بیوگرافی محمدعلی بهمنی شاعر و غزل سرای ایرانی

محمدعلی بهمنی (زادهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۲۱) شاعر و غزل سرای ایرانی است.

زندگی نامه محمدعلی بهمنی

وی دربارهٔ تولّد خود می گوید: «دو ماه به زمان تولّدم باقی مانده بود، که برادرم در دزفول بیمار می شود. خانواده هم از این فرصت استفاده می کنند تا به عیادتش بروند. این است که در قطار به دنیا آمدم و در شناسنامه ام درج شد «متولد دزفول»، چون دایی من در ثبت احوال آن منطقه بود، شناسنامه ام را همان زمان می گیرد. البتّه زیاد آنجا نبودم، همان زمان ۱۰ روز یا یک ماه را در آنجا سپری کردیم، در اصل تهرانی هستیم. پدرم برای ده ونک و مادرم برای اوین است. در اصل ساکن خود بندرعباس بودیم. دوران کودکی را تهران، بخش شمیرانات، شهر ری، کرج و… به صورت پراکنده بودیم، چون پدرم شاغل در راه آهن بود، مأموریت های ایستگاهی داشتند. از سال ۱۳۵۳ به بندرعباس رفتم.»

محمدعلی بهمنی از چاپخانه تا رادیو

در تعطیلات تابستانی هفت سالگی با برادرش در چاپخانه کار می کرد که از آنجا با فریدون مشیری مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفکر آشنا شد بعد از مدت ها فعالیت ادبی و کار در چاپخانه، سال 1342 زمانی که 21 ساله بود با معرفی مشیری وارد برنامه ای در حوزه شعر و ترانه رادیو شد. ایشان در سال 1353 وقتی 32 ساله بود با خانواده راهی بندر عباس شد و حالا در این شهر مسئول چاپخانه دنیای چاپ و مدیر انتشارات چی چی کا است

سال های فعالیت محمدعلی بهمنی

او در چاپخانه با فریدون مشیری که آن روزها مسؤول صفحهٔ شعر و ادب هفت تار چنگ مجلهٔ روشنفکر بود، آشنا شد و نخستین شعرش در سال ۱۳۳۰، زمانی که تنها ۹ سال داشت، در مجلهٔ روشنفکر به چاپ رسید. شعرهای وی از همان زمان تاکنون به طور پراکنده در بسیاری از نشریات کشور و مجموعه شعرهای مختلف و جُنگ ها، انتشار یافته است. بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و برنامهٔ صفحهٔ شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داده است. بهمنی در سال ۱۳۷۴ همکاری خود را با هفته نامهٔ ندای هرمزگان آغاز می کند و صفحه ای تحت عنوان تنفس در هوای شعر را هر هفته در پیشگاه مشتاقان خود قرار می دهد. وی از سال ۱۳۵۳ ساکن بندرعباس شد، پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدداً در سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد و در حال حاضر نیز، ساکن همانجاست. بهمنی مسؤول چاپخانهٔ دنیای چاپ بندرعباس و مدیر انتشارات چی چی کا (در گویش بندرعباسی به معنی قصّه) در بندرعباس است.

بررسی اشعار محمدعلی بهمنی

عشق از جمله مضمون غزل های اوست. بسیاری بر این عقیده اند که غزل های او وام دار سبک و سیاق نیما یوشیج است. آنچنان که خود او می گوید: «جسمم غزل است امّا روحم همه نیمایی است در آینه تلفیق این چهره تماشایی است.» نخستین شعر بهمنی در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت، به چاپ رسید. او برگزیده اولین دوره جشنواره بین المللی شعر فجر در بخش شعر کلاسیک بود.

جایزه ها و تقدیرها محمدعلی بهمنی

محمدعلی بهمنی در سال ۱۳۷۸ تندیس خورشید مهر به عنوان برترین غزل سرای ایران را دریافت کرد. در سال ۱۳۸۳ همزمان با برگزاری ششمین کنگرهٔ سراسری شعر و داستان جوان در بندرعباس نکوداشت محمدعلی بهمنی برگزار شد. همچنین در کنگرهٔ سراسری شعر دفاع مقدس از او تقدیر شده است.

آثار محمدعلی بهمنی

• باغ لال (۱۳۵۰)
• در بیوزنی (۱۳۵۱)
• عامیانه ها (۱۳۵۵)
• گیسو، کلاه، کفتر (۱۳۵۶)
• گاهی دلم برای خودم تنگ می شود (۱۳۶۹)
• دهاتی (۱۳۷۷)
• غزل (۱۳۷۷)
• شاعر شنیدنی است (۱۳۷۷)
• عشق است (۱۳۷۸)
• نیستان (۱۳۷۹)
• کاسهٔ آب دیوژن، امانم بده (۱۳۸۰)
• این خانه واژه های نسوزی دارد (۱۳۸۲)
• من زنده ام هنوز و غزل فکر می کنم (۱۳۸۸)
• غزل زندگی کنیم (گزیده غزل) (۱۳۹۲)

ازدواج محمد علی بهمنی

محمدعلی بهمنی سالها پیش با صدیقه نیر قره گوزلو ازدواج کرده است. او می گوید من همه شعرهایم را برای همسرم می گویم چه آنجایی که به او اشاره کردم و چه جایی که اشاره نکرده باشم. خانومم مدیر انتشارات چی چی کا و ناشر بیشتر آثار من است.

فرزندان محمد علی بهمنی

محمد علی بهمنی و همسرش دارای یک پسر و ۵ دختر به نام های بهمن، ترانک، ساده، آیه، غزل و واژه هستند.

بیوگرافی کریم فکور حقوقدان، شاعر و روزنامه نگار ایرانی