در اودوس آپوستولو پاولو (Odós Apóstolou Pávlou) محل تولد مصطفی کمال پاشا (آتاترک) اولین رئیس جمهور جمهوری ترکیه است.

دیوارهای بیزانسی

کمی بعد از پایه گذاری تسالونیکی در سال ۳۱۵ قبل از میلاد، دورتادور شهر با دیواره ای دفاعی برای حفاظت در برابر حملات دشمنان محصور شد. کنستانتین کبیر این استحکامات نظامی را تقویت کرده و در واقع در زمان امپراتوری بیزانس این دیوارها مدام بهبود داده می شدند و در قرون ۱۴ و ۱۵ حاکمان ترک، سازه های دفاعی دیگری به این مجموعه اضافه کردند. تا قرن ۱۹، شهر قدیمی با دیواری کامل به طول ۸ کیلومتر محصور شده بود که متأسفانه حکومت عثمانی آن را فرو ریخت تا شهر را زیبا و مدرنیزه کند. هرچند اخیراً بخش هایی از این دیوار بازسازی شده است. یکی از نقاط شروع خوب برای بازدید از دیوارهای بیزانسی گورستان اِوَنجلیستریا (Evangelistria) است. از آنجا به سمت برج قرن پانزدهمی بزرگی که به تریگونیون (Trigonion) شهرت دارد حرکت کنید. بعد از این برج، برجی دیگر با دروازه ای که به سمت دژی در محوطه آکروپولیس باستانی می رود قرار دارند. از این دژ گردشگران می توانند از خارج یا داخل دیوار به سمت غربی حرکت کرده و به دروازه لِتایا (Letaia) برسند.

کلیسای حواریون مقدس

این کلیسا قرن چهاردهمی زیبا در نزدیکی دیوار بیزانسی در مرز قسمت قدیمی شهر قرار دارد و با یک نقشه صلیبی شکل طراحی شده است. ۵ گنبد با آجرکاری بسیار پر نقشی در معماری کلیسای حواریون مقدس دیده می شود. یکی از شاخصه های معماری بیزانسی متأخر، گنبد اصلی برافراشته ای در وسط با گنبدهای فرعی در گوشه های رواق است. این بنا هم در زمان حکومت ترک ها به عنوان مسجد مورد استفاده قرار می گرفت. نقاشی های دیواری و موزاییک کاری های فوق العاده ای طی عملیات بازسازی در سال ۱۹۴۰ در اینجا کشف شدند.

کلیسای سنت سوفیا

در انتهای شرقی خیابان هرمس، یکی از مهم ترین کلیساهای تاریخی شهر قرار دارد. این کلیسای گنبدی در قرن هشتم با پلانی صلیبی شکل با سه راهرو طراحی و ساخته شد. در قرون ۹ و ۱۰ بعد از نزاع هایی که درباره به تصویر کشیدن فیگور از نظر مذهبی وجود داشت، این بنا با موزاییک کاری های فیگوراتیو بسیار بیان گرایی تزئین شد. از سال ۱۲۰۴ تا ۱۴۳۰ کلیسای سنت سوفیا به عنوان کلیسای جامع استفاده می شد. در زمان حضور ترک ها، این بنا نیز مانند بسیاری دیگر تبدیل به مسجد شد. بعد از آتش سوزی سال ۱۸۹۰ بازسازی هایی در اینجا صورت گرفت اما از آتش سوزی سال ۱۹۱۷ جان سالم بدر برد.

ویلای آلاتینی

در جنوب غربی حومه کالاماریا (Kalamaria)، بازدیدکنندگان ویلاها و خانه های دوست داشتنی قرن نوزدهمی زیادی را کشف خواهند کرد. بسیاری از این ویلاها توسط معماران سبک نئوکلاسیک ایتالیایی طراحی شده اند. یکی از آن ها که از نظر تاریخی خاص تر است ویلای آلاتینی، اثر معمار ایتالیایی «ویتالیانو پوزِلی» ( Vitaliano Poselli) متعلق به ۱۸۹۶ می باشد. این ویلا جزو املاک خانواده یهودی متمولی بوده که از سال ۱۹۲۶ تبدیل به ساختمان یک دانشگاه شد و در حال حاضر هم اداره های استانداری تسالونیکی در آن مستقر هستند.

معرفی شهر زیبای آلاچاتی در ترکیه